|
|
آرشیو توانبخشی، جلد ۲۴، شماره ۴، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی تاثیر تمرین متقابل (Cross Education) بر مهار آرتروژنیک عضله ی کوآدریسپس در زنان مبتلا به استئوآرتریت یکطرفه ی زانو |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و اهداف: بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو بصورت شایع ضعف مشخص در عضله ی کوآدریسپس را نشان می دهند.یکی از عوامل مهم این ضعف مهار آرتروژنیک عضله می باشد. مهار آرتروژنیک، مهاری عصبی است که از فعال شدن حداکثری عضله حین انقباض جلوگیری می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک جلسه تمرین متقابل بر مهار آرتروژنیک و حداکثر نیروی اکستانسوری عضله ی کوآدریسپس ،در زنان مبتلا به استئوآرتریت یکطرفه ی زانو می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه 21 زن مبتلا به استئوآرتریت یکطرفه ی زانو با گرید 2 شرکت کردند. میزان مهار آرتروژنیک و حداکثر نیروی اکستانسوری عضله ی کوآدریسپس زانوی مبتلا به استئوآرتریت طی 3 مرحله ، قبل از تمرین متقابل(تمرین عضله ی کوآدریسپس اندام مقابل به صورت ایزومتریک در 5 ست 8 تایی) ، بلافاصله بعد از آن و 15 دقیقه پس از اتمام مداخله در یک جلسه اندازه گیری شد. به منظور اندازه گیری میزان مهار آرتروژنیک و حداکثر نیروی ایزومتریک اکستانسوری عضله ی کوآدریسپس ، طی 6 ثانیه ، حداکثر تلاش ارادی افراد جهت فعالسازی عضله ی کوآدری سپس را با تحریک الکتریکی آن همزمان کردیم((Burst superimposition.
یافته ها: پس از یک جلسه تمرین متقابل، میانگین میزان مهار آرتروژنیک عضله ی کوآدریسپس زانوی مبتلا به استئوآرتریت به طور معناداری (0/001p=) کمتر از قبل از مداخله و میزان حداکثر نیروی اکستانسوری آن نیز به طور معناداری (0/001p=) بالاتر از قبل از مداخله بود. 15 دقیقه پس از اتمام مداخله نیز میزان مهار آرتروژنیک ، نسبت به زمان بلافاصله بعد از مداخله به طور معناداری (0/018p=) بیشتر اما نسبت به قبل از مداخله به طور معناداری (0/001p=) کمتر بوده است.
نتیجه گیری: انجام یک جلسه تمرین متقابل، موجب کاهش مهار آرتروژنیک و افزایش حداکثر نیروی اکستانسوری عضله ی کوآدریسپس در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو می گردد که تاثیر آن تا 15 دقیقه پس از اتمام آن نیز باقی می ماند .
|
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
کوآدریسپس، مهار آرتروژنیک، تمرین متقابل، استئوآرتریت
|
|
| عنوان انگلیسی |
The Immediate Effect of Cross-Education on the Quadriceps Arthrogenic Muscle Inhibition in Women with Unilateral Knee Osteoarthritis |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aim: Patients with knee osteoarthritis commonly show quadriceps muscle weakness. One of the important reasons for this weakness is arthrogenic muscle inhibition. Arthrogenic muscle inhibition is a neural inhibition that inhibits the muscle from fully activation during contraction. The purpose of the present study is to evaluate the immediate effect of cross- education on the arthrogenic muscle inhibition and the peak force of quadriceps muscle in patients with unilateral knee osteoarthritis.
Materials and Method: 21 women with unilateral grade 2 knee osteoarthritis participated in this study. Arthrogenic muscle inhibition and peak force of quadriceps muscle of the affected knee was measured in 3 steps, before-cross education (contra-lateral quadriceps isometric training in 5 sets, each set 8 repetitions), post-cross education and 15 minutes after that in one session. For measuring the arthrogenic muscle inhibition and peak force of quadriceps muscle we superimposed a burst stimulation to patient's maximal voluntary contractions in 6 seconds.
Results: After one session of cross- education, arthrogenic muscle inhibition of the affected knee was significantly less than pre-intervention (p=0/001), and the peak force of quadriceps muscle extension was significantly greater than pre-intervention (p=0/001). Fifteen minutes after cross-education, arthrogenic muscle inhibition was significantly greater than post-intervention (p=0/018) but still less than pre-intervention (p=0/001)
Conclusion: One session of cross-education can effectively decrease arthrogenic muscle inhibition and increase peak force of quadriceps muscle in women with knee osteoarthritis, and this effect remains for at least 15 minutes. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Quadriceps, Arthrogenic muscle inhibition, Cross-education, Knee osteoarthritis |
|
| نویسندگان مقاله |
نسترن رضی سنگتابی | Nastaran Razi Sangtabi
Department of Physiotherapy, Faculty of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.
مینو خلخالی زاویه | Minoo Khalkhali Zavieh
Department of Physiotherapy, Faculty of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.
خسرو خادمی کلانتری | Khosro Khademi Kalantari
Department of Physiotherapy, Faculty of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.
الهام قندالی | Elham Ghandali
Department of Physiotherapy, Faculty of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.
علیرضا اکبرزاده باغبان | Alireza Akbarzadeh Baghban
Proteomics Research Center, Department of Biostatistics, School of Allied Medical Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3710-1&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
فیزیوتراپی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|