|
، جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۳۵-۳۹
|
|
|
عنوان فارسی |
دردهای مفصل پاتلو فمورال به دنبال بیماری دژنراتیو مفصلی درمانهای حمایتی و جراحی |
|
چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: بیماری دژنراتیو مفصل پاتلو فمورال باعث ایجاد درد ناتوان کننده ای در حرکات زانو می شود. درمان این بیماری در مرحله اول درمان های حمایتی می باشد و در صورت عدم پاسخ به این درمان، از روش های جراحی استفاده می شود. در موارد پیشرفته بیماری، روش های جراحی که باعث کاهش استرس در سطح مفصل می شوند، کمک بیشتری را در درمان بیماران می کنند. در این مطالعه نتایج کلینیکی درمانهای حمایتی و روش جراحی انتقال توبرزیته تیبیا بررسی گردیده است. روش تحقیق: 50 بیمار که با تشخیص بیماری دژنراتیو مفصل پاتلو فمورال مراجعه کرده بودند پس از انجام معاینات کامل و تهیه رادیوگرافی های لازم تحت درمانهای حمایتی قرار گرفتند. در بیمارانی که پس از سه ماه بهبودی حاصل نگردید در صورت موافقت ایشان، عمل جراحی انجام شد. پس از عمل بیماران به طور متوسط به مدت یک سال تحت پیگیری قرار گرفتند. ملاک بهبودی، کاهش درد و بهبود فعالیت های روزمره بود. یافته ها: در مجموع پس از درمانهای حمایتی 12 بیمار (24%) علائم بهبودی را نشان دادند. در 34 بیماری که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند 13 بیمار (2/38%) علائم بهبودی داشتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد در بیماری دژنراتیو مفصل پاتلوفمورال بعد از عدم پاسخ مناسب به درمانهای نگهدارنده، در سنین بالای 65 سال قبل از تصمیم برای TKA و در سنین پایین به عنوان آخرین قدم درمانی، عمل جراحی انتقال توبریزیته تیبیا به قدام می تواند توصیه شود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
پاتلا، بیماری دژنراتیو مفصلی، استئوتومی |
|
عنوان انگلیسی |
Patella femoral joint pain due to degenerative joint disease, conservative and surgical treatment |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aim: Degenerative joint disease in patella femoral joint causes disabling pain in knee motion. When conservative treatment fails, surgery is indicated. In advanced stage those operations that release the stresses on the patella femoral joint by correcting the biomechanics of the joint may be more useful for patients. In this study, we analyzed the clinical outcomes following conservative methods and surgical treatment with tibial tuberosity transfer. Materials and Methods: Fifty patients, who had severe patella femoral arthritis, after true clinical and radiographic evaluation, were treated with conservative methods. For those patients that did not have improvement after three months and were agree with surgical treatment, tibial tuberosity transfer was done. Patients were followed for one year and were asked about decrease of pain and improvement in daily living function. Results: Altogether, 12 patients (24%) had improvement with conservative methods and in 34 patients after conservative treatment failure who agreed to have surgical treatment had 13 acceptable results (38.2%). Conclusion: In advanced DJD of patella femoral joint, patients not responding to conservative treatment, may have surgical treatment. Anterior transfer of tibial tuberosity can be considered as a last choice of surgery before TKA and can be accepted and considered. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Patella, Degenerative Joint Disease, Osteotomy |
|
نویسندگان مقاله |
اقبال صدری | E. Sadri
محمدحسین ابراهیم زاده | MH. Ebrahimzadeh
|
|
نشانی اینترنتی |
http://hms.gmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-188&slc_lang=fa&sid=1 |
فایل مقاله |
دریافت فایل مقاله |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
پزشکی داخلی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|