هدف: رضایتمندی دانشجویان نشانگر مؤثر بودن تمام حیطه های آموزشی از لحاظ علمی، عملی بوده و به مجموعه ای از احساسات سازگار و ناسازگار فرد نسبت به رشته تحصیلی اطلاق می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان رضایتمندی دانشجویان دانشکده پزشکی ساوه از رشته تحصیلی خود و اترباط آن با سلامت روان آنها، صورت گرفت.

روش‌ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در سال 1399 انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه‌ای از بین همه رشته‌های تحصیلی و ورودیهای مختلف انجام شد. در نهایت 100 نفر از دانشجویان 7 رشته تحصیلی که حداقل دو ترم از تحصیل آنها گذشته باشد، وارد مطالعه شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی و پرسشنامه رضایت از رشته تحصیلی که قبلا توسط برخی محققین طراحی شده است و روایایی و پایایی آن دردسترس بود جمع آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آماره‌های توصیفی (فراوانی، میانگین، مد و ...) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون تی مستقل) استفاده شد.

نتایج: 72 درصد دانشجویان شرکت کننده در مطالعه دختر بودند و 62 درصد از کل دانشجویان، در رده سنی 23-21 سال قرار داشتند. مطابق نتایج، بین جنسیت دانشجویان و رضایت از رشته تحصیلی آنها، ارتباط آماری معنادار وجود نداشت (602/0=P). همچنین دانشجویان رشته‌هایی مانند پرستاری که بازار کار بهتری دارند، بیشترین درصد رضایتمندی از رشته تحصیلی را نشان دادند (012/0=P). به طور کلی میزان رضایت از رشته تحصیلی با میانگین نمره 16/57، در حد متوسط بود. میانگین نمره مربوط به سلامت روان دانشجویان 56/30 بود که در سطح متوسط برآورد گردید. همچنین با توجه به آنالیزهای آماری بین میزان رضایت از رشته تحصیلی و سلامت عمومی-روان، ارتباط آماری معنادار مشاهده نشد (85/0=P).

نتیجه‌گیری: تنتایج این مطالعه نشان داد میانگین رﺿﺎﻳﺖ ﻣﻨﺪی از رﺷﺘﻪ ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ نیز در ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻮده است و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮمی داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در ﻣﺤﺪوده اﺧﺘﻼل ﺧﻔﻴﻒ ارزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪ. ارتباطی بین رضایت از رشته تحصیلی و نمره سلامت عمومی- سلامت روان وجود نداشت. ﺗﻘﻮﻳﺖ اﺳﺎﺗﻴﺪ ﻣﺸﺎور در ﺳﻄﺢ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ، ﻓﻌﺎل ﻧﻤﻮدن ﻣﺮاﻛﺰ ﻣﺸﺎوره در ﺳﻄﺢ دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن‌ﻫﺎ و داﻧﺸﮕﺎه‌ﻫﺎ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻋﻼﺋﻖ و اﺳﺘﻌﺪاد داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن در اﻧﺘﺨﺎب رﺷﺘﻪ تحصیلی و نیز ﺑﺮﮔﺰاری ﻛﺎرﮔﺎه ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﻲ در ﺣﻔﻆ و ارﺗﻘﺎی ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺖ روان داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺣﺎﺋﺰ اهمیت اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﻧﻘﺶ ﺧﺎﻧﻮاده و ﻧﻴﺰ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﮔﺬاری جامعه ﺑﺮای ﺗﻘﻮﻳﺖ اﻧﮕﻴﺰه در ﺟﻮاﻧﺎن و ارﺗﻘﺎی ﺳﻼﻣﺖ روان آﻧﺎن، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺛﺮﺑﺨﺶ ﺗﺮﻳﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎ تلقیﻣﻲ ﺷﻮد.