|
|
رفاه‌اجتماعی، جلد ۹، شماره ۳۴، صفحات ۳۵۹-۳۷۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثربخشی برنامه پیشگیری اجتماع محور از اعتیاد بر کیفیت زندگی در استان آذربایجان شرقی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
طرح مسئله: امروزه رویکرد پیشگیری اجتماع‌محور و ارتقاء سلامت روانی ـ اجتماعی در ایران به جایی رسیده است که نیاز به نشان دادن اعتبار و اثربخشی فعالیتها برای گسترش موقعیت کنونی آن شدیداً احساس می‌شود. این تحقیق، فرایند، برایند، اثر نهایی و چگونگی تحقق اهداف و نیز فعالیتهای برنامه پیشگیری اجتماع محور در استان آذربایجان شرقی را ارزشیابی نموده است. روش: این مطالعه به روش «شبه‌تجربی» از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل همسان انجام شده است. 5 محله تحت پوشش برنامه (در بدو تأسیس) به عنوان گروه آزمایش و همین تعداد محله همسان به عنوان گروه کنترل انتخاب شده‌اند. یافته‌‌‌ها: آزمون تفاوت میانگینها، اثر مداخله بر نگرش و کیفیت زندگی را نشان می‌دهد، در حالی‌که اثر بر میزان بروز معنی‌دار نیست. تحلیل پراکنش (آنالیز واریانس) دوراهه اثر اصلی نگرش و کیفیت زندگی را معنی‌دار و اثر تقابلی را تنها برای کیفیت زندگی معنی‌دار گزارش کرده است. با آزمون تحلیل ممیزی مشخص شد گروه‌بندی دارای قاعده مبتنی بر ضرایب متغیرهاست و در مجموع 61% افراد دو گروه آزمایش و کنترل، به درستی از هم تفکیک شده‌اند. مقدار مشارکت و تحقق اهداف در حد زیاد گزارش شده است. بحث: برخلاف مدل منطقی سنتی که در آن عمل محله‌ای (در یک رابطه خطی) از طریق نگرش، موجب کاهش بروز و از آن طریق موجب ارتقاء کیفیت زندگی می‌شود، نتیجه این پژوهش فرضیه رابطه غیرخطی را مطرح می‌کند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
بروز، عمل محله‌ای، کیفیت زندگی، مشارکت، نگرش |
|
| عنوان انگلیسی |
Effectivess of Community-based Drug Abuse Prevention Program on Quality of life in East Agarbaayzaan |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objectives: This research is conducted for evaluating community-based drug abuse prevention program in East Azarbaayjaan. The aims of the research were to answer these questions: 1. How much participation was there in program? 2. What are these organizations’ self-determined goals? How much of these goals did they reach? 3. Regarding self-determined goals, improving community’s attitudes, drug abuse incidence, and quality of life, is the program, after 6 month administration, effective? Method: The research method was before — after study with non-randomized control group. Self-determined goals were detected qualitatively via observation and focus group discussions. Findings: Independent t-tests show community-based prevention has created improvements in attitudes and qualities of lives of the people in program communities significantly more than control communities, but it didn’t reduce the incidence rate of drug use. Correlations between participation in program and changes in attitudes, incidence rate, and quality of life, were 0.89, 0.44, and 0.49, respectively. Results: Logically and based on the model hypothesized for research, community action was expected to change first attitudes, then use incidence, and finally quality of life.. According to the new hypothetical model, the relation among variables is nonlinear and community action without any effect on incidence can improve the community quality of life; an effect which can be postulated as mediated by improved attitudes or directly from the intervention. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
بهزاد طالبی | behzad talebi
آمنه ستاره فروزان | amene foruzan
حسن رفیعی | hassan rafley
مینا علیپوری نیاز | mina alipour
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://refahj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-817-292&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/843/article-843-395807.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
رفاه اجتماعی |
| نوع مقاله منتشر شده |
اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|