|
|
، جلد ۱، شماره ۴، صفحات ۲۵-۳۴
|
|
|
| عنوان فارسی |
شالوده های عصب شناختی زبان |
|
| چکیده فارسی مقاله |
بنا بر این تا سال 1864 بروکا توانسته بود هم محل ضایعهای را که منجر به از دست رفتن گفتار یا اختلالات شدید گفتاری میشود در لب پیشانی به دقت تعیین کند و هم شواهد کافی ارائه دهد تا با استناد به آنها بتواند ادعا کند که پایگاه گفتار در نیمکرهء چپ مغز قرار دارد. قبلا گفتیم که در سال 1836،یعنی 28 سال قبل از بروکا،مارک داکس ادعا کرد بود که پایگاه گفتار در نیمکرهء چپ مغز است و اکنون گوستاوداکس،فرزند مارک داکس بروکا را متهم میکرد که حق تقدم پدر او را در این مورد عمدا نادیده گرفته است. در بارهء نیمکرهء چپ،گیریم که حق تقدم با داکس باشد،ولی این بروکا بود که با ارائه شواهد کالبدشناختی مستند توانست جامعهء پزشکی آن روز را قانع کند که پایگاه گفتار در نیمکرهء چپ مغز قرار دارد. آنها اولین تیم جراحی بودند که آن قسمت از بافت مغز را که کانون صرع بود با عمل جراحی برمیداشتند تا بیمارانی را که دچار صرع علاجناپذیر بودند،و صرع آنها دیگر شکل 2:تحریک الکتریکی بافت مغز در این نقاط باعث نوعی اختلال در گفتار شده است. ناحیهء همگرایی باید مشخصات چهرهء این فرد را،مانند شکل صورت،رنگ پوست و غیره،که در نیمکرهء راست مغز نگهداری میشوند با نام او که در یک گوشه دیگر مغز قرار دارد تلفیق کند،ولی چون ناحیهء همگرایی آسیب دیده،بیمار نمیتواند چهره و نام شخص را همزمان به یاد بیاورد و بین آنها پیوند برقرار کند. |
|
| کلیدواژههای فارسی مقاله |
مغز، اطلاعات، زبان، ورنیکه، ناحیه، نیمکرهء چپ مغز، بیمار، آسیب، جراحی، مدل |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
محمد رضا باطنی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://icssjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-2-592&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|