طب توانبخشی، جلد ۱۱، شماره ۶، صفحات ۹۷۸-۹۸۷

عنوان فارسی تأثیر۸ هفته تمرینات پایدارسازی عصبی‌عضلانی پویا بر تعادل مردان سالمند
چکیده فارسی مقاله مقدمه و اهداف سالمندی با تغییرات جسمانی همراه است و کاهش تعادل یکی از مهم‌ترین مشکلات این دوران است. هدف از این تحقیق، مطالعه تأثیر یک دوره 8 هفته‌ای تمرین پایدارسازی عصبی‌عضلانی پویا بر تعادل مردان سالمند بود.مواد و روش‌ها تعداد 36 مرد سالمند (1/02±66/5 سال، 1/17±171/8 سانتی‌متر، و 2/16±75/4 کیلوگرم) به‌طور هدفمند و براساس معیارهای ورود، انتخاب شدند. سپس براساس آزمون دسترسی عملکردی به‌صورت تصادفی جفت‌شده، به دو گروه آزمایش و کنترل (18 نفر) تقسیم شدند. پیش‌آزمون و پس‌آزمون شامل آزمون‌های دسترسی عملکردی و تعادل Y بود. گروه تمرینی، تمرینات پایدارسازی عصبی‌عضلانی پویا را به‌مدت 8 هفته و هر هفته، 3 جلسه 1 ‌ساعته و گروه کنترل فعالیت‌های معمول روزانه خود را انجام دادند. داده‌ها با نسخه 26 نرم‌افزار SPSS و با روش آزمون تحلیل واریانس برای اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. یافته‌ها تحلیل آماری داده‌ها نشان داد در هر 2 آزمون دسترسی عملکردی و آزمون تعادل Y یک اثر تعاملی معنادار میان 2 عامل زمان و گروه وجود دارد (F(1/23)>12/17،P< 0/002،η2>0/35). به این صورت که در فاصله پیش و پس‌آزمون گروه آزمایش دارای پیشرفت و گروه کنترل فاقد پیشرفت معنادار بوده‌ است.نتیجه‌گیری نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد تمرینات پایدارسازی عصبی‌عضلانی پویا بر تعادل تأثیر دارد. بنابراین توصیه می‌شود از این تمرینات برای افزایش تعادل در دوره‌ سالمندی استفاده شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سالمندان، پایدارسازی عصبی‌عضلانی پویا، تعادل،

عنوان انگلیسی Effects of Eight Weeks of Dynamic Neuromuscular Stabilization Exercises on the Balance of Older Men
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aims Ageing is associated with physical changes where balance impairment is one of important consequences. In this study, we aim to investigate the effect of an 8-week dynamic neuromuscular stabilization (DNS) program on the balance of older men.Methods Thirty-six older men (age: 66.5±1.02 years, height: 171.8±1.17 cm, and weight: 75.4±2.16 kg) were purposefully selected based on the inclusion criteria. They were then paired based on the functional reach test score and randomly assigned to exercise (n=18) and control (n=18) groups. The pre-test and post-test assessments included the functional reach test and the Y balance test. The exercise group performed the DNS exercises for eight weeks (three sessions of one hour per week), while the control group performed their routine daily activities. The collected data were analyzed by repeated measures ANOVA in SPSS software.Results There was a significant interaction effect of time and group on the scores of both functional reach test and Y balance test (F(1,23)=12.17, P=0.002, η2>0.35). From the pre-test to the post-test phase, there was a significant improvement in the exercise group, while no significant improvement was reported in the control group.Conclusion The DNS program can affect the balance of older men. It is recommended to use these exercises to improve their balance.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله سالمندان, پایدارسازی عصبی‌عضلانی پویا, تعادل

نویسندگان مقاله حامد صفری |
گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

وحید ذوالاکتاف |
گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.


نشانی اینترنتی http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1101377_2124f64a17b157729a942daed0b94ebf.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات