مجله سالمندی ایران، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۲۰-۲۹
عنوان فارسی تاثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی منتخب بر سطوح ایمنی هومورال و شاخص‌های هماتولوژیک مردان سالمند غیرفعال
چکیده فارسی مقاله اهداف: سالمندی با بی‌نظمی جنبه‌های عملکرد ایمنی همراه است و در این دوران با فرایند پیری پاسخ‌های ایمنی کاهش می‌یابد. به‌عبارت‌دیگر، با کاهش سلول‌های سیستم ایمنی -که توانایی شناسایی و حمله مستقیم به سلول آلوده را دارند-، پاسخ‌های ایمنی کاهش می‌یابد و در پی آن نقص ایمنی روی می‌دهد. ازآنجاکه فعالیت ورزشی می‌تواند بر عملکرد ایمنی تأثیر داشته باشد و از طرفی پیری با بی‌نظمی ایمنی پیش‌رونده همراه است، شناخت درباره اثرات ورزش بر عملکرد ایمنی در دوران سالمندی اهمیت می‌یابد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی (هوازی-مقاومتی) بر غلظت ایمونوگلوبولین‌ها و کورتیزول سرمی مردان سالمند غیرفعال بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 24 مرد سالمند سالم با دامنه سنی 70-60 سال و نمایه توده بدنی 22-25 کیلوگرم بر مترمربع به روش نمونه‌گیری دردسترس و هدفمند انتخاب و به‌طورتصادفی ساده به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. در این پژوهش گروه تجربی، برنامه تمرین ترکیبی را انجام دادند و گروه کنترل همان شیوه زندگی غیرفعال خود را ادامه دادند. برنامه تمرین ترکیبی (هوازی-مقاومتی) شامل: دویدن روی نوارگردان برای مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه به‌مدت 20 دقیقه دویدن روی نوارگردان با شدت 60 تا 70درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره بود. برنامه تمرینات مقاومتی شامل 10 حرکت ایستگاهی به‌صورت دایره‌ای شامل: فلکشن ساق، اکستنشن ساق، پرس پا، اسکات، کشش زیر بغل، پرس سینه، حرکت صلیب با دمبل، جلو بازو، پشت بازو و حرکت پارویی با طناب بود که با بار اضافه معادل 70درصد یک تکرار بیشینه و 10 تکرار در دو وهله متوالی با زمان استراحت 30 ثانیه‌ای و دودقیقه‌ای بین هر ایستگاه و وهله صورت گرفت. در این پژوهش، نمونه‌های خونی 24 ساعت پیش از شروع تمرینات و 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین جمع‌آوری شد. مقادیر ایمونوگلوبولین‌های سرمی IgG ، IgM و IgA با دستگاه نفلومتری و کیت بیندینگ سایت و مقادیر کورتیزول سرمی به روش ایمونورادیومتریک با دستگاه گاماکانتر و کیت RIA اندازه‌گیری شد. برای برآورد اوج اکسیژن مصرفی، پروتکل ناختون روی دستگاه تردمیل مورداستفاده قرار گرفت. برای مقایسه میانگین‌های درون‌گروهی و بین‌گروهی، روش تحلیل واریانس اندازه‌های تکراری به‌کار گرفته شد و نتایج در سطح معنی‌داری 0/05>P آزمایش شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد برنامه تمرین ترکیبی 12/75درصدی غلظت ایمونوگلوبولین G سرمی سالمندان را کاهش داد (0/04=P). باوجود اینکه غلظت سرمی ایمونوگلوبولین M به‌واسطه تمرینات ترکیبی، 15/93درصد کاهش یافت، اما این کاهش از نظر آماری معنی‌دار نبود (0/31=P). علاوه‌براین، در سطح IgA سرمی سالمندان تغییر معنی‌داری مشاهده نشد (0/90=P). غلظت کورتیزول سرمی در گروه تجربی به‌میزان 8/33درصد افزایش معنی‌دار یافت (0/001=P). براساس نتایج، تغییرات میانگین‌های بین‌گروهی در متغیرهای IgG ، IgM و IgA، تفاوت معنی‌دار نداشت (0/05>P). نتیجه‌گیری: انجام فعالیت‌های بدنی یکی از عوامل مؤثر بر تغییر روند کار سیستم دفاعی است که این امر به شدت، مدت، نوع تمرین و وضعیت آمادگی جسمانی، نوع تغذیه، حالات روحی و روانی و عوامل هورمونی بستگی دارد. براساس نتایج به‌دست‌آمده، تمرین شدید و طولانی‌مدت با افزایش روند کاتابولیکی ممکن است موجب تضعیف سیستم ایمنی شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ایمونوگلبولین‌ها، تمرین ترکیبی، مردان سالمند
عنوان انگلیسی The Effects of Eight Weeks Selected Combined Exercises on Humoral Immune and Hematological Index in Inactive Older Men
چکیده انگلیسی مقاله Objectives: Old age is associated with irregularities in many aspects of body immune system function. During this period, the immune responses decline with increasing age. In other words, with decreasing number of immune cells, which are responsible for detecting and direct attack to contaminated cells, the immune response decreases and results in failure of the immune system. As sports activities could affect the immune system and old age is associated with progressive immune failure, the study of the effects of exercise on the immune system function in old age becomes important. Therefore, this study aimed to investigate the effects of selected combined exercises (aerobic and resistance training) on the serum level of cortisol and immunoglobulins in inactive elderly men. Methods & Materials: In this quasi-experimental study, 24 subjects were selected by convenience sampling method. Their age and body mass index ranged 60–70 years and 22–25 kg/m2, respectively. Then, they were randomly assigned into 2 groups (experimental [n=12] and control [n=12]). The experimental group started the combined training exercise, and the control group continued their inactive usual routines. The combined training exercise (aerobic-resistance) included running on a treadmill for 20 minutes per session, 3 sessions per week, for 8 weeks, with an intensity of 60% to 70% HRR. Furthermore, the resistance training comprised 10 circling stationary movements of leg flexion, leg extension, leg press, scott, underarm stretch, chest press, iron cross with dumbbells, biceps flexion, triceps extension, and rowing motion with rope. This training included an intensity of 60% to 70% of one maximum repetition with extra load and 10 repetitions in 2 successive times with 30 seconds rest between each repetition and 2 minutes' rest between each movement. In this study, the blood samples were taken 24 hours before the exercise and 24 hours after the last session of the exercise. We used nephelometer instrument and binding kit site to measure the IgG, IgM, and IgA levels. The cortisol level was measured by Gamacounter and RIA kit by the immunoradiometric method. To evaluate the consumed oxygen, we used the protocol on treadmill instrument. In order to compare intra- and inter-group mean variables, we used analyses of variance for repeated measures. The significant level was set at P< 0.05. Results: The results indicated that the combined exercises reduced IgG level (12.75%) in the elderly people (P=0.04). Although the level of serum IgM was also reduced (15.93%), this decrease was insignificant (P=0.31). Furthermore, no significant change was seen in the IgA level (P=0.90). The cortisol level was significantly increased (8.33%) in the experimental group P=0.001). Based on the results, the mean intergroup changes in the levels of IgA, IgA, and IgM were not significant (P>0.05). However, a significant difference was seen between 2 groups with regard to serum cortisol level (P< 0.05). Conclusion: Doing physical activities is one of the key factors in changing the function of the immune system. This issue is associated with the intensity, duration, kind of exercise, body readiness, nutrition, mental status, and hormonal factors. Based on the results, long and intensive exercises with an increase in the catabolic process may weaken the immune system of the older people.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Immunoglobulin, Training, Elderly
نویسندگان مقاله احسان میر | ehsan mir
paradise daneshgah, azadi square, faculty of physical education and sport sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
مشهد- میدان آزادی- پردیس دانشگاه، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

سیدرضا عطارزاده حسینی | seyyed reza attarzadeh hosseini
department of sport physiology, faculty of sports sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran.
مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

مجتبی میرسعیدی | mojtaba mir sayeedi


کیوان حجازی | keyvan hejazi
paradise daneshgah, azadi square, faculty of physical education and sport sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
مشهد- میدان آزادی- پردیس دانشگاه، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

نشانی اینترنتی http://salmandj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1163-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات