|
|
، جلد ۸، شماره ۲۶، صفحات ۱۰۷-۱۱۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
نقد اندیشه پیشرفت در ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
فرایند توسعه در ایران و ضرورت پیشرفت با پرسش عباس‌میرزا پس از شکست از ارتش نظامی روسیۀ تزاری در دوران قاجار آغاز می‌شود. پس از مطرح شدن این پرسش، ایده‌ای شروع به زایش و شکل‌گیری می‌کند که به واسطۀ غلبه آن، تاریخ گذشتۀ ایران چیزی جز زوال و شکست نبوده است، ایران در مقایسه با غرب در عقب‌ماندگی به سر می‌برد و تنها از طریق گام برداشتن در فرایند توسعه و رسیدن به پیشرفت، گذشتۀ ناکام ایران فراموش خواهد شد و آیندۀ درخشانی شکل خواهد گرفت. پرسشی در اینجا مطرح می‌شود که آیا توسعه لزوماً به پیشرفت ختم می‌شود و یا از طریق توسعه به‌ویژه توسعۀ حداکثری و با تمام توان می‌توان عقب‌ماندگی تاریخی را که محصول یک دورۀ بلندمدت است، با سرعت پشت سر گذاشت؟ هژمونیک شدن ایدۀ زوال پس از پرسش عباس‌میرزا، باعث نادیده گرفتن آن سوی دیگر چهرۀ ژانوسی توسعه شده است. نویسندۀ این مقاله کوشیده است به‌واسطۀ کاربست تفکر والتر بنیامین (1892-1940 م) به نقد مفهوم توسعه در ایران بپردازد و در فرجام به این موضوع اشاره کرده است که توسعه لزوماً با توجه به تاریخ زیستۀ معاصر ایران، به پیشرفت ختم نشده است، بلکه ویرانی نیز جزء لاینفک امر توسعه و فرایند آن در تجربه ایرانی بوده است که اغلب در گفتمان رسمی ــ به‌ویژه گفتمان حاکم در نظام دانش ــ به آن اشاره نمی‌شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
&،quot،اندیشه پیشرفت&،quot،،
&،quot،زوال&،quot،،
&،quot،عقب ماندگی&،quot،، |
|
| عنوان انگلیسی |
critic of progress thought in iran |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
The beginning of the development process in Iran and the need for further progress to the moment of Abbas Mirza's inquiry after the defeat of the tsarist Russian military army during the Qajar period. After the question was raised, the idea began to be born, and, in the middle of this past Iranian history, nothing but deterioration and defeat, Iran is in retardation compared with the West, and only by taking steps in the development process and attaining Progress, the failed Iran's forgotten past, and a brilliant future will take shape. The question that arises here is whether development does not necessarily lead to progress, or through development, in particular the development of the maximum and with all possible speed, the historical backwardness of a product of a long term? The hegemonicization of the idea of deterioration after the question of Abbas Mirza has led to a neglect of the other side of the development of the Janosi face; in this article, we intend to cite the concept of development in Iran through the use of Walter Benjamin's (1940-1892) thinking and, in conclusion, We will note that development is not necessarily due to the history of contemporary Iranian life, but destruction has been an integral part of development and its process in Iranian experience, which is often referred to in the official discourse, especially the discourse governing the knowledge system. Can not be |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
&,quot,اندیشه پیشرفت&,quot,,
&,quot,زوال&,quot,,
&,quot,عقب ماندگی&,quot |
|
| نویسندگان مقاله |
طلیعه خادمیان |
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://sspp.iranjournals.ir/article_30374_7abbb7bf79ba30c0ca0d6be11e547f35.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|