|
|
، جلد ۱۳، شماره ۴۶، صفحات ۱۶۶-۱۸۵
|
|
|
| عنوان فارسی |
ارزیابی طرح مقرری بیکاری در بحران کرونا در ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
ارزیابی سیاست‌ها وجه گمشدۀ سیاست‌گذاری به‌طور عام و سیاست‌گذاری اجتماعی به‌طور خاص در ایران است. این امر سبب شده که بعضاً طرح‌هایی مشابه با اهدافی یکسان تحت عناوین متفاوت در طول دوره‌های مختلف به اجرا گذاشته شوند و به‌رغم صرف هزینه‌های زیاد، تجارب ناموفق مشابهی تکرار شوند. در همین راستا، هدف از این تحقیق ارزیابی یکی از طرح‌هایی است که با شیوع ویروس کرونا در ایران برای حمایت از بیکاران به اجرا گذاشته شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-تحلیلی است که با استفاده از تحلیل اسنادی و مصاحبه با خبرگان و مطلعان کلیدی، طرح مقرری بیکاری در شرایط کرونا را از ابعاد مختلف اداری، قضایی و سیاسی ارزیابی می‌کند. در ارزیابی اداری، از معیارهای معرفی‌شده توسط OECD استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد گرچه طرح در هدف ارائۀ حمایت کافی و به‌موقع از مشمولین دچار کمبودهای جدی بود، از نظر گسترش پوشش در بین جامعۀ هدف و کاهش مراجعات به شعب در بازۀ زمانی مدنظر نتایج قابل‌قبولی به همراه داشته است. نتایج این ارزیابی بر ضرورت طراحی طرح مساعدت بیکاری مبتنی بر آزمون وسع تأکید دارد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
بیمۀ بیکاری،
مقرری بیکاری،
بحران کرونا،
ایران،
ارزیابی پسینی، |
|
| عنوان انگلیسی |
Evaluation of Iran’s unemployment benefit scheme during Corona crisis |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Policy evaluation is the missing part of policymaking in general and social policymaking in particular in Iran. This has caused implementing of some similar projects with the same goals under different titles during different periods which resulted similar unsuccessful experiences, despite spending a lot of money. In this regard, the purpose of this research is to evaluate a scheme which was implemented to support the unemployed from Coronavirus Pandemic in Iran. This research is an applied research in terms of purpose and is a descriptive-analytical research in terms of methodology, which uses document analysis and interviews with experts and key informants to evaluate Corona Unemployment Benefit Scheme from administrative, judicial and political dimensions. In the administrative evaluation, the criteria introduced by the OECD have been used according to the available data and information. The results show that the scheme had serious shortcomings in providing adequate and timely support to those involved, but acceptable results in expanding coverage among the target population and reducing referrals to executive branches have been achieved. The results of this evaluation emphasize the need for a means-tested unemployment assistance scheme in the country. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
بیمۀ بیکاری,
مقرری بیکاری,
بحران کرونا,
ایران,
ارزیابی پسینی |
|
| نویسندگان مقاله |
نرگس اکبرپورروشن |
استادیار اقتصاد،پژوهشکده اقتصاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://sspp.iranjournals.ir/article_704658_6d956c2564a98636f2e8d118200975c4.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|