|
، جلد ۱۵، شماره ۲، صفحات ۱۲۵-۱۳۸
|
|
|
عنوان فارسی |
تأثیر تمرین مقاومتی دایرهای بر شاخصهای متابولیک در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ |
|
چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرین مقاومتی دایرهای بر میزان برخی از شاخصهای متابولیک خون در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش بررسی: در تحقیق حاضر27 نفر مرد مبتلا به دیابت نوع 2 شهر اهواز در دو گروه تمرین مقاومتی (15 نفر، سن 02/3 ± 4/46 سال) و کنترل (12 نفر، سن 86/3 ± 6/45 سال) قرار گرفتند. آزمودنیهای 8 هفته برنامۀ تمرین مقاومتی ایستگاهی را 3 جلسه در هفته با شدت 30-70 درصد حداکثر تکرار بیشینه (1RM) اجرا کردند. قبل و بعد از برنامه تمرین مقاومتی شاخصهای تنسنجی و متغیرهای بیوشیمیایی تحقیق پس از 12 ساعت ناشتای شبانه در دو مرحلۀ پیش و پسآزمون اندازهگیری شد. تحلیل آماری متغیرها با استفاده از آزمون t-testو در سطح معناداری 05/0P≤ انجام شد. یافتهها: پس از هشت هفته تمرین مقاومتی دایره ای، کاهش معناداری در گلوکز ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله، فروکتوز آمین، مقاومت به انسولین و افزایش معناداری در لیپوپروتئین پر چگال گروه تمرین در مقایسه با پیشآزمون و گروه کنترل مشاهده شد. در حالی که در مقادیر تریگلیسرید، کلسترول تام و لیپوپروتئین کم چگال گروه تمرین تغییرات معناداری در مقایسه با پیشآزمون و گروه کنترل مشاهده نشد (05/0P≤). نتیجهگیری: به نظر می رسد تمرینات مقاومتی دایرهای میتواند موجب بهبود وضعیت گلیسمیک، مقاومت به انسولین و افزایش سطوح لیپوپروتئین پر چگال به عنوان یک شاخص مفید عملکرد قلبی-عروقی در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 گردد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
تمرین مقاومتی دایرهای، دیابت نوع 2، شاخصهای متابولیک، مقاومت به انسولین، |
|
عنوان انگلیسی |
The Impact of Circuit Resistance Exercise Training on Metabolic Parameters in Type 2 Diabetics Men |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Objective: The aim of this study was to investigate the impact of circuit resistance exercise training on metabolic parametersin type 2 diabetics men. Subjects and Methods: Twenty seven types 2 diabetic men of ahvaz city selected as subjects and were randomly assigned into two exercise (n = 15, aged 46.40 ± 3.02 yrs) and control (n = 12, aged 45.06 ± 3.86 yrs) groups. Exercise training was performed for eight weeks, 3 days a week with intensity corresponding to 30-70% 1 Repition Maximum. Before and after exercise anthropometeric and biochemical factors after a 12-h fasting were measured. Statistical analysis was carried out using T-test, at significance level of P≤0.05. Result: Finding showed a significant reduction in fasting glucose, HbA1c, fructosamine, insulin, HOMA-IR and significant increase in HDL-c, in the exercise group compared to pre-exercise and control groups (P≤0.05). While, there was no significant change in triglycerides, total cholesterol, LDL-c in the exercise group compared to pre-exercise and control groups (P≤0.05). Conclusion: It seems circuit resistance training can improve glycemic profile, insulin resistance and increased levels of HDL as a useful indicator of cardiovascular function in men with type 2 diabetes. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
تمرین مقاومتی دایرهای, دیابت نوع 2, شاخصهای متابولیک, مقاومت به انسولین |
|
نویسندگان مقاله |
محمدطاهر افشونپور | کارشناسارشد فیزیولوژی ورزش.گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، اهواز، ایران.
عبدالحمید حبیبی | دانشیار فیزیولوژی ورزش.گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، اهواز، ایران.
روحالله رنجبر | استادیار فیزیولوژی ورزش.گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، اهواز، ایران.
|
|
نشانی اینترنتی |
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_47290_c83f3c74aeecbb32743f4d920bcd89f0.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|