|
، جلد ۱۲، شماره ۱، صفحات ۹۱-۹۸
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی آزمایشگاهی ریزنشت اینلههای ساخته شده از کامپوزیت رزین پس از استفاده از دو روش آمادهسازی سطحی |
|
چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: برای افزایش گیر میکرو مکانیکی اینلههای کامپوزیتی، آمادهسازی سطح داخلی آن انجام میگردد. هدف از این مطالعه بررسی مقایسهای میزان ریزنشت اینلههای کامپوزیتی با دو روش آمادهسازی سطحی میباشد. روش بررسی: از 75 دندان پرهمولر سالم انسانی اینلههای کامپوزیتی تهیه شد. پس از تراش حفره، همه نمونهها به صورت کامپوزیت غیرمستقیم ترمیم شدند. پس از برداشت اینلهها، نمونهها بسته به نوع آمادهسازی به 3 گروه n=25)) تقسیم شدند: گروه ماسهسایی با ذرات Al2O350 میکرونی، گروه اچ با اسید هیدروفلوریک5/9 درصد و گروه کنترل. اینلهها توسط سمان رزینی سمان شدند. ترموسایکلینگ نمونههای آماده شده در دمای oC55-5 به تعداد 500 دور انجام شد. نمونههای آماده شده برش داده شدند و زیر استریومیکروسکوپ ارزیابی شدند تا میزان نفوذ رنگ در دیوارهها مشخص شود. دادهها تحت آنالیز آزمونهای آماری کروسکال ویلاس و منویتنی قرار گرفتند. یافته ها: استفاده از ماسهسایی جهت آمادهسازی سطحی موجب کاهش معناداری در میزان ریزنشت نسبت به گروههای دیگر میشود (030/0P=). همچنین مقایسه دو به دوی گروههای مورد مطالعه نشان داد بین دو گروه ماسهسایی و اسید هیدروفلوریک ( 0385/0P=) میزان ریزنشت با ماسهسایی به حد قابل ملاحظهای کمتر بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشاندهنده این است که ماسهسایی به کمک ذرات Al2O3 موجب بیشترین کاهش در ریزنشت اینلههای کامپوزیتی در مقایسه با اسید هیدروفلوریک میشود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
ریزنشت، اینلههای کامپوزیتی، آمادهسازی سطحی، ماسهسایی، اسید هیدروفلوریک، |
|
عنوان انگلیسی |
An in vitro Comparison of Microleakage in Composite Inlays with Two Different Methods of Surface Treatment |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Objective: In order to establish micromechanical retention, the internal surface of indirect composite restoration must be made before submitted to treatment. The aim of this in vitro investigation was to compare of microleakage in direct composite inlay restoration between two different surface treatments. Materials and Methods: Using75 extracted non-carious human premolars, following cavity preparation, all samples were restored by composite inlays after removal of inlays. The samples were randomly divided into 3 groups (n=25), according to the following surface treatment methods: sand blasting with 50 mm Al2O3 particles, etching with 9.5 % hydrofluoric acid and non-treated control groups. All inlays were cemented to the tooth cavities with dual cure cement. The samples were thermocycled (500 cycles at 5-55°C), sectioned and extent of dye penetration at gingival margins was scored be two independent operators. The data were statically analyzed with Kruskal Wallis and Mann-Whitney tests. Results: Air abrasion resulted in a significant decrease in microleakage among all groups (P=0.030). Sand blasting led to less microleakage compared to hydrofluoric acid treatment (P=0.0385) and control (P=0.008). No significant difference was observed between hydrofluoric acid and control group. Conclusion: Sand blasting resulted in a significant reduction in microleakage, in composite inlays. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
ریزنشت, اینلههای کامپوزیتی, آمادهسازی سطحی, ماسهسایی, اسید هیدروفلوریک |
|
نویسندگان مقاله |
آزیتا کاویانی | گروه ترمیمی، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، ایران.
فاطمه دباغی تبریز | گروه ترمیمی، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، ایران.
هنگامه علی نژاد | گروه ترمیمی، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، ایران.
مهسا اسفندیاری | گروه ترمیمی، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، ایران.
|
|
نشانی اینترنتی |
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49296_8bf8ec945a571f9e4daed7fabf57dc12.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|