|
|
رفاه‌اجتماعی، جلد ۲، شماره ۷، صفحات ۱۴۱-۱۶۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی شیوع کودک‌آزاری در دو منطقه تهران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
بدرفتاری با کودک یک مشکل بهداشتی – روانی – اجتماعی است که مورد بی‌توجهی زیادی قرار گرفته است. در ایران به‌دلیل فراوانی عوامل مستعدکننده و همچنین وجود شواهد کوناگون، به‌نظر می‌رسد میزان شیوع بدرفتاری با کودکان بالا باشد، ولی میزان گزارش قانونی آن بسیار کم است. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع بدرفتاری جسمی با کودک در دو منطقه کاملاً متفاوت تهران از نظر وضعیت اقتصادی اجتماعی و بررسی برخی از عوامل مخاطره‌آمیز بوده است. در این پژوهش مقطعی که در دو منطقه 20 و 3 آموزش و پرورش تهران در سال 1375انجام شد، مجموعاً 840 کودک با نسبت مساوی از دو منطقه، دو جنس و سه مقطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان، با روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. کودکان دو منطقه از نظر بعد خانوار، تحصیلات پدر و مادر، میزان بیکاری پدر و میزان اشتغال مادر تفاوت قابل ملاحظه‌ای داشتند اما از نظر سن پدر و مادر و میزان مهاجرت تفاوت محسوسی نشان نمی‌داد. میزان شیوع بدرفتاری جسمی با کودک با اطمینان 95 درصد در منطقه 20، با شیوع 37 تا 46 درصد و در منطقه 3 با شیوع 16 تا 24 درصد بوده است. عاملان بدرفتاری را در منطقه 20، بیشتر مادران و در منطقه 3 به نسبت مساوی مادران و پدران تشکیل می‌دادند. مهمترین کودکان در معرض خطر بدرفتاری جسمی در منطقه 20 کودکان سنین راهنمایی (ابتدای سنین نوجوانی) و کودکان دارای پدر بیکار بوده‌اند. در منطقه 3، دختران دبیرستانی و کودکانی که تحصیلات پدرشان در حد دیپلم یا کمتر بود، بیشتر در معرض خطر بوده‌اند. این تحقیق با حمایت مالی ستاد «شهر سالم» و معاونت پیشگیری سازمان بهزیستی کشور انجام شده است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
A Comparative study of the Prevalence Rate of Physical Child Abuse in Sizdah Aban District of Region XX and Region III of Tehran in 1996 |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Physical child abuse is a psycho-social and health problem that has been ignored for many years. Although the official report of child abuse ignored for many years, and the official reports of child abuse cases are very limited, but there are evidences that show the significant extent of physical child abuse prevalence rate in two regions of Tehran, which are completely different in socioeconomic status (SES) of the inhabitants. In this cross-sectional research which was conducted in regions XX and III of Tehran in 1996, a total number of 840 children with equal number from both regions, two sexes, and three leuels of primary, middle and secondary school in regions were selected by systematized random selection. Children in two regions were significantly different in family size, the education level of parents, unemployment rate of father, and employment rate of mother. There was 110 significant' difference in the age of parents and immigration rate. The lifetime prevalence rate of physical abuse was 37 to 16 percent ill region XX with low SES, and 16 to 24 percent ill Region III with high SES with 95 percent confidence rate. Most of the perpetuators were mothers in Region XX. In Region III, equal number of children reported mothers and fathers as the most common perpetuator of physical abuse to them. The most important risk factors were early adolescence, and unemployment of father ill region XX, and adolescent girls and low level of education in region III. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
آفرین رحیمی موقر | afarin rahimi movaghar
نعمت الله بابایی | nematollah babaei
محمدرضا رستمی | mohamadreza rostami
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://refahj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-485&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/843/article-843-396134.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
رفاه اجتماعی |
| نوع مقاله منتشر شده |
اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|