، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۱۲۱-۱۳۰

عنوان فارسی کاربرد تکنیک حرکت‌درمانی همراه با محدودیت در بیماران مبتلا به آسیب اعصاب محیطی اندام فوقانی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: آسیب اعصاب محیطی اندام فوقانی به علت تغییرات ثانویه نقشه­های کورتیکال سبب آسیب­های حسی-حرکتی طولانی­مدت و گاهی همیشگی می­گردند. هدف این مطالعه تعیین امکان کاربرد و کارایی تکنیک حرکت­درمانی همراه با محدودیت بر عملکرد اندام فوقانی بیماران مبتلا به آسیب اعصاب محیطی بود. روش بررسی: در یک مطالعه مداخله­ای تعداد 7 بیمار مبتلا به آسیب اعصاب مدین و اولنار (2زن، 5مرد، میانگین سن: 28 سال) از جامعه در دسترس بررسی شدند. پس از غربالگری و کسب رضایت­نامه کتبی، بیماران در حالی که دست و ساعد سمت سالمشان توسط یک اسپیلنت به مدت 4 هفته در ساعات بیداری بی­حرکت می­شد، تحت یک برنامه تمرینی فشرده با اندام مبتلا به مدت روزانه 5/1 ساعت، 5 روز در هفته به تعداد 20 جلسه در طی4 هفته قرار گرفتند. آزمون­های ارزیابی شامل: Semmes Weinstein Monofilament (SWM) ، Nine-hole Peg Test (9-HPT) وMotor Activity Log (MAL)، قبل، بعد و 4 هفته پس از اتمام مداخلات صورت می­گرفتند. یافته­ ها: آنالیز اطلاعات حاکی از عدم تغییر در میزان درک لامسه بیماران در نوک انگشتان پس از درمان در آزمون SWM بود، حال آنکه عملکرد حرکتی بیماران در آزمون 9-HPT و کاربرد اندام مبتلا در فعالیت­های روزمره زندگی در پرسش­نامه MAL بهبودی معناداری را در جلسه پس از درمان نشان می­دادند (01/0P <) و بهبودی در طول دوره پی­گیری مطالعه نیز نسبت به جلسه پس از درمان ماندگار بود (05/0P > ). نتیجه­ گیری:تکنیک حرکت درمانی همراه با محدودیت می­تواند به عنوان یک تکنیک درمانی مناسب در برنامه توان­بخشی بیماران مبتلا به آسیب اعصاب محیطی اندام فوقانی در نظر گرفته شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آسیب اعصاب محیطی، توان‌بخشی دست، تکنیک حرکت‌درمانی همراه با محدودیت،

عنوان انگلیسی Constraint-induced Movement Therapy in Patients with Upper Limb Peripheral Nerve Injury
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Upper limb peripheral nerve injuries due to secondary changes in cortical maps cause to long lasting or sometimes permanent sensory-motor impairments. Aim of this study was to determine feasibility and efficacy of constraint-induced movement therapy (CIMT) on upper limb function in patients with peripheral nerve injuries. Subjects and Methods: In a clinical trial, a convenience sample of 7 patients with median and ulnar nerve injuries (5 men, 2 women; mean age: 28 years) were measured. Following screening and signing informed consent, patients received an intensive practice program for 1.5 hours daily, 5 days per week, during 4-week period while their healthy hand was immobilized using a volar wrist and forearm splint during waking hours. Outcome measures including Semmes Weinstein Monofilaments (SWM), Nine-hole Peg Test (9-HPT), and Motor Activity Log (MAL) questionnaire were administered pre, and post, and 4 weeks after the treatment period. Results: Data analysis did not show any changes in touch perception at tip of the fingers in SWM at post-test session; however, affected hand motor performance in 9-HPT and affected hand’s amount of use in activities of daily living according to MAL were significantly improved at the post-test session (P< 0.01) and this improvement was maintained at the follow up (P> 0.05). Conclusion: CIMT can be considered as an appropriate technique in rehabilitation program for patients with peripheral nerve injuries.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله آسیب اعصاب محیطی, توان‌بخشی دست, تکنیک حرکت‌درمانی همراه با محدودیت

نویسندگان مقاله حمید رضا رستمی |
مرکز تحقیقات توان‌بخشی عضلانی- اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی-شاپور اهواز، ایران.

بتول ماندنی |
مرکز تحقیقات توان‌بخشی عضلانی- اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی-شاپور اهواز، ایران.

میمنت اکبری |
مرکز تحقیقات توان‌بخشی عضلانی- اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی-شاپور اهواز، ایران.


نشانی اینترنتی https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49343_c9f4da1eddd8282944fd81fb868ed7d6.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات