، جلد ۱۱، شماره ۴، صفحات ۴۲۱-۴۳۰

عنوان فارسی مقایسه نتایج درمان شکستگی‌های ناپایدار حلقه لگنی به دو روش جراحی و غیر جراحی در بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های امام خمینی (ره) و رازی اهواز
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: هدف از انجام این پژوهش مقایسه نتایج درمانی شکستگی­های ناپایدار حلقه لگنی به دو روش جراحی و غیرجراحی در بیماران مراجعه­کننده به بیمارستان­های امام خمینی (ره) و رازی اهواز بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی - تحلیلی و آینده­نگر در مدت 5 سال انجام شد و بیماران 18تا 45 ساله با شکستگی­های ناپایدار لگنی(Tile B,C) بستری و توسط دو روش درمان شده­اند: 1- جااندازی باز و ثابت کردن داخلی2- جااندازی بسته و کشش استخوانی. کلیه بیماران به­طور متوسط 22 ماه تحت پی­گیری قرار گرفتند و نتایج بیماران در هر دو گروه براساسMajeed score بررسی گردید. یافته­ها: در مجموع 40 بیمار مطالعه و پی­گیری شدند، در گروه با درمان جراحی میانگین امتیاز در شکستگی نوعB 53/7 ± 55/83 (خوب) و در نوعC 36/12±81/75(خوب) بود. در گروه با درمان کشش متوسط امتیاز در شکستگی­های نوع =B01/9±36/78 و در نوعC =3/8±11/64 (متوسط) بود. میانگین اسکور در کل بیماران در گروه جراحی و غیرجراحی به­ترتیب 11/11± 3/79 و 19/11± 95/71 بود که اختلاف معنادار را نشان می­دهد. (044/0 =P) نتیجه­گیری: درمان جراحی و غیرجراحی­های شکستگی­های Tile B نتایج عملکردی مشابه و قابل قبولی دارد. ولی در شکستگی­های نوع Tile C، درمان جراحی، نتایج عملکردی بهتری نسبت به درمان غیرجراحی داشت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نتایج درمان، شکستگی ناپایدار حلقه لگن، جااندازی باز، ثابت کردن داخلی، کشش استخوانی،

عنوان انگلیسی Functional Outcome of Unstable Pelvic Ring Fractures: A Comparative Study between Operative and Non-Operative Treatment
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: The aim of this study was to evaluate the functional outcome of unstable pelvic ring factures (Tile B and C) and to compare the outcomes of surgical and non- surgical treatment methods in the patients admitted to Emam Khomeini and Razi hospitals in Ahwaz, Iran. Subject and Methods: This prospective–cross sectional study was carried out during five years period from 2006-2010. Patients with unstable pelvic ring fractures (Tile B and C types) treated by open reduction and internal fixation (ORIF) or closed reduction and skeletal traction. The mean follow up time was 22 months and the results of both groups were evaluated by Majeed scoring system. Result: A total of 40 patients with unstable pelvic ring fracture (20 patients had type B and 20 others had type C (Tile classification) were included. The mean score in type B fracture treated non-operatively was 78.36±9.01 (good) and in surgical group was 83.55±7.53 (good). In type C, mean score in non- surgical group was 64.11±8.3 (fair) and in surgical group was 75.81±12.36 (good). Mean score in all patients treated surgically was 79.3±11.11 and in non-surgically treated was 71.95±11.19 that shows a significant difference (P=0.044). Conclusion: No significant difference was observed between surgical and skeletal traction treatment for type B pelvic ring fractures, but surgical treatment was associated with a rate of more good results than skeletal traction in type C pelvic fractures.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله نتایج درمان, شکستگی ناپایدار حلقة لگن, جااندازی باز, ثابت کردن داخلی, کشش استخوانی

نویسندگان مقاله محسن خرمی |
استادیار گروه ارتوپدی. گروه ارتوپدی، مرکز تحقیقات تروما، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

سید عبدالحسین مهدی‌نسب |
دانشیار گروه ارتوپدی.گروه ارتوپدی، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

امیر حسین ذاکری |
رزیدنت گروه ارتوپدی.گروه ارتوپدی، مرکز تحقیقات تروما، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.


نشانی اینترنتی https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49576_ed4bb77a692e07e7cf97c08e48dda79e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات