|
|
، جلد ۱۳، شماره ۱، صفحات ۱۰۱-۱۰۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه دقت رادیوگرافی دیجیتال و معمولی در تشخیص پوسیدگی های راجعه: مطالعه ی آزمایشگاهی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه آزمایشگاهی مقایسه دقت تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال و معمولی در تشخیص پوسیدگیهای راجعه میباشد. پوسیدگیهای ثانویه یکی از مهمترین دلایل تعویض ترمیمها میباشند. رادیوگرافی ها روشهایی مناسب و عالی جهت تشخیص پوسیدگی هایی هستند که از نظر بالینی آشکار نمی باشند. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، در سطوح پروگزیمال 52 دندان پره مولر سالم حفره جهت ترمیم کلاس 2 آمالگام ایجاد شده و ضایعات پوسیدگی بصورت مصنوعی توسط یک فرز روند mm5/0 در نیمی از حفره ها ایجاد شد. نیم دیگر حفرات به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. حفرات بصورت تصادفی در مزیال و یا دیستال تهیه شده و با آمالگام ترمیم شدند. از دندان ها با شرایط یکسان رادیوگرافی دیجیتال و معمولی تهیه شد و سپس تصاویر توسط دو رادیولوژیست فک و صورت ارزیابی شدند. وجود یا عدم وجود پوسیدگی راجعه توسط دو مشاهده‌گر بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری کی دو و فیشر آنالیز شدند. یافتهها: در سطح مزیال، ویژگی و حساسیت رادیوگرافی دیجیتال به ترتیب 990/0 و962/0 و رادیوگرافی معمولی به ترتیب928/0 و 920/0 به دست آمد. در سطح دیستال، ویژگی و حساسیت رادیوگرافی دیجیتال به ترتیب 954/0 و 971/0 و رادیوگرافی معمولی به ترتیب 912/0 و 904/0 محاسبه گردید. نتیجهگیری: تکنیک رادیوگرافی دیجیتال یک روش دقیق برای تشخیص پوسیدگی های ثانویه با حساسیت و ویژگی بالاتر از رادیوگرافی معمولی است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
پوسیدگی دندانی، رادیوگرافی دیجیتال دندانی، رادیوگرافی دندانی، |
|
| عنوان انگلیسی |
Comparison of the Accuracy of Digital and Conventional Radiography in the Diagnosis of Recurrent Caries: An in vitro Study |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Objective: Recurrent caries are one of the main reasons for replacing restorations. There are different methods for the detection of secondary caries. However, radiography is an excellent method for detection of carries which are not clinically obvious. Aim of this study was to compare the accuracy of digital and conventional radiography in the diagnosis of recurrent caries. Subjects and Methods: In this in vitro study, 52 healthy human premolars were used. Amalgam class 2 cavities were prepared on both proximal surfaces. Artificial caries lesions were made by a round 0.5 mm bur in half of the boxes. The other half were considered as control boxes. Then the teeth were embedded in acryl in a similar position to clinic. Digital and conventional radiographs were obtained. Images were evaluated by two oral and maxillofacial radiologists for recurrent carries. The resulting data was analyzed using Pearson Chi-Square and Fisher's Exact Tests. Results: In the mesial surface, the specificity and sensitivity were 0.990 and 0.962 for digital radiography versus 0.928 and 0.920 for conventional radiography. In the distal surface, the specificity and sensitivity were 0.928 and 0.920 for digital radiography compare with 0.954 and 0.971 for conventional radiography. Conclusion: The results of this in vitro study suggest that digital radiography technique is a safe method for the diagnosis of secondary caries with higher sensitivity and specificity than conventional radiography. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
پوسیدگی دندانی, رادیوگرافی دیجیتال دندانی, رادیوگرافی دندانی |
|
| نویسندگان مقاله |
ساناز شریفی |
گروه رادیولوژی دهان و فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران.
سید آرمان محققی |
گروه رادیولوژی دهان و فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران
نرگس پناهنده |
گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران
علی نجاتی |
دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_48981_1acbd961181be5db04adada329f819f3.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|