|
|
رفاه‌اجتماعی، جلد ۱۲، شماره ۴۶، صفحات ۹۳-۱۲۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثر آموزش بر جنبه‌های مختلف فقر در مناطق شهری و روستایی ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: عدم دسترسی به سطح معین و حداقل رفاه که از آن به عنوان فقر یاد می‌شود، پدیده‌ای جهانی است و در کشور ایران نیز به عنوان یک چالش اساسی مطرح می‌باشد. در ایران، هم در مجامع علمی و دانشگاهی و هم در حوزه اجرایی و سیاستگذاری شناخت اندازه فقر و مؤلفه‌های آن مورد توجه بوده و مبارزه با فقر در برنامه‌های پنج ساله مورد تأکید قرار گرفته است اما هنوز فقر به عنوان یک معضل اساسی مطرح می‌باشد. دانشمندان حوزه علوم اجتماعی و اقتصاد جهت کاهش فقر راه‌حل‌های مختلفی را پیشنهاد داده‌اند و سران کشورها در مجامع بین‌المللی متعهد به مبارزه با فقر شده‌اند. مبارزه با فقر مستلزم شناخت عوامل مؤثر بر فقر می‌باشد و در این ارتباط دانشمندانی همچون سن، شولتز و بکر از آموزش و سرمایه‌گذاری در نیروی انسانی به عنوان راه‌حل مؤثر برای خروج از فقر یاد می‌کنند. در این مقاله در صدد ارزیابی تأثیر آموزش بر فقر در مناطق شهری و روستایی ایران می‌باشیم. روش: از آن جا که در صدد تشخیص تأثیر آموزش بر اندازه فقر در ایران می‌باشیم لذا روش تحقیق، به صورت توصیف ـ تبیینی راهنمای ما در این پژوهش می‌باشد. در این مقاله با استفاده از داده‌های خام طرح آماری هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار ایران، اثر سطح آموزش بر ابعاد مختلف فقر خانوارهای شهری و روستایی ایران مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. برای پیشبرد برنامه پیش‌بینی شده در این تحقیق ابتدا خط فقر محاسبه می‌شود و سپس خانوارهای فقیر و غیر فقیر تفکیک می‌شوند. پس از شناسایی خانوارهای فقیر و غیر فقیر از مدل پروبیت برای ارزیابی کمّی اثر متغیر آموزش و سایر متغیرها بر اندازه فقر استفاده می‌شود. یافته‌ها: نتایج حاصل از تخمین مدل پروبیت دلالت بر آن دارد که اثر آموزش بر جنبه‌های مختلف فقر (درآمد، مسکن و بهداشت) در مناطق شهری و روستایی معنادار بوده و با افزایش سطح آموزش و نسبت افراد دارای درآمد در خانوار، احتمال فقر درآمدی، فقر مسکن و فقر بهداشتی خانوارها کاهش می‌یابد. همچنین نتایج نشان می‌دهد احتمال فقیر بودن خانوارهای با سرپرست زن بیش‌تر از خانوارهای با سرپرست مرد می‌باشد. نتایج: با توجه به یافته‌های این مقاله ملاحظه می‌شود که دیدگاه‌های نظری در مورد آموزش و سرمایه انسانی با شرایط ایران سازگار می‌باشد و آموزش اثر کاهنده بر فقر دارد و در واقع با افزایش سطح آموزش، قابلیت‌های فرد و خانوار ایرانی ارتقاء می‌یابد و قدرت انطباق با شرایط و حل مشکلات افزایش می‌یابد. بر این اساس توسعه انواع آموزش و سرمایه‌گذاری در امر نیروی انسانی به ویژه از محل منابع دولتی قابل توصیه است و دولت می‌باید با ایجاد انگیزه، آحاد جامعه را به تراکم سرمایه انسانی تشویق کند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
آموزش و مدل پروبیت، فقر بهداشت، فقر درآمدی، فقر مسکن |
|
| عنوان انگلیسی |
The Effects of Education on Different Aspects of Poverty in Urban and Rural areas Of Iran |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction: Lack of access to certain minimum level of welfare that is referred to poverty is a global phenomenon and is considered as a major challenge in Iran. Understanding the determinants and the size of poverty are considered as important issues both in policymaking and academic courses. Although poverty elimination has been stressed in all Iranian socio-economic plans, Poverty still is a major challenge in Iran. Poverty eradication requires identifying the determinants of poverty and whiles some scholars such as Sen, Schultz and Becker suggest Human investment as an Effective anti-poverty policy. In this paper attempt has been made to assess the effects of education on the poverty in rural and urban areas of Iran. Method: In this paper a descriptive - explanatory method is used to quantify the effects of education on poverty. By using data from the Statistical center of Iran's "The Households income and expenditure survey", we first estimate the poverty line both in urban and rural areas and then distinguish the poor from non-poor families. In the next phase is a probit model to evaluate the effects of education on different aspects of poverty. Findings: The Results of this paper have indicated that the effect of the educational level on different aspects of poverty (income, housing and health) is significant in urban and rural areas so that if the educational level and ratio of income earners of the households increase, probability their income poverty, housing poverty, and health poverty would decline. Meanwhile, the results show that if breadwinner is a woman, the probability of being poor is more than if breadwinner is a man. Conclusion: Findings of this paper appear to comply with view of some scholars such as Schultz and Becker (Human capital theory). In fact education expenditure as an investment in human capital would improve the behavior, quality of decision, and living condition of Iranian households. In fact, that education mitigates the extent of poverty and since It is a merit service with positive externality, Increasing the extension of education in Iranian Government budget is suggested. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
فرهاد خداداد کاشی | farhad khodadad kashi
ابراهیم جاویدی | ebrahim javidi
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://refahj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-817-37&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/843/article-843-395625.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
رفاه اجتماعی |
| نوع مقاله منتشر شده |
اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|