|
|
، جلد ۱، شماره ۱، صفحات ۴۵-۵۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
تأثیر مدت زمان انقباض و استراحت در تمرینات PNF بر دامنه حرکتی و قدرت عضلات اکستنسور ران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر شش هفته تمرینات PNF با سه میزان متفاوت انقباض-استرحت بر دامنه حرکتی فعال و قدرت عضلات اکستنسور ران بود. روشها: تعداد 39 دانش‌آموز پسر (سن:2/1± 13 سال؛ جرم: 8/9±55 کیلوگرم؛ قد: 2/15±159 سانتیمتر) به سه گروه تقسیم شدند. هر یک از گروهها به مدت شش هفته به تمرینهای PNF با زمانهای متفاوت انقباض و استراحت پرداختند. نسبت زمان انقباض به استراحت در گروههای I، II و III به ترتیب 1، 2 و 3 در نظر گرفته شد. قبل و بعد از تمرین دامنه حرکتی مفصل ران و قدرت عضلات اکستنسورهای ران به ترتیب توسط شیبسنج (طی آزمون بالا آوردن مستقیم پا) و دینامومتر اندازهگیری شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری از تست تی همبسته و آنالیز واریانس یکسویه با (0/05>p) استفاده شد. یافته ها: میزان قدرت عضلات اکستنسور ران و دامنه حرکتی در هر سه گروه بعد از دوره تمرینی افزایش معناداری پیدا کرد. مقدار افزایش قدرت در گروه I، IIو III به ترتیب برابر؛ kg6، kg4 و kg7 بود. همچنین افزایش انعطافپذیری ران در گروه I، II و III به ترتیب برابر 15 درجه، 8 درجه و 12 درجه بود. مقدار افزایش این دو متغیر در هر سه گروه مشابه بود. نتیجه گیری: نسبتهای متفاوت زمان انقباض به استراحت 1، 2 و 3 تفاوتی در نتیجه افزایش قدرت عضلانی و دامنه حرکتی مفصل ران را نشان نداد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
تمرینات PNF، نسبت انقباض به استراحت، قدرت، انعطافپذیری. |
|
| عنوان انگلیسی |
The Effect of Ratio of Contraction to Relaxation Durations in PNF Exercises on the Muscle Strength and Range of Motion of Hip Joint |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objective: The aim of the present study was to compare the effect of ratios of contraction- Relaxation on the muscle strength and range of motion of hip joint in PNF exercises. Methods: Thirty nine nonathletic male students (Mean±SD; age, 13±1.2 years; body mass, 55±9.8 kg) were assigned .Three groups designated as I, II and III groups. The ratios of contraction to relaxation periods for groups were 1, 2 and 3 respectively. Training program included three sessions per week (CR-PNF) for 6 weeks. Measurements of hip extensors muscles stretch and strength were performed at the beginning and at the end of training using an inclinometer (during leg raise test) and dynamometer. Data were analyzed using dependent samples t-test and one-way ANOVA. Results: The results of the present study showed significant increases in hip extensor muscles flexibility and strength for three groups. This increase the in the strength in group I equaled 6 kg, in group II 4 kg and in group III 7 kg. The amount of increase in the hip extensor muscles flexibility in group I, II and II were 15, 8 and 12 degrees, respectively. The increase in these two variables was significant and similar in all three groups. Conclusion: Different contraction to relaxation ratio normally, 0.5, 1 and 2, did not show any meaningful differences on hip extensor muscular strength and hip range of motion. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
حسین راشدی | Hossein Rashedi
Department of Physical Education and Sport Sciences, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Hamedan branch, Hamedan, Iran.
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران.
امیرعلی جعفرنژادگرو | Amir Ali Jafarnezhadgero
ناصر فرخ رو | Naser Farokhroo
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://biomechanics.iauh.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-102-2&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2746/article-2746-2202655.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|