|
|
رفاه‌اجتماعی، جلد ۱۱، شماره ۴۲، صفحات ۳۳۷-۳۸۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
تحلیل رفاهی سیاست‌های یارانه‌ها در اقتصاد ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: یکی از جنجال‌برانگیزترین سیاست‌های اقتصادی در سال‌های پس از جنگ دوم جهانی و به‌ویژه از دهه 1970 میلادی به بعد پرداخت یارانه و تبعات آن بوده است. شعار حذف یا به اصطلاح هدفمندسازی یارانه‌ها که در دولت نهم مطرح شد، پس از یک وقفه نسبتاً طولانی در دولت دهم مجدداً مطرح شد و پس از تصویب در مجلس هشتم هم‌اکنون در حال اجراست. این مقاله با توجه به اهمیت موضوع به بررسی هدفمندی یارانه‌ها و آثار و تبعات اقتصادی و اجتماعی آن پرداخته است. اصلاح یارانه‌ها، در بلندمدت و با فرض آماده بودن زیرساخت‌های لازم، حذف یارانه‌ها ضروری است، اما با توجه به مدیریت اقتصادی فعلی اعمال سیاست مربوطه با دشوارهایی همراه بوده است. دولت اخیر (1390-1384)، ادعا می‌کند که از اواخر آذر(اوایل دی‌ماه) 1389، سیاست مربوطه را به اجرا گذاشته و ادامه می‌دهد و بحث از موفقیت سیاست مربوطه می‌کند. این پژوهش ضمن دفاع از سیاست عمومی اصلاح یارانه، با توجه به ضعف‌های اصل برنامه، فقدان زیرساخت‌ها و ابزارهای اطلاع‌رسانی اجرای برنامه را موفقیت‌آمیز نمی‌داند. روش: در این تحقیق ضمن به کارگیری مطالعات کتابخانه‌ای، از روش اقتصادسنجی و الگوی خود رگرسیون برداری بر اساس داده‌های سری زمانی 1391-1353 استفاده می‌شود. یافته‌ها: 1- ضریب جینی در ایران در دوره مورد مطالعه حول 55/0 - 35/0 بوده که نشان می‌دهد توزیع درآمد در ایران ناعادلانه است. 2- در شرایط تورم رکودی، تداوم بحران اقتصادی، نبود زیرساخت‌های لازم، نداشتن مدل اقتصادی و موارد مشابه، هدفمندی یارانه‌ها وضعیت توزیع درآمد را نه تنها بهبود نخواهد داد بلکه حتی باعث می‌شود که طبقات محروم جامعه را تحت فشار قرار دهد و منجر به بدتر شدن وضعیت رفاهی آن‌ها شود. بحث: با فرض عدم آمادگی زیرساخت‌ها، سیاست هدفمندی یارانه‌ها در بلندمدت باعث کاهش نابرابری می‌شود، اما این برنامه باوجود مدیریت اقتصادی دوره اخیر (1391-1384) باعث افزایش نابرابری می‌شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Welfare Analysis of Subsidy Policy in Iranian Economy |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
intorduction: Subsidy policy has been one of the most challenging economic policy, especially after1970s.Current Iranian government claims that it has started the reforming policy in connection with subsidy plan from December 2011.Although reforming policy is theoretically urgent and helpful policy for all including Iran ,to achieve its goals it requires a comprehensive infrastructural package. Implementing such policy incautiously, could be problematic. Lack of the above package in Iranian experience under recent and current government (2005-2011) is going to endanger usual and positive outcomes of subsidy policy. Considering the above concern, this paper is investigating the case in question. Method: after some literature review it is based on econometric methods and it uses time series data 1974-2011 periods (by assistance of auto regression model). Findings: 1-Gini coefficient and general indicators of welfare show that there is a high inequality in Iranian economy in the period of this study. 2-regarding current administration, the subsidy policy would worsen the income distribution, and in long run social welfare. Conclusion: Given the current administration and due to inefficiency of basic infrastructures of policy itself, subsidy policy would worsen the income inequality, and thus from social welfare point of view, it doesn’t work in its consistent and efficient framework. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
یدالله دادگر | yadollah dadgar
روح الله نظری | rouhollah nazari
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://refahj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-817-107&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/843/article-843-395689.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
رفاه اجتماعی |
| نوع مقاله منتشر شده |
اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|