|
|
، جلد ۱۲، شماره ۶، صفحات ۷۲۳-۷۳۴
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثر بخشی گروه درمانی شناختی - رفتاری بر اختلال بیاعتنایی- مقابلهای و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر اهواز |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی گروه درمانی شناختی - رفتاری بر اختلال بیاعتنایی - مقابلهای و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر اهواز بود. روش بررسی: طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس ازمون و گروه کنترل بوده است جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی بودند. نمونه پژوهش به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. تعداد 30 نفر از 65 دانش آموزی که با توجه به مصاحبه بالینی با والدین و پرسشنامه بیاعتنایی - مقابلهای (ODBI)، که توسط والدین تکمیل شده بود، تشخیص اختلال بیاعتنای - مقابلهای دریافت کرده بودند، به شیوه تصادفی انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه پرسشنامه پرخاشگری باس و پری را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش 8 جلسه گروه درمانی شناختی - رفتاری دریافت کردند اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. یافتهها: نتایج تحلیل واریانس چند متغییری نشان داد که گروه درمانی شناختی -رفتاری در بهبود علائم بیاعتنایی مقابلهای و پرخاشگری مؤثر بوده است، و میانگین نمرههای پس آزمون گروه آزمایش در بیاعتنایی مقابلهای و پرخاشگری نسبت به پیش آزمون وگروه کنترل کاهش یافته است. نتیجهگیری: گروه درمانی شناختی - رفتاری، باعث کاهش علائم بی اعتنایی -مقابلهای و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شده است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
گروه درمانی شناختی – رفتاری، اختلال بیاعتنایی - مقابلهای، پرخاشگری، |
|
| عنوان انگلیسی |
The Effect of Group Cognitive–Behavior Therapy on Oppositional Defiant Disorder and Aggression in Guidance School Female Students in Ahvaz |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Objective: The purpose of this study was to investigate the effect of group cognitive–behavior therapy on oppositional defiant disorder and aggression among guidance school female students. Subjects and Methods: The research method was semi experimental with pre-post and control group. The sample consisted of 65 female students who were selected by random cluster sampling, clinical interview with their parents and oppositional defiant behavior inventory (ODBI). Thirty students were selected randomly and randomly divided into two groups as experimental and control. The subjects also completed Buss and Perry Inventory. Then 8 sessions of cognitive–behavior therapy was held for experimental group but the control group did not receive any intervention. For analyzing the data, MANCOVA test was used. Result: The results revealed that there was a significant difference between experimental and control group in oppositional defiant disorder and aggression (P< 0.001). The rate of oppositional defiant disorder and aggression in experimental group was significantly decreased in compare to pre test and control group. The results indicated that group cognitive –behavior therapy was effective to reducing the oppositional defiant disorder and aggression (P< 0.001). Conclusions: Group cognitive–behavior therapy can decrease the oppositional defiant disorder and aggression in guidance school female students. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
گروه درمانی شناختی – رفتاری, اختلال بیاعتنایی - مقابلهای, پرخاشگری |
|
| نویسندگان مقاله |
نجمه حمید |
گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
لیلا نقدی‌نسب |
گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
مهناز مهرابی زاده هنرمند |
گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49963_aa23b5130c53d8aa3b3557275f92bcf3.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|