|
، جلد ۷، شماره ۲۶، صفحات ۳۰۴-۳۲۵
|
|
|
عنوان فارسی |
ارزیابی رابطه بین مخارج آموزش، بهداشت، نفرین منابع و فقر در ایران |
|
چکیده فارسی مقاله |
در دهههای اخیر چهره آشکار فقر جایگزین چهره پنهان آن در اقتصاد ایران شده است. دولت رشدمحور در ایران به عنوان ثروتمندترین نهاد تصمیمگیر، مبارزه با فقر را مهمترین هدف اقتصادی- اجتماعی خود میداند. مخارج دولتی مهمترین ابزار دولت به منظور نیل به اهداف میانی مانند بهبود سطح آموزش، بهداشت و رشد اقتصادی به عنوان ابزارهایی برای مقابله با فقر است. در بین سطوح مختلف فقر نیز آنچه در کشورهای درحال توسعه مهمتر است فقر مطلق است. به این ترتیب هدف این پژوهش بررسی تاثیر مخارج آموزشی دولت و سرمایه انسانی بر فقر مطلق شهری در ایران است. بدین منظور با مدلسازی عوامل موثر بر فقر و بکارگیری روش مارکوف سوئیچینگ، فرضیههای پژوهش در بازه زمانی 1364-1393 مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاصل از برآورد مدل پژوهش نشان داد که فقر شهری دارای دو رژیم فقر بالا و پایین است که احتمال ماندن در رژیم فقر پایین بیشتر از احتمال ماندن در رژیم فقر بالا است. همچنین نتایج برآورد مدل نشان داد که سرمایه انسانی و نسبت مخارج آموزش و پرورش به کل مخارج دولت تاثیر منفی و معنیداری بر شاخص فقر مطلق شهری داشته است. مبتنی بر نتایج پژوهش پیشنهاد میشود سهم مخارج آموزش و پرورش دولت به منظور کاهش فقر شهری افزایش یابد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
سرمایه انسانی، مخارج آموزشی، فقر شهری، ایران، |
|
عنوان انگلیسی |
The impact of government spending on education and health and human capital on urban poverty in Iran |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
In recent decades the public face of poverty alternative hidden face of Iran's economy. The growth-oriented government in Iran, as the richest decision maker, sees the fight against poverty as its most important socio-economic objective. Government spending is the most important means for achieving intermediate goals such as improving education, health, and economic growth for tackling poverty. Among the different levels of poverty, what is more important in developing countries is absolute poverty. The purpose of this paper is to assess the effect of government spending and human capital on urban poverty in Iran. For this purpose, by analyzing the factors affecting poverty and applying the Markov switching method, the research hypotheses were tested during the period 1985-2014. The results show that urban poverty has two high and low poverty regimes. The probability of staying in a low poverty regime is higher than the probability of staying in high poverty regime. Also, the results show that human capital and the ratio of education expenditures to total government expenditures have had a significant negative effect on the absolute urban poverty index. Based on the results of the study, it is suggested that the share of government education expenditures be increased to reduce urban poverty. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
یونس نادمی | استادیار دانشکده علوم انسانی، گروه اقتصاد دانشگاه آیت ا... العظمی بروجردی
سید پرویز جلیلی کامجو | استادیار دانشکده علوم انسانی، گروه اقتصاد دانشگاه آیت ا... العظمی بروجردی
|
|
نشانی اینترنتی |
http://www.jmsp.ir/article_77075_45421b1291486e1085db91b4bf9ce815.pdf |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/922/article-922-2064939.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|