|
|
طب توانبخشی، جلد ۶، شماره ۳، صفحات ۲۱-۲۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه حس عمقی مفصل آرنج در زنان ورزشکار و غیرورزشکار دارای سندرم هایپرموبیلیتی عمومی و ورزشکار سالم |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و اهداف هایپرموبیلیتی از جمله عوامل مطرح در بروز بی‌ثباتی مفصلی و در نتیجه احتمال ایجاد آسیب می‌باشد. به همین دلیل اعتقاد بر این است که حس عمقی در این افراد دچار اختلال می‌گردد. بنابراین هدف مطالعه حاضر مقایسه حس عمقی مفصل آرنج در زنان ورزشکار و غیرورزشکار دارای سندرم هایپرموبیلیتی عمومی با زنان ورزشکار سالم بود. مواد و روش‌ها روش تحقیق حاضر از نوع مورد-شاهدی و روش نمونه‌گیری از نوع انتخابی و در دسترس بود. 30 زن در سه گروه ده نفری ورزشکار سالم، ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی در محدوده سنی 30 تا 20 سال در مطالعه حاضر شرکت کردند. خطای حس وضعیت در زوایای 60 و 45 درجه فلکشن آرنج به روش اکتیو توسط دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک بایودکس سیستم 3 اندازه‌گیری شد و بین افراد هر سه گروه و بین زوایای مختلف مقایسه گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد. یافته‌ها تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد دقت حس عمقی در ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و ورزشکار سالم نسبت به غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی بالاتر می‌باشد. همچنین گروه ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و ورزشکار سالم در زاویه 60 درجه نسبت به زاویه 45 درجه از دقت حس عمقی بیشتری برخوردار بودند،اما در گروه غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی در زاویه 60 درجه نسبت به زاویه 45 درجه حس عمقی از دقت کمتری برخوردار بود. نتیجه‌گیری برخلاف تحقیقات صورت گرفته تاکنون، تحقیق حاضر وجود نقص حس عمقی در افراد دارای هایپرموبیلیتی را رد می‌کند. تا امروز حس عمقی ورزشکاران دارای هایپرموبیلیتی مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته است که این خود می‌تواند دلیل خوبی برای توجیه این مدعا باشد، چرا که می‌توان به نقش مهم و کلیدی تمرینات ورزشی بر روی حس عمقی مفاصل بدن اشاره نمود؛ بنابراین به نظر می‌رسد احتمالاً بتوان از ورزشکاران دارای هایپرموبیلیتی در سطوح بالاتر رقابتی استفاده نمود و در استعدادیابی ورزشی، افراد فوق را از نظر دور نداشت. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
حس عمقی، مفصل آرنج، زنان ورزشکار، سندرم هایپرموبیلیتی عمومی، |
|
| عنوان انگلیسی |
Comparison between Elbow Joint Proprioception in Female Athletes and Non-Athletes Showing General Hypermobility Syndrome and Healthy Female Athletes |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Abstract Background and Aim: Hypermobility is generally referred to as a distinguished risk factor in developing joint instability and the possibility of causing damage. Thus, it is widely believed that proprioception goes impaired in individuals with hypermobility. Therefore, the present study was carried out to compare elbow joint proprioception in female athletes and non-athletes showing hypermobility syndrome and healthy female athletes. Materials and Methods: The study followed a case-control methodology and the sampling was choice-based and based on the availability of the participants. A total of 30 female participants were categorized into three distinct groups, each comprising of 10 healthy athletes, 10 athletes showing hypermobility, and 10 non-athletes with hypermobility. Participants age range was between 20-30. Elbow flexion position sense error was measured through isokinetic dynamometer biodex system 3 through active method in 45 and 60 degrees and the values obtained were compared among the three groups and different angles. For data analysis, variance analysis test with repeated measures was used. The significance level was set at p< 0.05. Results:Data analysis indicated that the athletes showing hypermobility syndrome and healthy athletes both showed a higher proprioceptive precision compared with non-athletes demonstrating hypermobility. Additionally, the athletes with hypermobility and healthy athlete groups demonstrated more accurate proprioceptive acuity at an angle of 60 degrees compared with that of 45 degrees. But, the non-athletes showing hypermobility demonstrated a less accurate proprioceptive acuity at an angle of 60 degrees compared with that of 45 degrees. Conclusion: Unlike the previous investigations, the current study rejected the notion of existing impaired proprioception within the individuals showing hypermobility. So far, the hypermobility athletes' proprioception has not been evaluated, which can be a good reason to justify this claim, since we may direct attentions to the key role of physical exercises in joints proprioception. Therefore, it seems that we could rely on hypermobility athletes to be used in higher levels of competition and in sport talent scouting. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
راضیه داودی |
کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، مدرس مدعو، گروه تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور، اهواز، ایران
فرج فتاحی |
دانشجوی دکتری آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)
رغد معمار |
استادیار گروه بیومکانیک ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه خوارزمی (Kharazami university)
سید صدرالدین شجاع الدین | seyed sadredin
دانشیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه خوارزمی (Kharazami university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100335_13983fa7120db0c87d2b7084f214ee12.pdf |
| فایل مقاله |
دریافت فایل مقاله |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|