Iranian Journal of Veterinary Medicine، جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۶۸-۷۸
عنوان فارسی مطالعه فارماکوکینتیک انروفلوکساسین پس از تزریق زیر جلدی یک فرآورده تشکیل دهنده ژل در محل در مقایسه با یک فرآورده رایج در خرگوش
چکیده فارسی مقاله زمینه مطالعه: در درمان با داروهای ضدمیکروبی رایج معمولاً تجویز مکرر دارو و دستکاری حیوانات مورد نیاز است اما فرآورده‌های آهسته‌رهش می‌توانند کامپلیانس یا رعایت دستورالعمل درمانی را بهبود بخشند. هدف: این مطالعه به‌منظور بررسی پارامترهای فارماکوکینتیک یک هیدروژل آهسته‌رهش انروفلوکساسین در مقایسه با یک فرآوردۀ رایج پس از تزریق زیر جلدی در خرگوش به‌عنوان یک مدل حیوانی انجام شد. روش کار: بیست رأس خرگوش به‌طور تصادفی در سه گروه تقسیم شدند و به آنها یک دوز انروفلوکساسین یا بلانک به‌صورت زیرجلدی به این شرح تزریق گردید: گروه 1 (8 رأس) انروفلوکساسین را به میزان 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم با استفاده از یک فرآوردۀ رایج (انرو وت) دریافت کردند؛ گروه 2 (8 رأس) انروفلوکساسین را به میزان 3/33 میلی‌گرم بر کیلوگرم با استفاده از فرمولاسیون هیدروژل دریافت کردند و گروه 3 یا گروه شاهد (4 رأس) حجم‌هایی مشابه از یک فورمولاسیون هیدروژل بلانک را دریافت کردند. نمونه‌های خون در زمان‌های مختلف بعد از تزریق دارو اخذ گردید. غلظت انروفلوکساسین در پلاسما با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا اندازه‌گیری شد و پارامترهای فارماکوکینتیکی با آنالیز غیر کومپارتمانی محاسبه گردید. نتایج: هیدروژل انروفلوکساسین، دارو را به‌صورت آهسته‌رهش آزاد کرد با میانگین زمان حضور 3/15 ± 4/78 (MRT) ساعت که به‌طور معنی‌داری بیشتر از فرآوردۀ رایج (37/2 ± 39/7 ساعت) بود (05/0p < /em><). با این حال، حداکثر غلظت پلاسما (Cmax) برای هیدروژل انروفلوکساسین (76/0 ± 41/1 میکروگرم در میلی‌لیتر) به‌طور معنی‌دار کمتر از فرآورده رایج (79/0± 86/2 میکروگرم بر میلی‌لیتر) بود. زیست‌فراهمی نسبی دو فرآورده تفاوت معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری نهایی: فرآوردۀ هیدروژل میانگین زمان حضور داروی انروفلوکساسین را به‌طور معنی‌داری افزایش داد و این فرآورده می‌تواند یک سیستم دارورسانی نویدبخش برای طولانی کردن فعالیت فارماکولوژیک انروفلوکساسین در حیوانات و افزایش کامپلیانس باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparative Pharmacokinetics of Enrofloxacin After SubcutaneousAdministration of a Novel in situ Gel Forming Preparation and aConventional Product to Rabbits
چکیده انگلیسی مقاله BACKGROUND: Frequent drug dosing and animal handling are usually required in conventional antimicrobial therapy but sustained release formulations can improve compliance. OBJECTIVES: This study aimed to evaluate the pharmacokinetic (PK) parameters of a novel sustained release enroflox-acin (ENR) hydrogel in comparison to a conventional ENR formulation in rabbit animal model. METHODS: A total of 20 rabbits were randomly divided into three groups and received a single dose of ENR or blank by subcutaneous (SC) injection as following: Group 1 (n=8) received ENR (10 mg/kg) using a conventional product (Enrovet®); Group 2 (n=8) received ENR (33.3 mg/kg) using a hydrogel formulation; and Group 3 or control group (n=4) received equal volumes of a blank hydrogel formulation. Blood samples were collected at different time points post-dosing. ENR concen-trations in plasma were estimated by high-performance liquid chromatographic (HPLC) method and PK parameters were calculated using a non-compartmental analysis. RESULTS: The ENR hydrogel released the drug in a sustained manner with mean residence time (MRT) of 78.4 ± 15.3 h, which was significantly more than that of the conventional formulation (7.39 ± 2.37 h, p < 0.05). However, maximal plasma concentration (Cmax) for ENR hydrogel (1.41 ± 0.76 μg/mL) was significantly less than that of the conventional product (2.86 ± 0.79 μg/mL). The relative bioavailability (Frel) was not significantly different between the two formula-tions. CONCLUSIONS: The hydrogel formulation significantly increased the MRT of ENR. Hence, it could be a promising delivery system to prolong the pharmacological activity of ENR in animals and enhance compliance.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله enrofloxacin, In situ gel forming, pharmacokinetics, Rabbit, sustained release
نویسندگان مقاله Ali Rassouli |
Department of Comparative Biosciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

Sakineh Khanamani Falahatipour |
PhD, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

Yalda Hosseinzadeh Ardakani |
Department of Pharmaceutics, Faculty of Pharmacy, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

Hamid Akbari Javar |
Department of Pharmaceutics, Faculty of Pharmacy, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

Katayoun Kiani |
PhD, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

نشانی اینترنتی https://ijvm.ut.ac.ir/article_81073_5b1a77c5fbaf9a1bbdfbbbfde0467530.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات