مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، جلد ۳۳، شماره ۲، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی تأثیر آهن‌زدایی با دفرازیروکس بر سطح آنزیم‌های کبدی بیماران β-تالاسمی وابسته به تزریق خون
چکیده فارسی مقاله زمینه: بافت­های مختلف بدن بیماران β-تالاسمی، به­واسطه تزریق منظم خون، در معرض اثرات مخرب اضافه­بار آهن قرار می­گیرند؛ از این­رو امروزه، تصمیم به تزریق منظم خون برای این بیماران در طولانی­مدت اغلب به تجویز داروهای آهن­زدا می­انجامد. دفرازیروکس به­عنوان یک شلاتور آهن خوراکی می­تواند منجر به عوارضی چون افزایش آنزیم­های کبدی، افزایش کراتینین سرم و خونریزی گوارشی شود.
هدف: این مطالعه، به بررسی تأثیر دفرازیروکس بر سطح فریتین و آمینوترانسفرازهای کبدی در بیماران β-تالاسمی وابسته به تزریق خون پرداخته است.
روش‌ها: در این مطالعه، تغییرات سطح سرمی فریتین و آمینوترانسفرازهای کبدی بیماران β-تالاسمی دریافت­­کننده دفرازیروکس در بخش تالاسمی بیمارستان هفده شهریور رشت به­صورت گذشته­نگر بررسی شده است. ۱۰۴ بیمار β-تالاسمی ماژور با سن بیش از دو سال که خون­گیری­های منظم داشته و حداقل به مدت دو سال متوالی تحت­درمان با دفرازیروکس بوده­اند، انتخاب شدند. سپس فهرستی از اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، تعداد دفعات تزریق خون و مدت زمان و دوز مصرفی دفرازیروکس تهیه شد و سطح سرمی فریتین و آمینوترانسفرازهای کبدی قبل و بعد از دریافت آهن­زدا ثبت گردید.
یافته‌ها: میزان کاهش سطح سرمی فریتین (۰۱۷/۰P=آسپارتات­آمینوترانسفراز (۰۰۰۱/۰P=) و آلانین­آمینوترانسفراز (۰۱۵/۰P=) در آخرین آزمایش خون پس از شروع مصرف دفرازیروکس به­لحاظ آماری معنی­دار بود. البته میان کاهش آنزیم­های کبدی با سن، جنس، تعداد دفعات تزریق خون و مدت زمان استفاده از دفرازیروکس و دوز مصرفی آن ارتباط معنی­داری یافت نشد.
نتیجه ­گیری: به­نظر می­رسد که مصرف دفرازیروکس پس از گذشت چند ماه، بیشتر از ایجاد عوارض خفیف و نادر کبدی، می­تواند برای کبد نقشی محفاظتی در برابر اضافه­بار آهن بدن ایفا کند و درمجموع حتی منجر به کاهش سطح آمینوترانسفرازهای کبدی شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بتاتالاسمی، دفرازیروکس، فریتین، آمینوترانسفرازهای کبدی

عنوان انگلیسی The Effect of Iron Chelation Therapy with Deferasirox on Liver Aminotransferases Levels in Transfusion-dependent β-thalassemia Patients
چکیده انگلیسی مقاله Background: Various body tissues of β-thalassemia patients are exposed to destructive effects of iron overload due to chronic blood transfusions. Therefore, the decision to start a regular blood transfusion therapy for these patients often leads to administration of iron chelators, nowadays. Deferasirox as an orally effective iron-chelating drug could cause some therapy-related adverse events, such as increased liver enzymes and serum creatinine.
Objective: This study has evaluated the effect of deferasirox on serum levels of ferritin and liver aminotransferases in transfusion-dependent β-thalassemia patients. 
Methods: In this study, changes in the serum levels of ferritin and liver aminotransferases in β-thalassemia patients receiving deferasirox, who were reffered to the thalassemia department of the 17 Shahrivar hospital and Beesat clinic in Rasht, Iran, have been evaluated, retrospectively. In this regard, 104 β-thalassemia major patients over two years of age receiving regular blood transfusions and deferasirox for at least two consecutive years were enrolled. Information of patients including age, sex, blood transfusion frequency, deferasirox administration duration and dosage, and serum levels of ferritin and liver enzymes between baseline and at least two years after iron chelation therapy with deferasirox was recorded.
Results: The decreased serum levels of ferritin (P=0.017), aspartate aminotransferase (P=0.0001) and alanine aminotransferase (P=0.015) in the last blood testing after deferasirox therapy were statistically significant. However, there was no statistical significance between the decreased serum levels of liver aminotransferases and factors including age, sex, blood transfusion frequency, duration and dosage of deferasirox administration.
Conclusion: Deferasirox revealed significant reducing effects on serum ferritin and liver aminotransferases in our study.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Beta-thalassemia, Deferasirox, Ferritin, Liver Aminotransferases

نویسندگان مقاله شایان پورکاظم | Shayan Pourkazem
Pediatric Diseases Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
مرکزتحقیقات بیماریهای کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

محمدرضا شریفی راد | Mohammadreza Sharifi Rad
Pediatric Diseases Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
مرکزتحقیقات بیماریهای کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

عادل باقرسلیمی | Adel Baghersalimi
Pediatric Diseases Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
مرکزتحقیقات بیماریهای کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

سوده صالحی | Soodeh Salehi
Pediatric Diseases Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
مرکزتحقیقات بیماریهای کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

مرسده انشائی | Mercedeh Enshaei
Pediatric Diseases Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
مرکزتحقیقات بیماریهای کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

وحید امین زاده | Vahid Aminzadeh
Pediatric Diseases Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
مرکزتحقیقات بیماریهای کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

بهرنگ معتمد | Behrang Motamed
Department of Internal Medicine, Razi Hospital, School of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rast, Iran
گروه بیماری های داخلی، بیمارستان رازی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

بهرام دربندی | Bahram Darbandi
Pediatric Diseases Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
مرکزتحقیقات بیماریهای کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران


نشانی اینترنتی http://journal.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2148-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات