، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۴۹-۵۶

عنوان فارسی مقایسه اثر افزودن الانزاپین در مقابل پرفنازین بر درمان نگهدارنده بیماران دو قطبی نوع یک
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: اختلال دو قطبی از شایع­ترین اختلالات روان­پزشکی است. میزان شیوع آن در کل جمعیت، یک درصد می­باشد. این اختلال به­طور شایع در دوران جوانی شروع می­شود. 25 تا 50 درصد بیماران حداقل یک بار برای خودکشی تلاش جدی کرده­اند. با توجه به لزوم درمان نگه­دارنده و کاهش هزینه­ها برای بیمار، این مطالعه به مقایسه اثر داروی پرفنازین در مقابل الانزاپین در درمان نگه­دارنده بیماران می­پردازد. روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله­ای می­باشد که روی 40 نفر از بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک 16 تا 50 سال که بر روی درمان نگه­دارنده بودند، به­مدت 6 هفته انجام شد. این بیماران در سال 1389 به درمانگاه اعصاب و روان بیمارستان گلستان اهواز مراجعه کرده بودند. شدت علایم با استفاده از معیار نمره­دهی مانیای یانگ در بدو ورود و هفته­های 3 و6 مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. داده­ها توسط نرم­افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: در هر دو گروه پرفنازین و الانزاپین علایم در انتهای مطالعه نسبت به ابتدای مطالعه تفاوت معنادار داشته است (000/0P= برای الانزاپین و001/0 P= برای پرفنازین). میزان بهبودی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشته است. نتیجه­گیری: میزان بهبودی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشته است. که در تفسیر آن می­توان به دوره کوتاه مطالعه و نمونه کم و استفاده از آنتی­سایکوز در کنار تثبیت­کننده خلق اشاره کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اختلال دو قطبی، پرفنازین، الانزاپین، معیار نمره‌دهی مانیای یانگ،

عنوان انگلیسی Comparing the Effect of Adding Olanzapine Versus Perphenazine on Maintenance Treatment of Bipolar Type 1
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Bipolar disorder is one of the most common psychiatric disorder in community. bipolar is an important disorder because of its prevalence and serious complications such as suicide, substance abuse, loss of well being and function, this study was investigated to determine the efficacy of adding perphenazine versus olanzapin in maintenance treatment of bipolar. Subjects and Methods: this study is an interventional study on 40 bipolar patients (16-50 years old) referred to Golestan hospital psychiatric clinic in 2011. Duration of the study was 8 weeks. Severity of mania was assessed with YMRS at 0,3,6 weeks. The data was analized by using SPSS. Results: In both groups symptoms were significantly improved at the end of study (p=0.000, p=0.001). Young mania rating scale between two groups was not significantly different (p=0.2). Conclusion: Because of small sample size, short duration of study and adding anti psychotic drugs on mood stabilizer, further future works shoude be considered.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اختلال دو قطبی, پرفنازین, الانزاپین, معیار نمره‌دهی مانیای یانگ

نویسندگان مقاله احمد فخری |
استادیار گروه روان‌پزشکی،گروه روان‌پزشکی، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

حاتم بوستانی |
دستیار روان‌پزشکی.گروه روان‌پزشکی، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

عباس پزشکی |
دستیار روان‌پزشکی.گروه روان‌پزشکی، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

معصومه نظری‌نسب |
گروه روان‌پزشکی، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

محمدرضا حق‌‌دوست |
کارشناس ارشد روان‌شناسی.گروه روان‌‌شناسی، بیمارستان گلستان، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.


نشانی اینترنتی https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49407_5442451669e08b29d1a846b33d73f02c.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات