Iranian Journal of Veterinary Medicine، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۱۵۳-۱۶۶
عنوان فارسی اثر مکمل کردن روغن ماهی و نوع علوفه بر عملکرد، تخمیر شکمبه ای، هضم مواد مغذی و رفتار جویدن گوساله های نر هلشتاین
چکیده فارسی مقاله پیشنه: مکمل کردن چربی در جیره نشخوارکنندگان اغلب دارای اثرات منفی بر مصرف ماده خشک، تخمیر شکمبه‌ای و قابلیت هضم مواد مغذی می‌باشد. ترکیب جیره پایه یکی از عوامل تعیین‌کننده غیر قابل انکار در پاسخ نشخوارکنندگان شامل عملکرد، رفتار جویدن و قابلیت هضم مواد مغذی به مکمل کردن چربی به جیره می‌باشد. هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر مکمل کردن روغن ماهی به جیره‌های با نسبت‌های متفاوت ذرت سیلو شده و یونجه خشک بر عملکرد، تخمیر شکمبه‌ای، قابلیت هضم مواد مغذی و رفتار جویدن گوساله‌های نر هلشتاین بوده است. مواد و روش‌ها: تعداد 36 راس گوساله نر هلشتاین در قالب یک طرح فاکتوریل 2 × 3 با 2 سطح علوفه یونجه (10 و 20 درصد ماده خشک جیره) و 3 سطح مکمل روغن ماهی (0، 1 و 2.1 درصد ماده خشک جیره) مورد استفاده قرار گرفت. گوساله‌ها جیره کاملا مخلوط حاوی 30 درصد علوفه (نسبت‌های متغییر 10 و 20 درصد علوفه خشک یونجه و ذرت سیلو شده) و 70 درصد کنسانتره بر پایه جو (بر اساس ماده خشک) را دریافت کردند. طول مدت آزمایش 90 روز بود. نتایج: مصرف ماده خشک تحت تاثیر اثر متقابل نسبت یونجه خشک و مکمل روغن ماهی قرار نگرفت. نسبت بالاتر ذرت سیلو شده در جیره صرف نظر از سطح مکمل روغن ماهی باعث افزایش ماده خشک مصرفی شد (71/8 در برابر 00/8 کیلوگرم در روز به ترتیب برای تیمارهای با سطوح پایین و بالای یونجه خشک در جیره:P < 0.01 ). بالاترین سطح روغن ماهی باعث کاهش ماده شخک مصرفی صرف نظر از نسبت یونجه خشک در جیره شد (65/8، 52/8 و 90/7 کیلوگرم در روز به ترتیب برای سطوح 0، 1 و 1/2 درصد روغن ماهی در جیره: P < 0.01). تخمیر شکمبه‌ای و قابلیت هضم مواد مغذی تحت تاثیر تیمارهای تغذیه‌ای قرار نگرفتند. زمان‌های نشخوار به ازای کیلوگرم ماده خشک و کیلوگرم peNDF > 1.18 در پاسخ به مکمل کردن روغن ماهی و صرف نظر از نسبت یونجه خشک در جیره افزایش یافتند (P < 0.01). نسبت بالای یونجه خشک در جیره باعث کاهش کل زمان جویدن و کل زمان نشخوار در روز (P < 0.01)، افزایش زمان جویدن به ازای کیلوگرم peNDF > 1.18 مصرفی و زمان خوردن به ازای کیلوگرم ماده خشک و کیلوگرم peNDF > 1.18 مصرفی (P < 0.01) صرف نظر از سطح مکمل روفن ماهر در جیره شد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که یونجه خشک می‌تواند به منظور جلوگیری از کاهش در ماده خشک مصرفی و همچنین تحریک فعالیت جویدن در شرایطی که چربی به جیره مکمل می‌شود، توسط ذرت سیلو شده جایگزین گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effect of fish oil supplementation and forage source on performance, rumen fermentation, nutrient digestion and chewing behaviour of Holstein bulls
چکیده انگلیسی مقاله Background: Fat supplementation in ruminants ration often adversely affect dry matter intake (DMI), rumen fermentation and nutrients digestion. Basal diet ingredients is an undeniable determinant of ruminants responses including performance, chewing behaviour and nutrient digestibility to fat supplementation. Objective: Current study was conducted to evaluate the effect of Fish oil (FO) supplementation under different proportion of alfalfa hay (AH) and corn silage (CS) in ration on performance, rumen fermentation, nutrient digestibility and chewing behaviour of Holstein young bulls. Methods: Thirty six Holstein young bulls were used in a 2 × 3 factorial arrangement, with 2 levels of AH proportion (10 and 20 % of AH versus 20 and 10 % of dietary CS) combined with 3 levels of FO supplement (0, 1 and 2.1% of dietary dry matter). Calves were fed TMR consisting of 30 % of forage and 70 % of barley grain-based concentrate mix (dry matter basis). The experiment lasted for 90 days. Results: Dry matter intake was not affected by interaction of AH proportion and FO supplementation. Higher dietary CS proportion caused more DMI regardless of FO supplementation (8.71 versus 8.00 kg/d respectively for treatments with high and low CS proportion; P < 0.01). Highest level of FO reduced DMI regardless of AH proportion (8.65, 8.52 and 7.90 kg/d respectively for 0, 1 and 2.1 % of FO; P < 0.01). Rumen fermentation and nutrients digestibility were not affected by dietary treatments. Rumination times per kg of dry matter (DM) and physically effective neutral detergent fiber (peNDF) > 1.18 were increased in response to FO supplementation regardless of AH proportion (P < 0.01). High AH proportion showed lower total chewing activity and total rumination time (P < 0.01), higher chewing activity per kg of peNDF > 1.18 intake and eating times per kg of DM and peNDF > 1.18 intake (P < 0.01) regardless of FO supplementation. Conclusion: The results demonstrate that AH can be replaced by CS to prevent depression in DMI and stimulate chewing activity in the case of fat supplementation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله Hossein Zakariapour Bahnamiri |
Department of Animal Sciences, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran

Mahdi Ganjkhanlou |
Department of Animal Sciences, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran

Abolfazl Zali |
Department of Animal Sciences, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran

Sara Ataei Nazari |
Department of Animal Sciences, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran

نشانی اینترنتی https://ijvm.ut.ac.ir/article_65823_e5f6b2a9011042e7c606086de9a66bfe.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/466/article-466-640785.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات