، جلد ۱۹، شماره ۳، صفحات ۲۸۵-۲۹۳

عنوان فارسی ارتباط بین پلی مورفیسم ژن مونوآمین اکسیداز A (MAO-A) با انگیزش به فعالیت بدنی و سطح آن در مردان و زنان سالم
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: MAO-A آنزیمی است که میانجی های عصبی مانند دوپامین و سروتونین را تجزیه می کند. این تحقیق به ارتباط بین پلی مورفیسم ژن مونوآمین اکسیداز A (MAO-A) با انگیزش به فعالیت بدنی و سطح آن در مردان و زنان سالم پردازد. روش بررسی: یکصد و بیست و دو آزمودنی (میانگین سن 72/5 ± 37/24؛ شامل 55 مرد و 67 زن) پرسشنامه ساماندهی رفتاری فعالیت ورزشی 2 (BREQ-2) جهت بررسی انگیزش فعالیت ورزشی و پرسشنامه فرم کوتاه بین المللی فعالیت‌بدنی (IPAQ) را برای بررسی سطح فعالیت‌بدنی کامل نمودند. DNA از نمونه سلول‌های CHEEK جمع آوری و مجزا گردید. ژنوتیپ MAO-A با استفاده از روش PCR با پرایمرهای مخصوص ژن شناسایی گردید. یافته‌ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه برای مقایسه نمرات BREQ-2 و گروه‌های انگیزشی خاص نشان داد میانگین نمرات کل BREQ-2 بین ژنوتیپ‌ها تفاوت معنی داری نداشت. همچنین، تفاوت معنی‌داری در دسته‌های انگیزشی بین ژنوتیپ‌ها وجود نداشت (P >0.05). همچنین نشان داد شد که افراد حامل ژنوتیپ 3.5/3.5 فعالیت‌بدنی بیشتری در هفته نسبت به دو ژنوتیپ دیگر داشتند، هر چند این تفاوت معنی دار نبود (P >0.05). نتیجه‌گیری: به طور کلی، مطالعه حاضر رابطه مورد انتظاری بین ژنوتیپ MAO-A و سطح فعالیت بدنی را نشان نداد زیرا هیچ تفاوتی بین میزان فعالیت بدنی بین ژنوتیپ ها وجود ندارد. این نشان می دهد که عوامل ذاتی نقش مهمی در تعیین سطح فعالیت بدنی ایفا می کنند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ژنتیک، انگیزش، پلی مورفیسم MAO-A، فعالیت بدنی،

عنوان انگلیسی Relationship Between Polymorphism of Monoamine Oxidase Gene A (MAO-A) with Motivation to Physical Activity and Its Level in Healthy Men and Women
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: MAO-A is an enzyme that breaks down neural mediators such as dopamine and serotonin. This study investigates the relationship between monoamine oxidase A (MAO-A) gene polymorphism with exercise motivation and physical activity level in healthy men and women. Subjects and Methods: One hundred twenty-two participants (age mean 24.37 ± 5.72 years old, 55 males & 67 females) completed the behavioral regulation in exercise questionnaire–2 (BREQ-2) to assess their motivation to exercise and the international physical activity questionnaire (IPAQ) to assess their level of physical activity. DNA was isolated from a cheek cell sample. MAO-A genotype was identified by PCR with specific primers. Results: One-way ANOVA test for comparing BREQ-2 scores and specific motivational groups showed that the mean of BREQ-2 total scores was not significantly different between genotypes. Also, there was no significant difference in motivational categories between genotypes (P>0.05). It was also found that individuals carrying the 3.5/3.5 genotype had more body activity per week than the other two genotypes, although this difference was not significant (P>0.05). Conclusion: In general, the present study did not show the expected relationship between MAO-A genotype and level of physical activity because there is no difference between the amount of physical activity between genotypes. This suggests that intrinsic factors play an important role in determining the level of physical activity.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ژنتیک, انگیزش, پلی مورفیسم MAO-A, فعالیت بدنی

نویسندگان مقاله صدیقه سادات حجتی |
دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هادی روحانی |
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی،گروه فیزیولوژی ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران.

عباسعلی گائینی |
استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

محمد شریعت زاده جنیدی |
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی.گروه فیزیولوژی ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران.


نشانی اینترنتی https://jsmj.ajums.ac.ir/article_113960_0dfa250465d8be25b52fbc47854a47e4.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات