Hormozgan Medical Journal، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۶۹-۷۴

عنوان فارسی مقایسه اثربخشی دینوپروستون و اکسی توسین با دوز بالا برای القای دردهای زایمانی در حاملگی ترم و پس از ترم
چکیده فارسی مقاله مقدمه: سرویکس نامطلوب از مهمترین عوامل شکست القای زایمان محسوب می شود. این مطالعه به منظور مقایسه اثر و عوارض دینوپروستون واژینال و اکسی توسین با دوز بالا به عنوان عواملی در القای زایمان انجام گرفته است. روش کار: در این کارآزمایی بالینی- تصادفی دوسوکور، 120 خانم باردار که با القای زایمان مراجعه کرده بودند. به طور تصادفی به دو گروه دینوپروستون واژینال (9 میلی گرم) و تزریق وریدی اکسی توسین با دوز بالا (6 میلی واحد در دقیقه) تقسیم شدند. Bishop-score بعد از 12 ساعت اول، فاصله زمانی بین القای زایمان تا زایمان، آپگار دقیقه 1 و 5، عوارض مادری و نوزادی، مدت زمان بستری در بیمارستان و هزینه بستری ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای t و کای اسکوئر و با بهره مندی از نرم افزار Minitab مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصله نشان داد که دینوپروستون واژینال باعث کاهش مدت زمان مرحله اول زایمان تا فاز فعال شده است (P< 0.01). اما میانگین Bishop-scroe در 12 ساعت اول، فاصله زمانی فاز فعال تا دیلاتاسیون کامل سرویکس و طول مرحله دوم زایمان و همچنین عوارض مادری و نوزادی بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. بر اساس این نتایج، گرچه مدت زمان بستری در دو گروه تفاوت نداشت اما هزینه های بیمارستانی برای گروه دینوپروستون بطور معنی داری بیشتر بود (P< 0.05). نتیجه گیری: بنظر می رسد علی رغم کاهش زمان مرحله اول زایمان تا فاز فعال در گروه دینوپروستون، این دارو تفاوت چندانی با اکسی توسین با دوز بالا به عنوان یک داروی کمکی در القای زایمان در خانمهای با سرویکس نامطلوب ندارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله القای زایمان، آمادگی سرویکس، اکسی توسین، دینوپروستون

عنوان انگلیسی Randomized comparison of vaginal dinoprostone and high dose oxytocin of
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Unripe cervix is the most important factor in failure of labor induction. This study is conducted to compare the efficacy and side effects of Dinoproston and high dose Oxytocin as ripening agents in labor induction. Methods: In this double blinded randomized clinical trial, 120 women with unfavorable cervix who underwent labor induction were randomly assigned to vaginal Dinoproston (9 mg) or intravenous high dose Oxytocin (6 miu/min) groups. Initial 12 hours Bishop-Score, labor induction to labor duration, delivery type, 1 and 5 minute APGAR, side effects on mother or neonate, hospitalization duration and hospitalization costs were recorded. Data were analysed using t and Chi-square tests by means of Minitab statistical software. Results: The results showed that vaginal Dinoproston was effective in shortening latent phase of labor (P< 0.01). But, mean Bishop-Score over the initial 12 hours, the interval between labor induction to delivery, and side effects for mother or neonate were not different between the two groups. Based on the results, although hospitalization duration was not different between the groups, hospitalization costs for Dinoproston group was significantly higher (P< 0.05). Conclusion: It seems that inspite of shortening the latent phase of labor in vaginal Dinoproston group, it is not more effective than high dose Osytocin as an adjuvant to labor induction in women with unfavorable cervix.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Labor Induction , Cervix Ripening , Oxytocin , Dinoproston

نویسندگان مقاله مینو رجایی | m rajaei
مرکز آموزشی درمانی بیمارستان شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان (Hormozgan university of medical sciences)

ژیلا عابدی اصل | zh abedi


مریم نعمتی کتولی | m nemati katoli


شهرام زارع | sh zare



نشانی اینترنتی http://hmj.hums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-166&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات