|
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، جلد ۲۹، شماره ۳، صفحات ۵۰-۵۷
|
|
|
عنوان فارسی |
مقایسه سنجش کلستئاتوم مانده در دو روش تمپانوماستوئیدکتومی CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی در کلستئاتوم گوش میانی و ماستوئید |
|
چکیده فارسی مقاله |
زمینه: روش تمپانوماستوئیدکتومی با برداشت دیواره خلفی (CWD) از طریق جراحی، درمان استاندارد کلستئاتوم به شمار میرود، ولی این روش با پیامدهای فراوانی همراه است. روش دیگر تمپانوماستوئیدکتومی، با نگهداری دیواره خلفی (ICW) است که ناهنجاری کمتری دارد، ولی دسترسی به رسسهای گوش میانی در آن دشوارتر از روش CWD است. در این بررسی برای دسترسی به رسسهای گوش از آندوسکوپ استفاده شد که با میکروسکوپ در دسترس نیستند. هدف: هدف این بررسی مقایسه کلستئاتوم باقیمانده در دو روش تمپانوماستوئیدکتومی CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی در کلستئاتوم گوش میانی و ماستوئید بود. مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفیشده، چهل بیمار دچار کلستئاتوم گوش میانی مراجعهکننده به بیمارستان امیراعلم که کاندیدای تمپانوماستوئیدکتومی بودند، وارد مطالعه شدند. سپس، یکی از روشهای ICW آندوسکوپی یا CWD بدون نیاز به بازسازی زنجیره انجام میشد. جراحی بیماران در ماههای سه، شش، نُه ودوازده معاینه میکروسکوپی شد، سپس در ماه دوازدهم، بیماران با بیحسی موضعی و سدیشن تحت جراحی بازبینی گوش میانی و در صورت امکان بازسازی زنجیره قرار گرفتند. در جراحی بازبینی گوش میانی، وجود pearl و باقیمانده کلستئاتوم با استفاده از آندوسکوپ 30 درجه و 7/2 میلیمتر، کنترل و میزان عود در دو گروه ثبت شد. از آزمون آماری منویتنی و آزمون دقیق فیشر برای تحلیل دادهها استفاده شد. سطح معنیداری آزمونها 5% در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج فراوانی کلستئاتوم باقیمانده در دو گروه CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی از دیدگاه آماری معنیدار نبود و در هر دو گروه در چهار بیمار (20 درصد) کلستئاتوم باقیمانده گزارش شد. (P>0/05). همچنین، اختلاف میانگین بازه گامه یک تا دو بر پایه ماه، بین دو گروه CWD و ICW با کنترل آندوسکوپی از لحاظ آماری معنیدار نبود. نتیجهگیری: روش ICW با کنترل آندوسکوپی با روش CWD سنجشپذیر است، افزون بر آن این روش با پیامدهای بسیار کمتری همراه است. پیشنهاد میشود بررسیهای پسین با حجم نمونه بیشتر و مدت پیگیری طولانیتر انجام شود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
تمپانوماستوئیدکتومی، آندوسکوپی، کلستئاتوم باقیمانده |
|
عنوان انگلیسی |
Comparing the Incidence of Residual Cholesteatoma Using two Canal Wall Down and Endoscopic-assisted Intact Canal Wall Tympanomastoidectomy Methods |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background: For many years, Canal Wall Down (CWD) tympanomastoidectomy has been the gold standard for treatment of cholesteatoma; however, this method has long-term complications for the patients. The Intact Canal Wall (ICW) tympanomastoidectomy has relatively lower complications, but access to the middle-ear recesses is difficult in this method. Therefore, endoscopy is used to visualize the underexposed recesses. Objective: This study aims to compare the incidence of residual cholesteatoma using the two methods of CWD and endoscopic-assisted ICW. Materials and Methods: In this prospective randomized clinical trial, participants were 40 patients with cholesteatoma in the middle ear and mastoid who were candidates for tympanomastoidectomy. They were randomly divided into two groups. In the first group, ICW was performed with endoscopic assisted visualization, while in the second group, conventional CWD technique was performed without ossicular reconstruction. All the patients were microscopically examined at 3, 6, 9 and 12 months after surgery. Revision middle ear surgery and possible ossicular reconstruction under local anesthesia were performed one year after the surgery. The presence of cholesteatoma pearl in the middle-ear, evaluated by using a 2.7mm 30° endoscope, was recorded as the sign of residual cholesteatoma. Fisher's exact test and Mann-Whitney U test were used for statistical analysis. Significance level for the tests was set at 5%. Results: The incidence of residual cholesteatoma was not statistically significant between the two groups (P>0.05). In each group, 20% (n=4) had residual cholesteatoma. The difference in time interval from the first to second surgery was not statistically significant between the study groups (P>0.05). Conclusion: Endoscopic-assisted ICW tympanomastoidectomy is comparable with CWD tympanomastoidectomy in eradication of cholesteatoma, having possibly fewer complications. It is recommended that more studies be conducted with a larger sample size and longer follow-up period. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Endoscopic ear surgery, Cholesteatoma, Mastoid surgery |
|
نویسندگان مقاله |
پدرام برقعی | Pedram Borghei Otorhinolaryngology Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
شادمان نعمتی | Shadman Nemati Department of Otorhinolaryngology, School of Medicine, Gilan University of Medical Sciences, Gilan, Iran. گروه گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، گیلان، ایران.
سوزان عادل | Suzan Adel Otorhinolaryngology Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
مهدی نیکخواه | Mehdi Nikkhah Otorhinolaryngology Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
|
|
نشانی اینترنتی |
http://journal.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-509&slc_lang=fa&sid=1 |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/10/article-10-2473826.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|