|
|
مجله سالمندی ایران، جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۳۰۰-۳۰۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی اثربخشی آموزش گروهی امیدمحور بر ارتقای کیفیت زندگی سالمندان |
|
| چکیده فارسی مقاله |
اهداف: رشد سریع جمعیت به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه موجب بروز پدیده سالمندی شده است؛ به‌گونه‌ای که در سال‌های کنونی پیرشدن جمعیت به یکی از مهم‌ترین مسائل بهداشت عمومی تبدیل شده است. این موضوع توجه به این گروه سنی را اجتناب‌ناپذیر کرده است. اغلب مشکلاتی که سالمندان با آن رو‌به‌رو هستند، مشکلات جسمی و ناتوانی‌های حرکتی و مشکلات روحی-روانی است. ازجمله مسائل روحی-روانی که سالمندان با آن مواجه می‌شوند، ناامیدی، افسردگی و احساس تنهایی است. روانشناسان گام‌های بسیاری به‌منظور بهبود این علایم برداشته‌اند؛ ولی پس از ظهور جنبش روانشناسی مثبت، نظریه‌پردازان و محققان به‌جای توجه صِرف به تجارب یا ادراک‌های منفی به بررسی سازه‌هایی چون خودکنترلی، معنویت، شادی، خوش‌بینی و امید پرداختند. ازاین‌رو هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی امیدمحور بر ارتقای کیفیت زندگی سالمندان است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی سالمندان زیرپوشش مرکز روزانه سالمندان امید گلستان در شهرستان مینودشت دربرمی‌گرفت. در این پژوهش نمونه‌گیری به روش دردسترس انجام شد؛ بدین‌صورت که از بین 60 نفر از سالمندان مراجعه‌کننده و داوطلب برای شرکت در جلسات گروهی امیدمحور، 30 نفر که واجد شرایط بودند، انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه فرم کوتاه 26 سؤالی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده شد. پس از اجرای پیش‌آزمون، اعضای گروه آزمایش به‌مدت هشت جلسه 90 دقیقه‌ای و هفته‌ای یک‌روز آموزش گروهی امید محور را آموختند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. سپس پسآزمون برای هر دو گروه تکرار شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل نتایج، از روش تحلیل کواریانس در نسخه 16 نرم‌افزار SPSS استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش گروهی امیدمحور کیفیت زندگی در سالمندان گروه آزمایش را به‌طورمعناداری افزایش داده بود (0/05>P). همچنین نتایج نشان داد آموزش بُعد جسمانی، کیفیت زندگی سالمندان در گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشیده بود (0/05>P). بُعد روانشناختی کیفیت زندگی گروه آزمایش نیز در قیاس با گروه کنترل تفاوت معناداری داشت (0/05>P). در ابعاد محیطی و اجتماعی نیز آموزش گروهی امیدمحور توانسته است کیفیت زندگی سالمندان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل ارتقا دهد (0/05>P). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد آموزش گروهی امید محور، افزایش کیفیت زندگی و ابعاد آن شامل ابعاد جسمانی، روانشناختی، محیطی و اجتماعی سالمندان را در پی دارد. ازاین‌رو با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در جوامع درحال‌توسعه ازجمله ایران و لزوم توجه به سلامت جسمانی و روانشناختی این قشر می‌توان از روش آموزش گروهی امیدمحور برای بهبود کیفیت زندگی سالمندان بهره برد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
آموزش امیدمحور، کیفیت زندگی، سالمندان |
|
| عنوان انگلیسی |
Examining the Effectiveness of Hope-Based Group Training on the Life Quality of the Elderly People |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objectives: The rapid growth of the population, especially in developing countries, has led to adulthood phenomenon, which poses as one of the challenges of the public health. Therefore, it is necessary to pay close attention to this age group. This age group mostly suffers from psychological and physical problems. Psychologists have devised a variety of measures for tackling with these problems including disappointment, depression, and loneliness. However, after the emergence of positive psychology, scholars, instead of focusing on negative experience, deal with positive constructs such as self-control, spirituality, happiness, and hope. Therefore, this study attempts to investigate the effect of hope-based group training on the quality of life of the elderly. Methods & Materials: The present study adopted a semi-experimental design with pretest-posttest and group control. The study population comprised of all the elderly people in "Omid-e-Golestan Daily Center" in Minoodasht. Thirty participants were randomly selected out of 60 individuals, and divided into two groups namely control group and experimental group, each containing 15 participants. The 26-question Short Form Quality of Life Inventory developed by WHO, was used to collect the required data. After implementing the pretest, the experimental group received hope-based group training- for 1.5 hours in 8 sessions, once a week. The pretest was then repeated for the two groups, and the data was analyzed using the covariance analysis. Results: The findings of the study showed that hope-based group training not only enhanced the quality of life but also improved the physical dimension of the elderly in the experimental group .Furthermore, a significant improvement was noted in the psychological, environmental, and social life quality of the elderly (P≥0.05). Conclusion Based on the results of the study, it was concluded that hope-based group training could significantly enhance the quality of life of the elderly. With the rapid increase in the number of elderly, hope-based group training is highly recommended. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Hope-based training, Quality of life, Elderly |
|
| نویسندگان مقاله |
میثم قاضی محسنی | maysam ghazi mohseni
bojnord-university of bojnord
بجنورد-دانشگاه بجنورد-گروه مشاوره
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بجنورد (University of bojnord)
علی اکبر سلیمانیان | ali akbar soleimanian
department of counseling, faculty of humanities, university of bojnord, bojnord, iran.
بجنورد، دانشگاه بجنورد، دانشکده علوم انسانی، گروه مشاوره.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بجنورد (University of bojnord)
احمد حیدرنیا | ahmad heidarnia
bojnord-university of bojnord
بجنورد-دانشگاه بجنورد-گروه مشاوره
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بجنورد (University of bojnord)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://salmandj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1558-1&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
1 |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|