، جلد ۱۱، شماره ۴۲، صفحات ۳۳۰-۳۵۳
عنوان فارسی بررسی ساختار صنعت در ایران در راستای انسجام و تعادل منطقه‌ای، اشتغال پایدار و سیاست‌های کلی نظام
چکیده فارسی مقاله یکی از مهمترین مسائل سیاست‌های کلی نظام، توجه به تفاوت نرخ بیکاری بین استان‌ها و اصلاح ساختار تولید برای ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی بالاتر است، چرا که بیکاری مهمترین عامل موثر بر عدم ثبات سیاسی است. در این راستا، مطالعه حاضر با استفاده از رهیافت اقتصادسنجی فضایی و به کارگیری شواهد آماری استان‌های ایران برای دوره زمانی 1398-1390 نشان می‌دهد که تجمیع صنعتی به واسطه اثرات سرریز و همچنین ارتباط درونزای بین زیربخش‌های صنعتی منجر به کاهش بیکاری می‌شود. علاوه بر این، رشد اقتصادی و افزایش سهم ارزش افزوده صنعت در تولید ناخالص داخلی باعث کاهش بیکاری شده است، اما آموزش در سطح خطای 10 درصد باعث افزایش بیکاری شده است که دلالت بر ناکارایی آموزش در اقتصاد ایران دارد. بنابراین اصلاح ساختار تولید برای افزایش سهم صنعت در راستای سیاست‌های کلی نظام در استان‌های ایران مبتنی مزیت نسبی و سیاست‌های آمایش سرزمین برای بهره‌مندی از اثرات سرریز بین زیربخش‌های صنعتی و ارتباط درونزای بین آنها از درجه اهمیت بالایی برخوردار است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تجمیع صنعتی، بیکاری، سیاست‌های کلی نظام، اشتغال پایدار،
عنوان انگلیسی Study of the structure of industry in Iran according regional cohesion and balance, sustainable employment and general policies of the system.
چکیده انگلیسی مقاله One of the issues in the general policies of the country is the difference in unemployment rate in different provinces, and reforming production structure to increase job opportunities and improve the economy, as unemployment is considered the most important factor of political instability. The current paper borrows a space econometrics approach and the statistics from different provinces in Iran from 2011 to 2019. The findings showed that consequences of industrial agglomeration and the interrelationship among the subsectors in industry can result in the reduction of unemployment. In addition, economic development and the increase in the value-added share of industry in GDP can contribute to the reduction of unemployment. However, 10% error in education can increase unemployment which suggest the unproductivity of education in Iran’s economy. Therefore, it is important to consider reforming the production structure in order to increase the share of industry in provinces in Iran, in line with the general policies, based on the relative advantage and ground survey policies to benefit from the impact of the industrial agglomeration and the interrelationship among the subsectors
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تجمیع صنعتی, بیکاری, سیاست‌های کلی نظام, اشتغال پایدار
نویسندگان مقاله فرید خلیلی |
دانشجوی دکتری، رشتۀ اقتصاد، دانشکدۀ اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

علی فلاحتی |
دانشیار، گروه اقتصاد، دانشکدۀ اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

کیومرث سهیلی |
دانشیار، گروه اقتصاد، دانشکدۀ اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

نشانی اینترنتی https://www.jmsp.ir/article_155425_840c4f1bcc3a8ef689a38e726047e01b.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات