|
|
مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، جلد ۱۱، شماره ۳۸، صفحات ۱۵۴-۱۷۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
کشورداری اقتصادی ایران درقبال افغانستان (روایتی صدساله ۱۳۹۸-۱۲۹۸ش.) |
|
| چکیده فارسی مقاله |
دولت ایران در سده اخیر به ابزارهای مختلف برای تغییر رفتار کشورهای هدف متوسل شده است. یکی ِ از این ابزارها «اقتصادی» است. توسل به ابزارهای اقتصادی ملی و فراملی برای تغییر رفتار دولت هدف »کشورداری اقتصادی» نامیده میشود. این نوع از کشورداری، ابزار مهم سیاست خارجی در پیشبرد »توسعه اقتصادی« است. مطالعه موردی برای فرضیه یادشده در نوشتار حاضر ایران و افغانستان هستند. مطالعه نقش سیاست خارجی بر توسعه به وسیله کشورداری اقتصادی روزنهای جدید پیرامون مطالعاتی«اهمیت ابزارهای سیاستگذاری عمومی و توسعه در ایران است. هدف پژوهش» تبیین تاریخی ـ عل ِ اقتصادی فراملی در توسعه جوامع است. پرسش مقاله بدین شرح است: کشورداری اقتصادی ایران در قبال افغانستان (1298-1398ش.) چه فرایندی را طی کرده است؟ بر اساس یافته های پژوهش سیاست خارجی ایران در دولت پهلوی اول از طریق ابزارهای سیاسی و دفاعی، ازجمله پیمان های مودت و در پهلوی دوم تحت تأثیر مدرنیزاسیون از ابزارهای اقتصادی همچون حمایت های مالی و موافقتنامه های تجاری درصدد تغییر رفتار خارجی دولت افغانستان بود، اما پس از سقوط پهلوی ابزارهای نظامی به علت ایدئولوژی های انقالب اسالمی 1357 و کودتای کمونیستی 1357 در افغانستان جایگزین ابزارهای اقتصادی شد، ازجمله حمایت های تسلیحاتی ایران از مجاهدین افغان علیه دولت کابل. پس از سقوط طالبان، ایران به تدریج به ابزارهای اقتصادی متوسل شد که یکی از نتایج آن تبدیل شدن ایران به بزرگترین شریک تجاری افغانستان طی چند سال گذشته است. مقایسه دوره های یادشده نشان میدهد که ابزارهای اقتصادی بیش از سایر ابزارها منافع و همگرایی دو کشور را محقق کرده است؛ بنابراین ابزارهای اقتصادی فراملی از ضرورت های گریزناپذیر در توسعه کشورهاست. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
ایران،افغانستان،کشورداری اقتصادی،سیاست خارجی،توسعه، |
|
| عنوان انگلیسی |
The Economic Statecraft of Iran in Afghanistan and Its Effect on the Development of Both Countries |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
This paper, explores the role of Iran's economic statecraft to Afghanistan. Economic statecraft is used to apply the international and national instruments for changing the behavior of the target state and domestic development. Our question is: what process has Iran's economic statecraft passed to Afghanistan. The state of Iran in the first Pahlavi's era, by political and diplomatic tools, and in second Pahlavi's era by economical tools as financial supporting, interchanging goods, and trade contracts intended to change the behavior of Kabul's state. In the first decade of the Islamic Republic, under the influence of revolutionary events in both country, the economic instruments of Iran' foreign policy has been gone away, and with the goals of disabling and collapsing Kabul's communist government, non-economical tools have been exercised. But in the decades of 2000s and 2010s with the purpose of enabling and absorbing of Afghanistan's state foreign behavior gradually a various ways of economic have been applied. As a result, Iran has become the biggest trade partner of Afghanistan and the interdependence stage of two this country has grown more. Comparing the mentioned periods show that economical tools more than others have proved national and transnational interest of Iran in Afghanistan. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
ایران,افغانستان,کشورداری اقتصادی,سیاست خارجی,توسعه |
|
| نویسندگان مقاله |
ناصر یوسف زهی |
دانشجوی دکتری رشته علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
وحید سینایی |
دانشیار رشته علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://sspp.iranjournals.ir/article_245347_a389147686d7fa1b6b71bf7bc80ae5a7.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|