|
|
، جلد ۱۲، شماره ۶، صفحات ۶۴۵-۶۵۳
|
|
|
| عنوان فارسی |
درمان گلومرولواسکلروز فوکال و سگمنتال اولیه |
|
| چکیده فارسی مقاله |
گلومرولواسکلروز فوکال و سگمنتال (FSGS)یکی از علل شایع سندرم نفروتیک در افراد بالغ و اطفال میباشد. این بیماری ممکن است بدون علت مشخص (اولیه یا ایدیوپاتیک) و یا ثانویه به آسیب قبلی گلومرولی (ثانویه) ایجاد گردد. در درمان این بیماری افتراق نوع اولیه از نوع ثانویه مهم است، چرا که درمان با تضعیفکنندههای سیستم ایمنی در بیشتر بیماران با نوع اولیه و نه نوع ثانویه اندیکاسیون دارد. بیماران مبتلا به FSGS اولیه درمان نشده که با پروتئینوری در حد نفروتیک (بیش از 5/3 گرم در روز) و هیپوآلبومینمی مراجعه کردهاند به طور تیپیک به سمت بیماری مرحلۀ پایانی کلیه پیشرفت مینمایند. به نظر میرسد که FSGS اولیه در 80-40 درصد موارد به پردنیزولون با دوز 1mg/kg/day (حداکثر دوز 80-60 میلیگرم در روز) پاسخ میدهد. البته معمولاً برای ایجاد رمیسیون در این بیماران، دورۀ طولانی درمان با استروئید برای حداقل 16- 12 هفته لازم است. به طور شایع در بیماران عود کننده و یا مقاوم به استروئید، از سیکلوسپورین با دوز تقریبی 4mg/kg/day -2 که در دو دوز منقسم داده میشود به همراه با دوز پایین پردنیزولون (حداکثر 15 میلیگرم در روز) استفاده میشود. به علاوه از سایر داروها مانند سیکلوفسفاماید و مایکوفنولیت مفتیل نیز در بیماران مقاوم به استروئید و یا عود کننده با درجات متفاوتی از پاسخ استفاده شده است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
گلومرولواسکلروز فوکال و سگمنتال، سندرم نفروتیک، پردنیزولون، |
|
| عنوان انگلیسی |
Treatment of Primary Focal and Segmental Glomerulosclerosis |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Focal segmental glomerulosclerosis (FSGS) is a common cause of nephrotic syndrome in adults and children. It may occur either without an identifiable cause (idiopathic or primary) or in response to previous glomerular injury (secondary). In the treatment of FSGS distinguishing between primary and secondary is important because immunosuppressive therapy is indicated in most patients with primary FSGS but not in secondary FSGS. Untreated patients with primary FSGS who present with nephrotic range proteinuria (proteinuria>3.5 g/day) and hypoalbuminemia typically have a progressive course to end stage renal disease. It appears that primary FSGS is responded to prednisone at a dose of 1 mg/kg per day (maximum dose 60 to 80 mg/day) in 40 to 80 % of patients, however prolonged glucocorticoid therapy for a minimum of 12 to 16 weeks is generally required to induce remission among these patients. For the treatment of steroid-resistant or relapsing disease, cyclosporine is most commonly used at a dose of approximately 2 to 4 mg/kg per day (given in two divided doses) in conjunction with low dose of prednisone (maximum 15 mg/day). In addition, other agents, including cyclophosphamide and mycophenolatemofetile have also been tried among steroid-resistant or relapsing disease with various degrees of response. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
گلومرولواسکلروز فوکال و سگمنتال, سندرم نفروتیک, پردنیزولون |
|
| نویسندگان مقاله |
احسان ولوی |
مرکز تحقیقات نارسایی مزمن کلیه، گروه نفرولوژی کودکان، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی-شاپور اهواز، ایران.
سید سیف‌اله بلادی موسوی |
مرکز تحقیقات نارسایی مزمن کلیه، گروه نفرولوژی، دانشگاه علوم پزشکی جندی-شاپور اهواز، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49845_cda8a5b03d2f384423f7fe7f0b68f90c.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|