|
|
، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۶۳-۷۳
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثرات متقابل گیرنده‌های H۱ و H۳ هیستامینی با گیرنده‌های D۱ دوپامینی بر رفتار تغذیه‌ای جوجه‌ها |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه مطالعه: منوآمین‌های مغزی (مثل هیستامین و دوپامین) نقش مهمی را در حواس، شناخت، پاداش و تنظیم اشتها بازی می‌کنند. تقابل بین سیستمهای دوپامینرژیک و هیستامینرژیک در بسیاری از اعمال فیزیولوژیک بررسی شده است اما این ارتباط در رفتار تغذیه ای جوجه‌ها ناشناخته است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات متقابل سیستمهای دوپامینرژیک و هیستامینرژیک مرکزی در تنظیم اخذ غذا در جوجه‌های گوشتی بود. روش کار: در این مطالعه ما از روش تزریق داخل بطن مغزی برای دستکاری سیستم های دوپامینرژیک و هیستامینرژیک استفاده کردیم. در آزمایش اول، جوجه‌های تحت 3 ساعت محرومیت غذایی با سرم فیزیولوژی، هیستامین (300 نانومول)، آنتاگونیست گیرنده D1دوپامینی (SCH 23390) (5 نانومول)، و تزریق توام SCH 23390 و هیستامین بصورت داخل بطنی مغزی تزریق شدند. آزمایش های 2-5 مشابه آزمایش اول بود اما جوجه‌ها به ترتیب با آنتاگونیست گیرنده D2 دوپامینی (AMI-193) (5 نانومول)، آنتاگونیست گیرنده D3دوپامینی (NGB2904) (4/6 نانومول)، آنتاگونیست گیرنده D4دوپامینی (L-741,742) (6 نانومول) و مهارکننده سنتز دوپامین(6-OHDA) (5/2 نانومول) بجای SCH 23390 تزریق شدند. در آزمایش ششم تزریق داخل بطن- مغزی سرم فیزیولوژی، کلرفنیرآمین (آنتاگونیست گیرنده H1 هیستامینی) (300 نانومول)، دوپامین (40 نانومول) و تزریق توام کلرفنیرآمین+ دوپامین انجام شد. آزمایش های 7-9 مشابه آزمایش 6 بود فقط پرندگان بترتیب با فاموتیدین (آنتاگونیست گیرنده H2 هیستامینی) (82 نانومول)، تیوپرامید (آنتاگونیست گیرنده H3 هیستامینی) (300 نانومول) و مهار کننده سنتز هیستامین(α-FMH)(250 نانومول) بجای کلرفنیرآمین تزریق شدند. سپس مقدار غذای تجمعی (برحسب گرم) در زمان های 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق اندازه‌گیری شد. نتایج: هیستامین موجب کاهش مصرف غذا در مقایسه با گروه کنترل در جوجه ها شد(P<0.05) که نشان دهنده اثر مهاری هیستامین بر اخذ غذا است و تزیق توام SCH 23390 + هیستامین بصورت معنی داری اثر هیستامین بر اخذ غذا را تضعیف کرد(P<0.05) . علاوه بر این اثر کاهش اشتهای هیستامین بوسیله 6-OHDA کاهش یافت (P<0.05). کلرفنیرآمین و α-FMH بصورت معنی داری کاهش اشتهای ناشی از دوپامین را تضعیف کرد در حالیکه تیوپرامید اثر مهاری دوپامین بر اخذ غذا را تقویت کرد (P<0.05). نتیجه‌گیری: با توجه به این نتایج به نظر می‌رسد یک ارتباط بین سیستم های دوپامینرژیک و هیستامینرژیک در کنترل اخذ غذا در جوجه ها وجود دارد و در این ارتباط گیرنده‌های D1دوپامینی و H1 و H3 هیستامینی دخالت دارند.
کلمات کلیدی: هیستامین، دوپامین، اخذ غذا، جوجه گوشتی |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Interactions between Histamine H1 and H3 and Dopamine D1 Receptors on feeding behavior in chicken |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
BACKGROUND: Brain monoamines (such as histamine and dopamine) play an important role in emotions, cognition, reward and feeding behavior. The interactions between histamine and dopamine were studied in many physiological functions but this correlation is unclear in feeding behavior of chickens. The aim of this study was to investigate the interaction of central histaminergic and dopaminergic systems on food intake in broiler chicken. METHODS: In this study we used from intracerebroventricular (ICV) injection for manipulating of histaminergic and dopaminergic systems. In Experiment 1, 3 h-fasted chicks were given an ICV injection of histamine, SCH23390, a D1 receptors antagonist and co-injection of histamine and SCH23390. Experiments 2-5 were similar to experiment 1 except birds were injected with AMI-193, D2 receptors antagonist; NGB2904, D3 receptors antagonist; L-741,742, D4 receptors antagonist and 6-OHDA, 6-hydroxydopamine instead of SCH 23390, respectively. In experiment 6, ICV injection of dopamine, chlorpheniramine, H1 receptors antagonist and co-administration of dopamine and chlorpheniramine were done. Experiments 7-9 were similar to experiment 6, except birds ICV injected with famotidine, H2 receptors antagonist; thioperamide, H3 receptors antagonist and α-FMH, alpha-fluoromethylhistidine in place of chlorpheniramine, respectively. Then cumulative food intake (g) was measured at 30, 60 and 120 min after the injection. RESULTS: Histamine decreased food intake compared to the control chicks indicating a inhibitory effect of histamine on food intake and SCH23390 attenuated the effect of histamine on food intake(P<0.001). In addition, hypophagic effect of histamine decreased by 6-OHDA(P<0.001). Chlorpheniramine and α-FMH significantly attenuated dopamine induced hypophagia(P<0.001). However, thioperamide amplified the inhibitory effect of dopamine on food intake(P<0.001). CONCLUSIONS: These results suggest, there is relationship between histaminergic and dopaminergic systems on food intake in chicken and H1, H3 and D1 receptors are involved in this interaction. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
chicken,dopamine,food intake,ICV,histamine |
|
| نویسندگان مقاله |
Masood GhandForoushan |
Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
Key words:
Morteza Zendehdel |
Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
Key words:
Vahab Babpour |
Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://ijvm.ut.ac.ir/article_60218_a5765c78cacee6232c0014741d9e0934.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
en |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|