مقدمه: پریودنتیت بیماری شایع التهابی نسوج نگهدارنده دندان هاست که توسط باکتری ها ایجاد شده و منجر به التهاب و از دست دادن غیر قابل برگشت حد چسبندگی لثه، تخریب استخوان آلوئول و از دست دادن دندانها می شود. اگر چه عفونت برای ایجاد پریودنتیت ضروری می باشد ولی شدت و پیشرفت آن به عواملی از جمله ارث، رفتارهای بهداشتی و شرایط محیطی دارد. مصرف دخانیات یکی از عوامل عمده محیطی در ایجاد پریودنتیت می باشد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر مصرف دخانیات روی شدت بیماریهای پریودنتال در افراد 50-20 ساله مبتلا به پریودنتیت مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی در شهر کرمان بوده است.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی، توصیفی تحلیلی است که روی 384 بیمار 50-20 ساله مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی که دچار پریودنتیت مزمن بودند و به روش چندمرحله ای انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه و معاینه بالینی بیمار بود. پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و مصرف دخانیات بصورت سیگار و قلیان بود. معاینه بالینی بیمار با استفاده از آینه سطح دندان پزشکی و سوند ویلیامز انجام گرفت. سپس داده ها با استفاده از آزمون کای دو و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: در این تحقیق، 39.4% مرد و 60.6% زن با میانگین سنی 38.3±6.22 سال بودند. 39% افراد سیگار مصرف می کردند و 17.9% افراد از قلیان استفاده می کردند. میزان از دست دادن حد چسبندگی بالینی کمتر یا مساوی 3.5 میلی متر در 41.1% و 3.5-5.5 میلی متر در 48.4% افراد و بیش از 5.5 میلی متر در 10.4% افراد مشاهده شد. رابطه معنی داری بین مصرف سیگار و شدت بیماری پریودنتال و همچنین مصرف قلیان و شدت بیماری پریودنتال مشاهده شد (P<0.05).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مصرف دخانیات بصورت سیگار یا قلیان بایستی به عنوان عامل خطر مهمی در طرح درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مورد ملاحظه قرار گیرد.