روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، جلد ۱۶، شماره ۳، صفحات ۱۷۲-۱۸۰

عنوان فارسی نگرش پزشکان، پرستاران و بیماران بستری در بیمارستان‌های منتخب روانپزشکی شهر تهران در مورد حقوق بیماران روانی
چکیده فارسی مقاله چکیدههدف: با هدف شناسایی ضعف­ها و نارسایی­های منشور حقوق بیماران روانی و ارایه پیشنهاد برای اصلاح آن به بررسی نگرش پزشکان، پرستاران و بیماران بستری در مورد ضرورت و قابلیت اجرایی مفاد منشور حقوق بیمار پرداخته شد. روش: پژوهش به روش پیمایشی مقطعی و روی 71 پزشک، 97 پرستار و 105 بیمار بستری در چهار بیمارستان روزبه، ایران، امام حسین (ع) و رسول اکرم (ص) انجام شد. گویه­های پرسش‌نامه­ پژوهشگرساخته حاضر از سه منبع 1- منشور حقوق بیمار مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، 2- موارد مطرح‌شده در منشور حقوق بیماران برگرفته از بررسی پارساپور و 3- مبانی قانونی مراقبت بهداشت روان در خصوص بیماران بستری، تهیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل یافته­ها از آمار توصیفی و آزمون کروسکال- والیس استفاده شد. یافته­ها: هر سه گروه با ضرورت نداشتن 3 بند «امکان انصراف از ادامه درمان از سوی بیمار برخلاف نظر تیم درمانی»، «امکان رد درمان پیشنهادی از سوی بیمار برخلاف نظر تیم درمانی» و «امکان ترک بیمارستان با رضایت شخصی بیمار برخلاف نظر تیم درمانی» توافق داشتند. هر سه گروه بستری اجباری بیمار در شرایطی را که بیمار «خطری برای دیگران محسوب شود»، «قادر به مراقبت و تأمین نیاز های خود نبوده، سلامت جسمی وی در خطر باشد» و «اقدام به خود کشی کرده باشد» ضروری می­دانستند. بیماران با محدودکردن فعالیت فیزیکی بیمار و استفاده از روش­های فیزیکی اجباری در درمان بیماری موافق نبودند. نتیجه‌گیری: منشور کنونی حقوق بیمار در ایران نمی­تواند به‌طور کامل پاسخ­گوی نیازهای بیماران روانی باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نگرش ، حقوق بیمار، بیمار روانی، کارکنان سلامت

عنوان انگلیسی Medical Staff and Hospitalized Patients' Attitude in Selected Psychiatric Hospitals in Tehran about Adaptation of Patients Rights Charter of Patients with Mental Disorder
چکیده انگلیسی مقاله AbstractObjectives: To address the weaknesses and shortcomings of the mentally disordered patients’ charter and presenting suggestions for its improvement, the opinions of doctors, nurses and inpatients about the necessity and feasibility of patients’ charter were sought. Method: The study was a cross-sectional survey carried out on 71 doctors, 97 nurses, and 105 inpatients in Roozbeh, Iran, Imam Hossein and Rasoul hospitals. Data were gathered through a self-performed questionnaire which was collected from Patients Rights Charter (Ministry of Health and Medical Education), the proposed patients’ rights cases and mental health care law (World Health Organization1382). Data were analyzed using descriptive statistics and Kruskal-Wallis test. Results: All three groups agreed with “the possibility of treatment withdrawal by patients against the medical team’s advice” and the “possibility of leaving the hospital against medical advice”. The three groups agreed upon keeping patients against their will in instances when the patient “poses a threat to others”, “is not able to take care of his/her personal needs and his/her health is endangered” or “has attempted suicide”. Patients disagreed with physical constraint of the patient and using physical force in treatment. Conclusion: The present Patients’ Rights Charter in Iran cannot totally cover the needs of mentally ill patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله مهرنوش عباسی | mehrnoush abbasi


آرش رشیدیان | arash rashidian
تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده بهداشت، گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت و مرکز تحقیقات بهره برداری از دانش سلامت. دورنگار 8898129-021
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

محمد عرب | mohammad arab


همایون امینی | homayoun amini


مصطفی حسینی | mostafa hoseini



نشانی اینترنتی http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-389&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات