|
|
، جلد ۶، شماره ۱۹، صفحات ۴۰-۹۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
سیاست خارجی ایران در دولت اصلاحات نسبت به اتحادیه اروپا از منظر سازهانگاری |
|
| چکیده فارسی مقاله |
روابط ایران و اروپا که نتیجه‌ی سیاست خارجی متقابل آن‌هاست، و در چند دهه‌ی اخیر با فراز و فرودهای گوناگونی روبرو بود، با پیروزی انقلاب اسلامی به شدّت تیره شد. اوج تیرگی روابط مزبور، در دوران جنگ 8 ساله‌ی عراق علیه ایران، به دلیل حمایت‌های همه‌‌جانبه‌‌ای که کشورهای اروپایی از عراق می‌نمودند، به اوج خود رسید. پس از پایان جنگ تحمیلی، دولت سازندگی تلاش کرد تا ضمن بازسازی خرابی‌‌های گسترده‌‌ی ناشی از جنگ، روابط خارجی ایران را نیز ساماندهی کند. در این چارچوب، گفت‌وگوهای انتقادی با اروپا آغاز شد که با رخداد میکونوس، گفت‌وگوهای مذکور متوقف گردید و تمامی کشورهای عضو اتحادیهی اروپا با اتخاذ سیاستی واحد در قبال جمهوری اسلامی ایران، سفرای خود را از این کشور فرا خواندند. با برگزاری هفتمین دوره‌‌ی انتخابات ریاست جمهوری در دوم خرداد 1376، سیدمحمد خاتمی به ریاست جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد. با روی کار آمدن دولت اصلاحات و تفاوت معنادار گفتمان دولت مذکور در عرصه‌‌های داخلی و بین‌‌المللی نسبت به گذشته و اتخاذ سیاست‌‌ها و راهبردهایی جدید نظیر سیاست تنش‌‌زدایی و اعتمادسازی، ائتلاف برای صلح و گفت‌وگوی تمدن‌‌ها، موجبات بهبود روابط خارجی ایران از جمله با اتحادیهی اروپا فراهم شد. در این پژوهش، تلاش گردیده تا چرایی موفقیت نسبی دولت اصلاحات در زمینه‌ی بهبود روابط ایران و اتحادیهی اروپا، تبیین و تحلیل شود. برای این منظور، نظریهی سازهانگاری که بر مفاهیم مهمی همچون انگاره‌‌ها، هویت، گفتمان، باورهای بین‌‌الاذهانی و ..... که به طورکلی بر ساختارهای اجتماعی و معنوی روابط بین‌‌الملل تأکید دارد، به عنوان چارچوب نظری تحقیق انتخاب شد. بر اساس آموزه‌‌های مکتب سازهانگاری، ساختارهای اجتماعی و معنوی روابط بین‌‌الملل، نقش مؤثری در بهبود روابط ایران و اروپا در زمان دولت اصلاحات ایفا کردند، به نحوی که گفتمان فرهنگی، اخلاق‌‌گرا و صلح‌‌محور دولت اصلاحات که بر تعامل، گفت‌وگو، احترام متقابل و مدارا به جای ستیز و نزاع در صحنه‌‌ی بین‌‌المللی تأکید داشت، سبب گردید تا میان ایران و اروپا، نوعی باور بین‌‌الاذهانی و درک متقابل شکل گیرد و باعث بهبود و روابط آن‌ها شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
نظریهی سازهانگاری،
سیاست خارجی،
اتحادیهی اروپا،
تنش زدایی،
گفت‌وگوی تمدن‌‌ها،
ائتلاف برای صلح،
رویکرد تعامل‌‌گرایی، |
|
| عنوان انگلیسی |
Iran's foreign policy in the reformist administration towards European :union: from a constructivist perspective |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
The mutual relations between Iran and Europe which results from their foreign policies, have witnessed many ups and downs after the Islamic Revolution. After victory of the Islamic Revolution, relations between Iran and Europe were strained and because of Europe's all-out support from Iraq during the eight year war between Iran and Iraq the relations were at their lowest. After the imposed war, the " constructive administration" of Hashemi Rafsanjani tried to restore Iran's foreign relations while reconstructing the widespread destructions caused by war. Within this framework, critical dialog with Europe started which was stopped after Mykonos incident and all European countries recalled their ambassadors from Iran. After the seventh presidential elections in 23 May 1997, Seyyed Mohammad Khatami was elected as the president of the Islamic Republic of Iran. The significant difference in the discourse of the new reformist administration in domestic and foreign affairs and taking new policies and strategies such as détente and trust building, coalition for peace and dialog among civilizations led to improved relations between Iran and European :union:. This study tried to explore and analyze the reasons behind the relative success of the reformist administration in improving relations with the European :union:. To this end, constructivist theory which emphasizes on concepts such as ideas, identity, discourse, inter- subjectivity beliefs, and social and spiritual constructs of international relations, was chosen as theoretical framework of the research. Based on the teachings of constructivist school, social and spiritual constructs of international relations played a more effective role in improving relations between Iran and Europe during the reformist administration. The reformist administration's cultural, ethical and peaceful discourse which was based on interaction, dialog, mutual respect and toleration instead of conflict and war in international arena led to the formation of an inter- subjective belief and mutual understanding between Iran and Europe which resulted in their improved relations |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
نظریهی سازهانگاری,
سیاست خارجی,
اتحادیهی اروپا,
تنش زدایی,
گفت‌وگوی تمدن‌‌ها,
ائتلاف برای صلح,
رویکرد تعامل‌‌گرایی |
|
| نویسندگان مقاله |
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://sspp.iranjournals.ir/article_14296_7d59c37680b4f4af996b2521a62eae61.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|