|
|
نشریه پرستاری ایران، جلد ۳۷، شماره ۱۵۰، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
ارتباط عوامل شغلی با نگرش به فرزندآوری در زنان شاغل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: امروزه تأخیر در فرزندآوری به یکی از الگوهای رایج رفتار باروری در جهان تبدیل شده است. یکی از چالش‌های جدی جوامع سراسر جهان تمایل کمتر زوجین به فرزند آوری است. اولین عامل مهم در شکل‌گیری قصد باروری نگرش فرد است. نگرش تحت تاثیر عوامل مختلفی است که عوامل شغلی با تاثیر بر شرایط درون خانواده و کاهش تعارض کار-خانواده می تواند نقش مهمی در تصمیمات درون خانواده داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط عوامل شغلی با نگرش به فرزندآوری در زنان شاغل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران سال 1402 انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی است. نمونه ها 470 نفر از کارکنان زن ایرانی و متاهل شاغل در بالین در مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که به روش نمونه گیری تصادفی سهمیه ای در بازه ی زمانی بین مرداد تا شهریور سال 1402 انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه های استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان (HSE) و نگرش به فرزندآوری Söderberg و همکاران بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس استفاده گردید.
یافته ها : میانگین سنی شرکت کنندگان 5/26 ± 36/29 سال بوده و اکثر واحد های مورد پژوهش (55/7 درصد) تحصیلات کارشناسی و (50/4 درصد) شیفت کاری در گردش داشتند. نگرش به فرزندآوری 12/24 ± 65/89 و استرس شغلی 23/76 ± 106/08 بود. از میان ابعاد نگرش به فرزندآوری بعد فرزند به عنوان مانع دارای بالاترین میانگین و بعد مهم بودن فرزند به عنوان رکن زندگی دارای پایین ترین میانگین بود از میان ابعاد استرس شغلی نیز بعد کنترل بالاترین و بعد حمایت همکاران پایین ترین میانگین نمره را داشتند. استرس شغلی و تمام ابعاد آن با نگرش به فرزندآوری ارتباط معکوس و معنی داری داشت. نگرش به فرزند آوری زنان با رضایت شغلی، نوبت کاری، وضعیت استخدامی، دو جاکاری و درآمد ماهانه ارتباط معنی داری داشت. و استرس شغلی با شیفت کاری و تعداد فرزندان ارتباط معنی دار آماری داشتند.
بحث و نتیجه‌گیری : استرس شغلی می تواند موجب کاهش نگرش مثبت به فرزندآوری شود و برعکس رضایت شغلی می تواند این نگرش مثبت را افزایش دهد. لذا پیشنهاد می شود ضمن توجه به این ابعاد مهم در زنان شاغل و سنجش دوره ای آن ها از مداخلات موثر و کاربردی برای کاهش استرس شغلی و افزایش نگرش مثبت به فرزندآوری بهره گرفته شود. عوامل شغلی که باعث فشار، سختی و استرس زنان می شود باید تعدیل شده و با استفاده از آموزش و تشویق و طراحی برنامه های کاربردی باید نگرش مثبت به فرزندآوری و تولید مثل زنان شاغل را بهبود بخشید. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
عوامل شغلی، نگرش، فرزندآوری، رضایت شغلی، استرس شغلی |
|
| عنوان انگلیسی |
The Relationship Between Occupational Factors and Attitude Towards Childbearing Among Employing Women in Iran University of Medical Sciences |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aim: Today, the delay in childbearing has become one of the common patterns of reproductive behavior in the world. One of the serious challenges of societies around the world is the less desire of couples to have children. The first important factor in the formation of fertility intention is a person's attitude. Attitudes are influenced by various factors, which can play an important role in family decisions by affecting family conditions and reducing work-family conflict. This study was conducted with the aim of Investigation the relationship between occupational factors and attitude towards childbearing among working women in educational and therapeutic centers of Iran University of Medical Sciences, 2023.
Method: The present study is a cross-sectional correlational study. The samples were 470 married Iranian female employees working on the bedside in educational-therapeutic centers of Iran University of Medical Sciences in 2023, who were selected by quota random sampling method.The data collection tools included the demographic profile form, occupational stress questionnaires of the Health and Safety Institute of England (HSE) and attitude towards parenting by Söderberg et al. SPSS version 20 statistical software and Pearson's correlation coefficient, independent t test and analysis of variance were used to analyze the data.
Results: The mean age of the participants was 36.29 ± 5.26 years and most of the research units (55.7%) had bachelor's education and (50.4%) had working shifts. The level of attitude towards children bearing and job stress was moderate. Among the areas of occupational stress, the area of control was the highest and the area of support from colleagues was the lowest. Occupational stress and all its dimensions had an inverse and significant relationship with the attitude towards having children. Women's attitude towards having children has a significant relationship with job satisfaction, shift work, employment status, dual jobs and monthly income. Working women had a lower attitude towards having children, women with high job satisfaction, a plan, and one job and with sufficient income had a higher attitude towards having children. Job stress of the researched units has a significant relationship with work shift, number of children and spouse's education, and the job stress of evening workers, having children and spouse's education was higher.
Conclusion: Job stress can reduce the attitude towards having children and on the contrary, job satisfaction can induce this attitude. Therefore, it is suggested to pay attention to these important components in women working in medical sciences and periodically evaluate them, to use effective and practical interventions to reduce occupational stress and improve the attitude towards childbearing. Factors of work that cause pressure, difficulty and stress for women should be adjusted and by using training and encouragement and designing application programs, the attitude towards childbearing and reproduction of working women should be improved.
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Job factors, Attitude, Childbearing, Job satisfaction, Job stress |
|
| نویسندگان مقاله |
مریم فولادی تالاری | Maryam Fouladi talari
Faculty of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
لیلا نیسانی سامانی | Leila Neisani Samani
Trainer of Midwifery Group, Faculty of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
گروه مامایی،دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
معصومه خیرخواه | Masoomeh kheyrkhah
Nursing and Midwifery Research Center, Department of Midwifery and Reproductive Health, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی ،گروه آموزشی مامایی و بهداشت باروری ، دانشکده پرستاری و مامایی،دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
شیما حقانی | Shima Haghani
Educational Group of Biological Statisticst, Nursing and Midwifery Care Research Center, Faculty of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
گروه آموزشی آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijn.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3413-1&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
مامایی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|