آرشیو توانبخشی، جلد ۲۵، شماره ۴، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی بررسی تأثیر زانوبند هیبریدی بر ترس از حرکت/آسیب مجدد، حس موقعیت مفصل و توانایی سازگاری با آسیب پس از پارگی حاد لیگامان صلیبی قدامی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی
چکیده فارسی مقاله
اهداف: پس از پارگی لیگامان صلیبی قدامی، بیماران سازگار با آسیب نسبت به افراد ناسازگار با آسیب کنترل عصبی-عضلانی بهتر و ترس از حرکت/ آسیب مجدد کمتری دارند. استفاده از زانوبند می­تواند ثبات مکانیکی و حس عمقی را بعد از آسیب بهبود بخشد. هدف این مطالعه تعیین اثر استفاده از زانوبند هیبریدی در پارگی حاد لیگامان صلیبی قدامی بر توانایی سازگاری با آسیب، ترس از حرکت/ آسیب مجدد و حس موقعیت مفصل می­باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 30 فرد مبتلا به پارگی حاد لیگامان صلیبی قدامی در دو گروه آزمون (سن: 6/7±29/7، زمان سپری شده از آسیب: 20/7±37/7 روز) و کنترل (سن: 7/0±27/8، زمان سپری شده از آسیب: 0/3±48/21روز) قرار گرفتند. روش نمونه­گیری غیر احتمالی ساده از جامعه در دسترس بود که به صورت تصادفی با استفاده از بلوک­های جایگشتی (چهار بلوک چهارتایی) در دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. گروه آزمون به مدت ۴ هفته زانوبند هیبریدی را به هنگام فعالیت‌های روزمره به مدت ۴ ساعت در روز به همراه فیزیوتراپی متداول این گروه از بیماران استفاده کردند. برنامه فیزیوتراپی شامل افزایش دامنه حرکتی زانو، کاهش ادم و تمرینات تقویتی عضلات چهار سر ران و همسترینگ بود که به صورت یکسان و توسط یک درمانگر باتجربه برای هر دو گروه در ۱۰ جلسه انجام شد. پس از چهار هفته، سازگاری با آسیب با انجام تست غربالگری، ترس از حرکت/آسیب مجدد توسط مقیاس تمپا (TSK-11) و حس عمقی توسط ارزیابی حس موقعیت مفصل با دستگاه داینامومتر بایودکس مورد سنجش قرار گرفت. برای ارزیابی متغیرها آنالیز واریانس درون - بین گروهی ترکیبی با استفاده از نسخه 22 نرم‌افزار SPSS و با سطح معنی‌داری 0/05 انجام شد.
یافته‌ها: پس از سپری شدن مدت مداخله، هفت فرد در گروه آزمون (53/8 ٪) و سه فرد در گروه کنترل (23/1 ٪) بر مبنای تست غربالگری تشخیص سازگاری، سازگار با آسیب بودند. با این حال، تفاوت بین دو گروه معنادار نبود. در مورد حس موقعیت مفصل، گروه آزمایش انحراف کمتری از زاویه هدف (1/55 ± 3/22) نسبت به گروه کنترل (1/70 ± 6/32) داشتند (0/001>p). نمره پرسشنامه تمپا پس از مداخله (مقایسه قبل و بعد) در هر دو گروه بهتر شد (0/001 < p ) بدون اینکه تفاوت معناداری بین آن­ها بعد از مداخله وجود داشته باشد.
نتیجه‌گیری: استفاده از زانوبند هیبریدی پس از آسیب حاد لیگامان صلیبی قدامی می­تواند سبب افزایش حس عمقی شده و امکان سازگاری با آسیب را در این گروه افزایش و نیاز به انجام جراحی بازسازی لیگامانی را کاهش دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آسیب لیگامان صلیبی قدامی، ترس از حرکت، ارتوز، زانو، حس موقعیت، مهارت سازگاری

عنوان انگلیسی The Effect of the Hybrid Knee Brace on Kinesiophobia, Joint Position Sense, and Coping Ability after Acute Anterior Cruciate Ligament Rupture: A Pilot Randomized Trial
چکیده انگلیسی مقاله
Objectives: After anterior cruciate ligament (ACL) rupture, copers have better neuromuscular control and kinesiophobia than non-copers. Using a knee brace can improve mechanical stability and proprioception after an injury. This study aims to determine the effect of using a hybrid knee brace in acute ACL rupture on coping ability, kinesiophobia, and proprioception.
Materials and Methods: In this randomized clinical trial study, 30 people with acute ACL rupture were allocated into two experimental (age: 29.6±7.7, time since injury: 37.7±20.7 days) and control groups (age: 27.8 ± 7.0, time since injury: 48.0 ± 21.3 days). The sampling method was Nonprobability, convenient sampling which was randomly assigned to two control and intervention groups using permutation blocks (four blocks of four). The experimental group used the hybrid knee brace for 4 weeks during daily activities for 4 hours a day along with the routine physiotherapy of this group of patients. The physiotherapy program included increasing the range of motion of the knee, reducing edema, and strengthening exercises for the quadriceps and hamstring muscles, which were performed by an experienced therapist for both groups in 10 sessions. After one month, the coping ability was measured by screening examination, kinesiophobia was measured by the Tampa scale (TSK-11), and proprioception was assessed by joint position sense measurement by dynamometer. Mixed within-between analysis of variance was used to evaluate the variables. The statistical analysis was performed by SPSS17 and with a significant level of 0.05.
Results: After the intervention period, seven people in the experimental group (53.8%) and three people in the control group (23.1%) were copers based on the screening examination. However, the difference between the two groups was not significant. Regarding joint position sense, the experimental group had less deviation from the target angle (3.22 ± 1.55) than the control group (6.32 ± 1.70) (p<0.001). The score of the Tampa questionnaire improved in both groups (p < 0.001) without any significant difference between them.
Conclusion: Using a hybrid knee brace after an acute ACL injury can increase proprioception and coping ability in this group of patients and may reduce the need for ligament reconstruction surgery.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ACL Injury, Fear of Movement, Orthosis, Knee, Position Sense, Coping skill

نویسندگان مقاله زهرا نعمتی | Zahra Nemati
School of paramedical and rehabilitation sciences, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

محمدعلی سنجری | Mohammad Ali Sanjari
School of Rehabilitation Sciences, Rehabilitation Research Center, Department of Basic Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

مریم جلالی | Maryam Jalali
School of Rehabilitation Sciences, Rehabilitation Research Center, Department of Orthotics and Prosthetics, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

ابوالفضل باقری فرد | Abolfazl Bagherifard
Department of Orthopedics, School of Medicine, Bone and Joint Reconstruction Research Center, Shafa Yahyaeian Orthopedics Hospital, Iran, University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.


نشانی اینترنتی http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3840-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده اورتز و پروتز
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات