|
|
Anatomical Sciences Journal، جلد ۲۰، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژیک اثرات محافظتی عصاره سیر کهنه در قلب و کلیه در برابر آسیب‌های ناشی از دوکسوروبیسین در موش |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: دوکسوروبیسین، یک داروی شیمی‌درمانی است که که به‌طور گسترده‌ای برای درمان انواع مختلف سرطان‌ها استفاده میشود، اما کاربرد آن به دلیل سمیت وابسته به دوز آن، به خصوص در قلب و کلیه محدود است. مدتهاست که در طب سنتی از عصاره سیر به عنوان یک عامل ضد التهاب استفاده میشود. این مطالعه به بررسی اثرات محافظتی عصاره سیر کهنه در برابر سمیت قلبی و کلیوی ناشی از دوکسوروبیسین می‌پردازد.
روش‌ها: ۲۵ موش BALB/c به‌طور تصادفی به ۵ گروه مساوی (۵ سری) تقسیم شدند. گروه کنترل: سرم نمکی(2mg/kg) به‌صورت گوارشی به مدت ۱۰ روز متوالی تا پایان مطالعه دریافت کرد. گروه DOX: سرم نمکی (2mg/kg) به‌صورت گوارشی به مدت ۱۰ روز، به‌علاوه تزریق داخل پریتوئنی یک دوز 15mg/kg دوکسوربیسین در روز هفتم مطالعه. گروه ۱۵۰ = عصاره 150mg/kg به‌صورت گوارشی به مدت ۱۰ روز، و در روز هفتم مطالعه، 15mg/kg دوکسوروبیسین به‌صورت داخل پریتوئن تزریق شد. گروه ۳۰۰ = 300mg/kg عصاره به مدت ۱۰ روز، و دوز واحد 15mg/kg دوکسوروبیسین در روز هفتم. گروه ۶۰۰ = عصاره 600mg/kg به مدت ۱۰ روز، و دوز واحد 15mg/kg دوکسوروبیسین در روز هفتم. در روز دهم، نمونه‌برداری خون برای اندازه‌گیری سطح سرمی کراتینین (کراتینین) به‌منظور ارزیابی کلیه و کراتین کیناز (CK) به‌منظور ارزیابی عضلات قلب همراه با ارزیابی سطح کل اکسیدان (TOS) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل (TAC) انجام شد. معاینات هیستوپاتولوژیک برای هر دو عضو قلب و کلیه‌ها انجام شد. ضایعات از ۰ تا ۹ بر اساس شدت ضایعات درجه‌بندی شدند.
نتایج: تجویز دوکسوروبیسین منجر به آسیب‌های قابل توجه قلبی و کلیوی شد که با تغییرات ماکروسکوپی و میکروسکوپی، افزایش سطح سرمی کراتینین و افزایش غلظت کراتین کیناز مشخص شد. گروه ۱۵۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم AGE بیشترین اثرات محافظتی را نشان داد و آسیب بافتی را کاهش داده و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل را نسبت به گروه دوکسوروبیسین افزایش داد. اگرچه دوزهای بالاتر AGE با TAC بالاتر همراه بود، اما همره با ویژگی های حفاظتی اضافی نبود و ممکن است عملکرد کلیه را تحت تأثیر قرار داده باشد.
نتیجه‌گیری: عصاره سیر کهنه به‌طور موثری سمیت ناشی از دوکسوروبیسین را در بافت‌های قلبی و کلیوی کاهش می‌دهد و پاسخ وابسته به دوز قابل توجهی دارد. این تحقیق نشان می‌دهد که AGE ممکن است یک افزودنی مفید به پروتکل‌های درمان دوکسوروبیسین باشد و نیاز به تحقیقات بیشتری در مورد مکانیسم‌ها و کاربردهای بالینی بالقوه آن دارد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
دوکسوروبیسین، سیر، هیستوپاتولوژی |
|
| عنوان انگلیسی |
Biochemical and Histopathological Investigation of Protective effects of Aged Garlic Extract on Heart and Kidney against Injuries Caused by Doxorubicin in Mice |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Doxorubicin, a widely used chemotherapeutic agent, is effective against various cancers but its utility is limited by its dose-dependent toxicity, especially its effect on the heart and kidneys. Traditional medicine and food sources have long utilized garlic extract as an anti-inflammatory agent. This study investigates the protective effects of Aged Garlic Extract (AGE) against doxorubicin-induced cardiac and renal toxicity.
Methods: 25 BALB/c mice were randomly divided into 5 equal groups (5 series). Control group: received saline serum (2 ml/kg) by gavage for 10 consecutive days until the end of the study. DOX group: saline serum (2 ml/kg) by gavage for 10 days, plus intraperitoneal injection of a single dose of 15 mg/kg on the 7th day of the study. Group 150 = 150 mg/kg extract is administered by gavage for 10 days, but on the 7th day of the study, a single dose of 15 mg/kg doxorubicin was injected intraperitoneally. Group 300 = 300 mg/kg extract for 10 days, and single dose of 15 mg/kg doxorubicin on the 7th day. Group 600 = 600 mg/kg extract for 10 days, and single dose of 15 mg/kg doxorubicin on the 7th day. Blood sampling was done to measure the serum level of creatinine (creatinine) to evaluate the kidney and creatine kinase (CK) to evaluate the heart muscles along with the evaluation of total oxidant level (TOS) and total antioxidant capacity (TAC). Histopathological examinations were performed for both organs of the heart and kidneys. The lesions were graded from 0 to 9 based on the severity of the lesions.
Results: Doxorubicin administration resulted in significant cardiac and renal damage, evident by macroscopic and microscopic alterations, increased serum creatinine levels, and elevated creatine kinase concentrations. The 150 mg/kg AGE group demonstrated the most pronounced protective effects, reducing tissue damage and enhancing total antioxidant capacity compared to the doxorubicin-only group. Although Higher doses of AGE accompanied higher TAC, they did not confer additional protective benefits and may have compromised renal function.
Conclusion: Aged Garlic Extract effectively mitigates doxorubicin-induced toxicity in cardiac and renal tissues, with a notable dose-dependent response. This research suggests that AGE might be a useful addition to doxorubicin treatment protocols, warranting further investigation into its mechanisms and potential clinical applications. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Doxorubicin, Garlic, Histopathology |
|
| نویسندگان مقاله |
| Parsa Gharaei
Department of Veterinary Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
| Shahabeddin Safi
Department of Veterinary Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
| Saeed Hesaraki
Department of Veterinary Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
| Mohammad Mahdi Kakoienejad
Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://anatomyjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-448-1&slc_lang=en&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
en |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
Histology |
| نوع مقاله منتشر شده |
Original |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|