|
|
رفاه‌اجتماعی، جلد ۱۰، شماره ۳۶، صفحات ۱۴۹-۱۸۴
|
|
|
| عنوان فارسی |
کشش مطلوبیت نهایی تابع رفاه اجتماعی و وزن‌های رفاهی استان‌ها در ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
طرح مسأله: در اقتصاد، این اصل پذیرفته شده است که به‌منظور رسیدن به حداکثر رفاه اجتماعی از اجرای یک پروژه یا طرح، منافع و هزینه‌های آن بین افراد جامعه براساس مطلوبیت نهایی مصرف یا درآمد توزیع شود. افراد فقیر توان پرداخت مبلغی بابت استفاده از منافع طرح یا پروژه را ندارند ولی منافعی که آن‌ها کسب می‌کنند به مراتب بیشتر از افراد غنی است. در این مقاله، براساس این عقیده فراگیر وزن‌های رفاهی استان‌های مختلف کشور را با استفاده از تابع مطلوبیت که در آن مطلوبیت نهایی مصرف نزولی است، محاسبه شده است. روش: در این تحقیق مصرف سرانه واقعی 28 استان ایران در سال 1385 به‌صورت آماری بررسی شد. کشش مطلوبیت نهایی مصرف با استفاده از تابع تقاضای خوراکی‌ها و غیرخوراکی‌ها با استفاده از مدل اقتصادسنجی و سری زمانی برآورد و سپس وزن‌های رفاهی محاسبه شده است. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در مصرف سرانه واقعی استان‌ها وجود داشته و درنتیجه افزایش یکسان مصرف سرانه تاثیر متفاوتی بر رفاه اجتماعی دارد. لذا وزن‌های رفاهی در ارزیابی طرح‌ها مهم هستند. کشش مطلوبیت نهایی مصرف در ایران 56/1- است. کمترین وزن رفاهی به استان تهران (72/0) و بیشترین به استان سیستان (52/2) اختصاص دارد. نتایج: به منظور افزایش رفاه اجتماعی در تخصیص منابع بین استان‌ها باید وزن‌های رفاهی را در نظر داشت و با محاسبه مقدار تابع رفاه اجتماعی، هر گزینه که در آن تابع رفاه اجتماعی بیشترین است، انتخاب شود. به‌کارگیری این وزن‌ها دو هدف کارآیی و توزیع را همزمان در نظر می‌گیرد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objectives: Economists postulates that in order to achieve maximum welfare gain in the community, cost and benefit of investment projects should be distributed between individual on the base of marginal utility of income. A broader opinion is that even though poorer individuals may be less able to pay for a particular benefit, they may obtain greater utility from it. In line with the broader opinion, this paper looks at regional welfare weights in Iran on the basis of a conventional consumption utility function which assumes diminishing marginal utility. Methods: In this paper we investigate real per capita consumption of 28 provinces in 1385 with statistical point. and estimate marginal utility of consumption in Iran with econometric and time series technique. Findings: There is a significant difference in real per capita consumption between provinces if a project increase the income in all provinces in a same amount their effect on welfare increase will be different. Marginal utility of income in Iran is -1.56.the minimum welfare with belong to Tehran province and maximum to Sistan province. Results: The use of distributional weights normally produces a systematic bias in investment analysis favoring projects that benefit the poor rather than the rich. This should not be regarded as being a distortion in the rational use of Scarce resources, but rather a manifestation of fundamental socio-economic objectives of the community who may wish to consider equity and efficiency objectives simultaneously. With the use of regional welfare weights the cost-benefit analysis will make the poor districts a much more favorable venue than the richer ones. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
قهرمان عبدلی | gh abdoli
رامین شیردل | r. shirdel
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://refahj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-817-27&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/843/article-843-395771.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
رفاه اجتماعی |
| نوع مقاله منتشر شده |
اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|