روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۶۶-۷۹

عنوان فارسی بررسی عوامل روانی- اجتماعی در بیماران مبتلا به زخم اثنی عشر
چکیده فارسی مقاله در یک بررسی مقطعی عوامل روانی- اجتماعی در بیماران مبتلا به زخم اثنی عشر (20= n ) و گروه گواه (20= n ) که بر اساس متغیرهای سن، جنس و سواد همتا گردیده بودند، در دو مرحله فعال بیماری و سه ماه پس از پایان دوره دارو درمانی‏ مورد بررسی قرار گرفتند. این عوامل عبارت بودند از: نشانه‏های آشفتگی روانشناختی، رویدادهای فشارزای زندگی، مهارتهای مقابله‏ای و کیفیت روابط اجتماعی که به ترتیب با آزمونهای SCL-90-R، سیاهه رویدادهای زندگی، سیاهه‏ مهارتهای مقابله‏ای و مقیاس کیفیت روابط اجتماعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین بیماری زخم اثنی عشر در مرحله فعال بیماری و نیز در پایان دوره درمان با نشانه‏های آشفتگی روانشناختی ارتباط معنی‏دار وجود دارد. مقایسه دو گروه زنان و مردان بیمار نشان داد که شدت نشانه‏ها در زنان بیشتر از مردان است و پس از پایان دارو درمانی کاهش شدت‏ نشانه‏ها در زنان محسوس‏تر است. همچنین نتایج نشان داد که بیماران، رویدادهای فشارزای حاد (رویدادهای که در مدت‏ 6 ماه پیش از آغاز یا عود بیماری رخ داده است) و مزمن (6 ماه و بیشتر از آن) بیشتری را تجربه کرده‏اند و در مقایسه با گروه‏ گواه، فشار و ناکامی بیشتری را تحمل نموده‏اند. میان بیماران و آزمودنیهای گروه گواه در به کارگیری شیوه‏های مقابله با مشکلات تفاوت معنی‏داری دیده نشد.این بررسی همچنین نشان داد که پس از پایان دوره درمان میزان حمایت اجتماعی به‏ ویژه حمایت والدین از بیماران کمتر و میزان کشمکش آنان با حمایت گنندگان به ویژه با همسر بیشتر و روابط بیماران با والدین سطحی‏تر شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Psychosocial Factors in Patients with Duodenal Ulcer
چکیده انگلیسی مقاله In this cross-sectional study, psychosocial factors were assessed in patients with duodenal ulcer (DU) (n=20) and healthy subjects (n=20) matched for sex, age, and education. These factors were assessed during the active phase of DU and again 3 months following the completion of medical treatment. The psychosocial factors included psychological distress symptoms, stressful life events, coping skills, and quality of social relationships. Data were gathered through SCL-90-R, Life Event Checklist, Coping Skills Inventory and Quality of Relationship Inventory (ORI). Results indicated that there were significant relationships between DU disease in acute phase and end of therapy and psychosocial distress symptoms. The severity of symptoms was higher among females than males and that the female patients showed more reduction in the severity of their symptoms than male patients. The patients had experienced significantly more acute and chronic stressful life events than the subjects in the control group and that they suffered more stress and frustration. There were no significant differences between the two groups in terms of their coping skills and strategies in dealing with problems. It was found that following the completion of their treatment, the patients received less support from their parents, had more conflict with their support group, specially with their spouses, and their relationships with their parents became more superficial.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله هوشنگ لایقی | hoshang layeghi
south iranshahr ave., tehran, iran, i. r.
خیابان ایرانشهر جنوبی،اداره کل پیشگیری و مبارزه با بیماریها

بهروز بیرشک | ehroz birashk
تهران،خیابان طالقانی،کوچه جهان،پلاک 1،انستیتو روانپزشکی تهران.

ناصر ابراهیمی دریانی | naser ebrahimi daryani
تهران،انتهای بلوار کشاورز، بیمارستان امام خمینی.
سازمان اصلی تایید شده: بیمارستان امام خمینی تهران


نشانی اینترنتی http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-604&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات