، جلد ۱۹، شماره ۵، صفحات ۱۷-۲۲

عنوان فارسی خود بیمار انگاری و عوامل مؤثر با آن در جمعیت ۵۰- ۲۰ ساله ی شهر گناباد
چکیده فارسی مقاله اهداف: خود بیمار انگاری نوعی اختلال روانی است که به شخصی اطلاق می شود که با وجود برخورداری از سلامت بدنی خود را بیمار می داند و همواره از درد شکایت می کند. با توجه به اینکه تحقیقات اندکی در مورد این بیماری در ایران وجود دارد، مطالعه ی حاضر به تعیین میزان خود بیمار انگاری و عوامل موثر بر آن در جمعیت 50-20 ساله ی شهر گناباد پرداخته است. روش ها: مطالعه ی حاضر بر روی 400 نفر از جمعیت 50-20 ساله ی شهر گناباد که به صورت سهمیه ای و با روش نمونه برداری تصادفی ساده از هر طبقه انتخاب شدند که بیماری شناخته شده ی روانی، مشکلات پزشکی و یا معلولیت نداشتند انجام شد. افراد علاوه بر سئوالات دموگرافیک به پرسش نامه ی خودبیمارانگاری 36 سئوالی ایوانز پاسخ دادند. سپس داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی، تی مستقل و آنالیز واریانس تحلیل گردیدند. یافته ها: در این مطالعه شیوع علائم خود بیمارانگاری در شهر گناباد 8/28 درصد بود که در 2/39 درصد شدت علائم در حد مرزی ، در 8/20 در صد اختلال با شدت کم و در 8 در صد شدت خود بیمار انگاری متوسط بود. اختلال به صورت معنی داری در گروه سنی زیر 30 سال شایع تر بود (01/0=P). در افراد مجرد، خود بیمار انگاری به طور معنی داری افزایش داشت (05/0=P) ولی بین خود بیمار انگاری و جنس(77/0=P)، تحصیلات (11/0=P) و شغل (08/0=P) رابطه معنی داری مشاهده نشد. میانگین نمره خود بیمار انگاری در افراد با مشکل طلاق نسبت به سایر مشکلات بیشتر بود (05/0=P). نتیجه گیری: شیوع بالای خود بیمار انگاری در جمعیت مورد مطالعه نسبت به آمار مطالعات جهانی مشاهده شد. البته باید توجه داشت که در این مطالعه از ابزار پرسشنامه استفاده شده است . لذا توصیه می شود در پژوهشهای آتی شیوع از طریق مطابقت تشخیصی با معاینه روانی صورت گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کلید واژه ها، خود بیمار انگاری- شیوع- سلامت روان

عنوان انگلیسی Hypochondriasis and related factors in population of 20-50 years old in Gonabad city
چکیده انگلیسی مقاله Aims: Hypochondrias is a kind of psychiatric disorder that refers to a person who despite having physical health, always complaints of pain. The present study was investigated the prevalence of Hypochondrias and effective factors in population of 20-50 years old in Gonabad city. Methods: This study was performed on 400 randomly selected populations of 20-50 years old in Gonabad city. Persons with a known previous psychiatric or medical disorder or defectiveness were excluded. All the samples filled the demographic questions and Evans hypochondrias questionnaires including 36 items. Then, data was analyzed using appropriate statistical descriptive and analytic tests such as independent t and ANOVA. Results: In the present study, the prevalence of hypochondrias among the populations of 20-50 years old was %39.2 at the borderline level and 28.8% at the disorder level. Twenty and eight percent of cases with hypochondriac disorder showed mild while 8% had moderate symptoms. This disorder was significantly more prevalent in age groups under 30 than other group (P=0.01). hypochondriasis was significantly prevalence in singlepeople (P=0.05). There was no sign of association with Sex (P=0.77), education (P=0.11) and Job (P=0.08). Conclusion: The present study demonstrated a higher prevalence of hypochondrias in population of 50-20 years old in Gonabad city compared to those on Global Statistics. This disorder was significantly more prevalent in age group under 30 than other age group. Hence, it seems evaluation related factors in hypochondriasis and interventional treatment for its reduction.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Keywords, hypochondrias, prevalence, mental health

نویسندگان مقاله علی دلشاد نوقابی | Ali Delshad


زری صنعتی | Zari Sanati


مریم حاتمی کیا | Maryam Hatamikia


شبنم محمدی | Shabnam Mohammadi



نشانی اینترنتی http://hms.gmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1656-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2739/article-2739-2201583.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده بهداشت روان
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات