|
، جلد ۱۰، شماره ۳۷، صفحات ۴۱۸-۴۲۱
|
|
|
عنوان فارسی |
دیپلماسی سلامت در دوران همهگیری کووید-۱۹. |
|
چکیده فارسی مقاله |
مفهوم کلی دیپلماسی جهانی بهداشت شامل توصیف و تبیین شیوههایی با هدف افزایش هماهنگی کشورها به منظور بهبود سلامت جهانی برای اولین بار در سال 1851 میلادی در اولین کنفرانس بهداشت کشورهای اروپایی پدید آمده است. دیپلماسی سلامت در سالهای اخیر به عنوان سازوکار بینالمللی دولتها در مواجهه با تهدیدات سلامت جهانی به یکی از اولویتهای اصلی جوامع در حوزه سیاست خارجی مبدل شده است و در دسته دیپلماسیهای غیررسمی قرار میگیرد. در واقع دیپلماسی سلامت در دوران همهگیری کووید-19 به عنوان یک هنر و یک روش در راستای روابط بین الملل بیش از پیش اهمیت یافته و به عنوان سازوکاری فراملی در جهت کنترل آسیبهای جهانی سلامت، زمینهای را برای کارآزمایی کشورها از جمله کشورهای در حال توسعه را فراهم نموده است. با توجه به جایگاه راهبردی و نیاز حیاتی ایران به توسعه دیپلماسی سلامت در عرصه جهانی، نیازمند همکاری و هماندیشی بیش از پیش سیاستگذاران، فعالان سیاسی در حوزه روابط بینالملل، متخصصان در حوزه اقتصاد و مدیریت نظام سلامت به منظور تدوین الگویی کارآمد برای حضوری فعال در عرصه حلو فصل مسائل حیاتی نظام سلامت است تا بتوان از ظرفیتها و پتانسیلهای موجود در این حوزه بیشترین منافع را در جهت صیانت از سلامت جامعه در شرایط بحران و تحریم کسب نمود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
دیپلماسی سلامت،
کووید-19،
اقتصاد سلامت،
سیاستگذاری سلامت، |
|
عنوان انگلیسی |
Health diplomacy during the Covid-19 pandemic. |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
The general concept of global health diplomacy, including the description and explanation of methods aimed at increasing the coordination of countries to improve global health, first emerged in 1851 at the first European Health Conference. In recent years, health diplomacy as an international mechanism of governments in the face of global health threats has become one of the main priorities of societies in the field of foreign policy and is included in the category of informal diplomacy. In fact, health diplomacy has become increasingly important during the Covid-19 epidemic as an art and a method of international relations, and as a transnational mechanism for controlling global health harms, has provided the ground for trials of countries, including developing countries. Given Iran's strategic position and vital need to develop health diplomacy in the global arena, it needs more attention from policymakers and political activists in the field of international relations in order to develop an effective model to get the most out of existing capacities and potentials in this field. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
دیپلماسی سلامت,
کووید-19,
اقتصاد سلامت,
سیاستگذاری سلامت |
|
نویسندگان مقاله |
سهیلا رجایی | دانشگاه علوم پزشکی ایران
|
|
نشانی اینترنتی |
https://sspp.iranjournals.ir/article_244256_fc776476736075c5f2509a882a7aa7b6.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|