، جلد ۱۰، شماره ۶، صفحات ۶۴۷-۶۵۵

عنوان فارسی تعیین ابزارهای بالینی مناسب جهت تشخیص زود هنگام افراد در معرض خطر افتادن
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: واژۀ تعادل به توانایی حفظ مرکز ثقل بدن درون سطح اتکا اطلاق می­شود که نیاز به فعالیت مداوم عضلات و وضعیت صحیح مفاصل دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین مناسب­ترین ابزارهای بالینی ارزیابی تعادل نسبت به ابزارهای آزمایشگاهی بود. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، تعداد 60 نفر (30 نفر60-20 سال و 30 نفر 75-60 سال) که توانایی ایستادن و راه­ رفتن به­ طور مستقل حداقل به­طول 7 متر را داشتند و مبتلا به هیچ­گونه بیماری مزمنی نبودند، توسط دستگاه ارزیابی تعادل­سنج بایودکس و ابزارهای ارزیابی بالینی برگ، دسترسی عملکردی، برخاستن و حرکت کردن و ابزار لانج، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته­ها: آنالیز اطلاعات حاکی از همبستگی معنادار بالای ابزار ارزیابی بالینی تعادل دسترسی عملکردی در گروه سنی 40-20 سال (001/0P<) و ابزار برگ در گروه سنی 75- 60 سال (001/0P<) با ابزار ارزیابی آزمایشگاهی بایودکس بود. همچنین افزایش سن، سبب کاهش توانایی تعادل افراد در ابزارهای ارزیابی تعادل می­گشت (001/0P< ). نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های تحقیق حاضر، بهترین آزمون بالینی ارزیابی تعادل برای جایگزینی آزمون­های پرهزینه و پیچیدۀ آزمایشگاهی، آزمون دسترسی عملکردی در جوانان و آزمون برگ در افراد مسن می­باشد. م ع پ 1390؛‌10(6): 647- 655
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تعادل، آزمون برگ، آزمون لانج، آزمون دسترسی عملکردی، آزمون برخاستن و راه رفتن، آزمون بایودکس، خطر افتادن،

عنوان انگلیسی Determining Optimal Clinical Measurement Tools for Early Detection of People at Risk of Falling
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Balance is defined as the process that maintains the center of gravity within the body’s base of support and requires constant adjustments that are provided by muscular activity and joint positioning. The aim of the present study was to determine the best clinical measuring tools of balance in comparison to laboratory tools. Subjects and Methods: In a cross-sectional study, 60 persons (one half in 20-40 and the other in 60-75 year old group) with the ability of standing and walking at least 7 meters and without any chronic diseases were evaluated by Biodex system, Berg Balance Scale, Functional Reach Test, Timed Up & Go Test and Lunge Test. Results: Data analysis was indicative of significant and high correlation between Functional Reach and Biodex System in 20-40 year old group and between Berg balances Scale and Biodex System in 60-75 years old group (P< 0.001). Also, there was a significant relation between increase in age and decrease in balance capability (P< 0.001). Conclusion: According to our results, the best clinical measuring tool that could replace the expensive aboratory tools of balance assessment is Functional Reach in young people and Berg Balance Scale for old people. Sci Med J 2012;10(6):647-655
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تعادل, آزمون برگ, آزمون لانج, آزمون دسترسی عملکردی, آزمون برخاستن و راه رفتن, آزمون بایودکس, خطر افتادن

نویسندگان مقاله سیف‌الله جهانتابی‌نژاد |
مرکز تحقیقات توان‌بخشی عضلانی - اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

حمید‌رضا رستمی |
مرکز تحقیقات توان‌بخشی عضلانی - اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

محمد خیاط‌زاده ماهانی |
مرکز تحقیقات توان‌بخشی عضلانی - اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

حسین کریمی |
گروه فیزیوتراپی، دانشکدة توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی، جندی‌شاپور اهواز، ایران.

ثریا رهبر |
مرکز تحقیقات توان‌بخشی عضلانی - اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران


نشانی اینترنتی https://jsmj.ajums.ac.ir/article_55131_be1a2bb1ff0aa33db66c3af11f185740.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات