، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۱۲۵-۱۳۵

عنوان فارسی استفاده از متیل فنیدات به منظور خارج سازی از بیهوشی با پروپوفول و کتامین در سگ
چکیده فارسی مقاله زمینه مطالعه: نشان داده شده است که متیل فنیدات (MPH) می‌تواند موجب خارج‌شدن از بیهوشی عمومی گردد. هدف: هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر MPH بر ریکاوری از بیهوشی با پروپوفول و کتامین در سگ است. روش کار: شش قلاده سگ سالم نر بالغ نژاد مخلوط (با میانگین وزنی kg 9/3±9/21) به صورت مطالعه متقاطع تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. سی دقیقه پس از پیش‌بیهوشی با آسپرومازین (1mg/kg/0، داخل عضلانی)، بیهوشی با یکی از دو داروی پروپوفول یا کتامین (به ترتیبmg/kg 8 و 15) داخل وریدی القا شد. شش دقیقه پس از القای بیهوشی، سگ‌ها یکی از دو درمان داخل وریدی نرمال سالین یا متیل‌فنیدات (mg/kg 1) را دریافت نمودند (پروپوفول-سالین: PS، پروپوفول-MPH: PM، کتامین-سالین: KS، کتامین-MPH: KM). هر یک از سگ‌ها چهار مرتبه و به فاصله حداقل یک هفته بیهوش شدند. نتایج: تفاوت معنی‌داری در زمان رخدادهای متوالی دوره ریکاوری بین گروه PS و PM و همچنین KS و KM مشاهده نشد (05/0p). تعداد تنفس در حیوانات دریافت‌کننده سMPH نسبت به دریافت‌کننده‌ نرمال سالین، ثبات بیشتری را نشان داد. نتیجهگیری نهایی: در پایان نتیجه‌گیری شد که MPH با دوز mg/kg 1 نمی‌تواند زمان ریکاوری را در حیواناتی که داروی آسپرومازین به عنوان پیش‌بیهوشی دریافت نمودند و با یکی از دو داروی پروپوفول یا کتامین بیهوش شدند، کاهش دهد. استفاده از دوزهای پایین‌تر MPH و یک داروی پیش‌بیهوشی دیگر در مطالعات آینده توصیه می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی The use of methylphenidate for emergence from propofol and ketamine anesthesia in dogs
چکیده انگلیسی مقاله Background: Methylphenidate (MPH) has been used to induce emergence from general anesthesia. OBJECTIVES:  The objective of the present study was to evaluate the effect of MPH on recovery from propofol and ketamine anesthesia in dogs. METHODS: Six healthy male mix-breed dogs weighing 21.9 ± 3.9 kg were used in a randomized crossover design. Thirty minutes after premedication with acepromazine (0.1 mg/kg; IM), anesthesia was induced with either IV propofol or ketamine (8 and 15 mg/kg, respectively). Dogs, six minutes after induction, received either IV normal saline or methylphenidate (1 mg/kg) (propofol-saline; propofol-methylphenidate; ketamine-saline; ketamine-methylphenidate). Each dog was anesthetized four times randomly with at least one week interval. RESULTS: No significant differences were observed between propofol-saline and propofol-methylphenidate as well as between ketamine-saline and ketamine-methylphenidate in the times needed for various chronological sequences of recovery (p>0.05). Recovery in the dogs that received methylphenidate was eventful and associated with some adverse effects. Heart rate showed a decrease in propofol-methylphenidate group compared to the base (p<0.05). Respiratory rate after administration of methylphenidate was more stable than that of saline. CONCLUSIONS: It was concluded that methylphenidate at 1 mg/kg could not shorten recovery time in the dogs premedicated with acepromazine and anesthetized with either propofol or ketamine. Testing lower doses of methylphenidate and using a different premedication agent are recommended for future studies.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله anesthesia,emergence,ketamine,methylphenidate,propofol

نویسندگان مقاله Hadi Imani Rastabi |
Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

Reza Avizeh |
Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

Narges Kavosi |
Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

Soroush Sabiza |
Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran


نشانی اینترنتی https://ijvm.ut.ac.ir/article_65588_bfda8676bddf9acd71fa5b8b6178fb4e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات