، جلد ۱۶، شماره ۲، صفحات ۱۳۱-۱۴۱

عنوان فارسی مقایسه‌ی اثرات دو نوع فعالیت هوازی تداومی و تناوبی حاد بر غلظت سرمی پپتید ناتریورتیک مغزی و بارکاری میوکارد در مردان غیرفعال
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: مطالعات نشان داده­اند که فعالیت حاد ورزشی قادر است غلظت زیست­نشانگرهای قلبی از جمله پپتید ناتریورتیک مغزی(BNP) را افزایش دهد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه­ی اثرات دو نوع فعالیت هوازی تداومی و تناوبی حاد بر غلظت سرمی پپتید ناتریورتیک مغزی و بارکاری میوکارد در مردان غیرفعال بود. روش­ بررسی: 11 مرد غیرفعال سالم با میانگین سنی 9/1±3/22 سال آزمودنی­های این مطالعه­ی نیمه تجربی را تشکیل می­دادند. تحقیق حاضر در یک طرح متقاطع در دو روز جداگانه به فاصله یک هفته از یکدیگر اجرا گردید. آزمودنی­ها در هر جلسه 40 دقیقه فعالیت هوازی تداومی(با شدت60 درصد ضربان قلب ذخیره) و یا تناوبی(با شدت متغیر بین 50 درصد برای 2 دقیقه و 80 درصد برای 1 دقیقه) را بر روی تردمیل انجام دادند. اندازه­گیری متغیرها قبل و بلافاصله بعد از هر جلسه فعالیت انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که غلظت سرمی BNP پس از هر دو نوع فعالیت تغییر معنی­داری نداشت(05/0
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فعالیت هوازی تداومی، فعالیت هوازی تناوبی، پپتید ناتریورتیک مغزی، بارکاری میوکارد، غیرفعال،

عنوان انگلیسی Comparison of the Effects of Two Types of Acute Continuous and Intermittent Aerobic Exercises on Serum Brain Natriuretic Peptide Concentration and Myocardial Workload in Sedentary Men
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Studies have shown that acute exercise can increase serum concentrations of cardiac biomarkers, including brain natriuretic peptide (BNP). The aim of this study was to compare of the effects of two types of acute continuous (CE) and intermittent aerobic exercises (IE) on serum BNP concentration and myocardial workload in sedentary men. Subjects and Methods: Eleven sedentary healthy men aged 22.3±1.9 years completed this semi-experimental study. The study was designed as a crossover trial performed on two distinct experimental days separated by a 1-week washout period. Each session consisted of 40 min of aerobic exercise, either IE (60% of reserve heart rate) or CE (intensity alternating between 50% for 2 min and 80% for 1 min), on a treadmill. Measurement of variables were taken before and immediately after each exercise session. Results: Serum BNP concentration changes after both types of exercises was not significant (P>0.05) and there was no significant difference in BNP concentration between CE and IE (P=0.21). In addition, myocardial workload increased significantly following both exercise protocols (P=0.001) but there was no significant difference between CE and IE values (P=0.2). Conclusion: According to the results of this study, there was no difference between intermittent and continuous exercises on serum BNP concentration and both types of exercises imposed the same myocardial workload. Increase in BNP was lower than the upper reference limit for ventricular dysfunction.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله فعالیت هوازی تداومی, فعالیت هوازی تناوبی, پپتید ناتریورتیک مغزی, بارکاری میوکارد, غیرفعال

نویسندگان مقاله محمدامین احمدی |
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

روح اله رنجبر |
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی. گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

عبدالصالح زر |
دانشیار گروه علوم ورزشی. گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران.


نشانی اینترنتی https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49238_62d08ab176c5cd8633c9a4c6c7f347f3.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات