|
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، جلد ۳۴، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی فراوانی مهار فیزیکی و عوامل مرتبط با آن در بخشهای بستری بیمارستان روانپزشکی |
|
چکیده فارسی مقاله |
زمینه: مهار فیزیکی از 65 سال قبل تاکنون بهمنظور محافظت از بیمار در برابر آسیب به خود، برای ایمنی کارکنان و سایر بیماران و جلوگیری از آسیب به تجهیزات استفاده میشود. هدف: هدف از مطالعه تعیین فراوانی مهار فیزیکی و عوامل مرتبط با آن در بخشهای بستری بیمارستان روانپزشکی بود. روشها: مطالعه حاضر توصیفی مقطعی بوده و بر روی 214 بیمار بستری تحت مهار فیزیکی در بیمارستان روانپزشکی شفا در سال 1401 انجام شد. دادهها از پرونده و فرمهای مهار استخراج گردید. تحلیل دادهها با نرمافزار STATA نسخه 14 انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد که فراوانی مهار فیزیکی 295 مهار (13/10%) بود. میانگین سنی بیماران 5/12 ±7/36 سال و 147 نفر (69%) مرد و 91 نفر (1/51%)، 115 نفر (3/60%) بیکار و 102 نفر (4/%53) مجرد بودند. ۱۶۵ نفر از ۲۱۴ بیمار یعنی ۷۷/۱% سابقه بستری و ۱۱۵ نفر (۵۳/۷%) سابقه مصرف مواد داشتند. میانگین مدتزمان مهار 6/7 ± 5/18 دقیقه بود. بیشترین مهار فیزیکی در بیماران با تشخیص سایکوز مواد (61 نفر، 5/15%) و در عصر (87 نفر،9/40%) انجامشده بود و بیشترین علت مهار پرخاشگری (81 مورد،32%) بود. نتیجهگیری: نتایج نشان داد که فراوانی مهار در مردان مجرد، باسابقه بستری، مصرف مواد، تشخیص سایکوز مواد و تحصیلات زیر دیپلم و بیکار بیشتر بود. بیشترین پرسنل درگیر در فرآیند مهار پرستاران و بیشترین علت مهار در بیماران، پرخاشگری بود و شیوع مهار در شیفت عصر بیشتر بود. شناسایی عوامل مؤثر در مهار در تدوین استراتژیهای پیشگیرانه، مداخلات دقیقتر، تدوین برنامه آموزش به بیمار و تیم درمانی در بیمارستان روانپزشکی کمککننده است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
مهار فیزیکی، بیماری روانی، پرخاشگری، بیمارستان های روانپزشکی |
|
عنوان انگلیسی |
Investigating the frequency of physical restraint and factors related to it in psychiatric hospital wards |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Physical restraint has been utilized for the past 65 years to protect patients from self-harm, ensure the safety of staff and other patients, and prevent damage to equipment. Objective: The aim of the present study was to determine the frequency of physical restraint and its related factors in the inpatient wards of Shafa Psychiatric Hospital. Methods: The current descriptive cross-sectional study was conducted on 214(7.34%) inpatients under physical restraint at Shafa Psychiatric Hospital in 2022. The data of the present study were extracted from documents and forms of physical restraint completed after patient restraint. Data analysis was done using STATA version 14 software. Results: The results indicated that physical restraints were used 295 times, accounting for 10.13% of cases. The average age of the patients was 36.7 years, with a standard deviation of 12.5 years. Among the patients, 147 (69%) were male, 91 (51.1%) had a history of unemployment, and 102 (53.4%) were single. Additionally, 165 out of 214 patients, or 77.1%, had a previous history of hospitalization, and 115 patients (7.53%) had a history of drug use. The average duration of restraint was 18.5 minutes, with a standard deviation of 7.6 minutes. The highest frequency of physical restraints occurred in patients diagnosed with substance-related psychosis, totaling 61 cases (15.5%), particularly in the evening with 87 instances (40.9%). The most common reason for restraint was due to aggression, occurring in 81 cases (32%). Conclusion: The results indicated that restraint was more frequent among unmarried men who had a history of hospitalization, drug use, a diagnosis of drug psychosis, an education level below a diploma, and unemployment. The majority of personnel involved in restraining patients were nurses, and the most common reason for restraint was patient aggression, with a higher prevalence of restraint occurring during the evening shift. Identifying effective factors in containment helps formulate preventive strategies, more precise interventions, patient education programs, and treatment teams in psychiatric hospitals. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Physical restraint, Mental illness, Aggression ,Hospitals psychiatric |
|
نویسندگان مقاله |
ربابه سلیمانی | Robabeh Soleimani Kavosh Cognitive Behavior Sciences and Addiction Research Center, Department of Psychiatry, School of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran مرکز تحقیقات علوم شناختی، رفتاری و اعتیاد کاوش، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
میرمحمد جلالی | Mirmohammad Jalali Otorhinolaryngology research Center, Department of Otorhinolaryngology, School of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran مرکز تحقیقات بیماریهای گوش و حلق و بینی، گروه گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
آلاله احمد | Alaleh Ahmad Kavosh Cognitive Behavior Sciences and Addiction Research Center, Department of Psychiatry, School of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran مرکز تحقیقات علوم شناختی، رفتاری و اعتیاد کاوش، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
ثمین خوشنود اسپیلی | Samin Khoshnoud Speily Department of nursing, Hazrat Zeynab School of Nursing and Midwifery, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran گروه پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی حضرت زینب(س)، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
|
|
نشانی اینترنتی |
http://journal.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1784-1&slc_lang=fa&sid=1 |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|